کتاب «واگویه»، قطعات و تمرین‌هایی برای هنرجویان و نوازندگان سه تار، منتشر شد.

واگویه آرش احمدی‌نسب

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایرنا، کتاب واگویه، مجموعه قطعات و تمرین‌هایی از آرش احمدی‌نسب است. این کتاب به معرفی تکنیک‌های جدید سه تار نوازی برای هنرجویانی می‌پردازد که حداقل دوره مقدماتی را گذرانده‌اند. تکنیک‌هایی که در سالیان اخیر، بیشتر در نواخته‌های نوازندگان معاصر به گوش رسیده و کمتر در قالب آموزشی مطرح شده‌اند. هدف اصلی کتاب، ملموس کردن این قابلیت‌های اجرایی برای هنرجویان است.

کتاب واگویه سه بخش دارد که، در بخش اول و مقدمه به توضیح نکات و نشانه‌ها پرداخته شده، در بخش دوم ۱۱ تمرین آمده و در بخش سوم و پایانی ۱۱ قطعه برای نواختن، ثبت شده است.

این کتاب در ۶۴ صفحه، توسط انتشارات عارف به چاپ رسیده است.

آرش احمدی‌نسب، متولد مرداد ماه ۱۳۵۵ در تهران و فارغ التحصیل رشته نوازندگی موسیقی ایرانی در مقطع کارشناسی از دانشگاه هنر تهران است، وی موسیقی را با ساز سه تار از سن سیزده سالگی نزد محمد فیروزی آغاز کرد و مدتی نیز از محضر استاد محمدرضا لطفی و حسین علیزاده بهره جست. او دوره‌های فراگیری تار را با فرخ مظهری، فریبرز عزیزی، محمدرضا ابراهیمی و بهروز همتی ادامه داد و تحصیلات خود را در رشته موسیقی در دانشگاه هنر به پایان رسانده است.

از جمله فعالیت‌های احمدی‌نسب آهنگسازی تئاتر وهم سرخ، موسیقی فیلم مستند سبابه بر رنگ و تاسیس گروه شروند در سال ۱۳۸۶ است. اولین اجرای رسمی این گروه سال ۱۳۸۷ در فرهنگسرای ارسباران انجام شد و قطعات این برنامه از ساخته‌های آرش و سیاوش احمدی نسب بود که در فضای سیال و تا حدودی نامتعارف بر اساس موسیقی دستگاهی ایرانی شکل گرفتند.

................ هر روز با کتاب ...............

هنر |
بابا که رفت هوای سیگارکشیدن توی بالکن داشتم. یواشکی خودم را رساندم و روشن کردم. یکی‌دو تا کام گرفته بودم که صدای مامانجی را شنیدم: «صدف؟» تکان خوردم. جلو در بالکن ایستاده بود. تا آمدم سیگار را بیندازم، گفت: «خاموش نکنْ‌نه، داری؟ یکی به من بده... نویسنده شاید خواسته است داستانی «پسامدرن» بنویسد، اما به یک پریشانی نسبی رسیده است... شهر رشت این وقت روز، شیک و ناهارخورده، کاری جز خواب نداشت ...
فرض کنید یک انسان 500، 600سال پیش به خاطر پتکی که به سرش خورده و بیهوش شده؛ این ایران خانم ماست... منبرها نابود می‌شوند و صدای اذان دیگر شنیده نمی‌شود. این درواقع دید او از مدرنیته است و بخشی از جامعه این دید را دارد... می‌گویند جامعه مدنی در ایران وجود ندارد. پس چطور کورش در سه هزار سال قبل می‌گوید کشورها باید آزادی خودشان را داشته باشند، خودمختار باشند و دین و اعتقادات‌شان سر جایش باشد ...
«خرد»، نگهبانی از تجربه‌هاست. ما به ویران‌سازی تجربه‌ها پرداختیم. هم نهاد مطبوعات را با توقیف و تعطیل آسیب زدیم و هم روزنامه‌نگاران باتجربه و مستعد را از عرصه کار در وطن و یا از وطن راندیم... کشور و ملتی که نتواند علم و فن و هنر تولید کند، ناگزیر در حیاط‌خلوت منتظر می‌ماند تا از کالای مادی و معنوی دیگران استفاده کند... یک روزی چنگیز ایتماتوف در قرقیزستان به من توصیه کرد که «اسب پشت درشکه سیاست نباش. عمرت را در سیاست تلف نکن!‌» ...
هدف اولیه آموزش عمومی هرگز آموزش «مهارت‌ها» نبود... سیستم آموزشی دولت‌های مرکزی تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا توده‌ها را در مدارس ابتدایی زیر کنترل خود قرار دهند، زیرا نگران این بودند که توده‌های «سرکش»، «وحشی» و «از لحاظ اخلاقی معیوب» خطری جدی برای نظم اجتماعی و به‌علاوه برای نخبگان حاکم به شمار روند... اما هدف آنها همان است که همیشه بوده است: اطمینان از اینکه شهروندان از حاکمان خود اطاعت می‌کنند ...
کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...