نشست نقد و بررسی «کتاب لعاب» اثر امید قجریان با حضور مهدی مکی‌نژاد عضو هیئت‌علمی فرهنگستان هنر و محمود سالاری مدرس دانشگاه و نگار کفیلی عضو هیئت‌علمی دانشگاه هنر در سالن گلستان هنر فرهنگستان هنر برگزار شد.

کتاب لعاب» اثر امید قجریان

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا؛ مهدی مکی‌نژاد در این نشست درباره پیشینه تاریخی سفال و سرامیک در ایران عنوان کرد: سفال در ایران پیشینه‌ای لااقل ده‌هزارساله دارد و ما در این حوزه، تاریخی غنی داریم.

وی همچنین خاطرنشان کرد: در حوزه رنگ و لعاب نیز تقریباً ۳ هزار سال قدمت داریم و نقش‌برجسته هخامنشی در تخت‌جمشید و همچنین آثار به‌جامانده در چغازنبیل و شوش نشانگر این است که ما این دانش فنی را هزاران سال در کشور خود داشته‌ایم.

مکی نژاد به مشکلات و چشم‌انداز فناوری سرامیک اشاره‌ای داشت و منتشرکردن کتاب‌هایی که می‌تواند دانش فنی این حوزه را از حالت سینه‌به‌سینه به‌صورت عمومی انتقال دهد بسیار ارزشمند دانست.

همچنین در این نشست محمود سالاری گفت: باید اعتراف کنم کتابی که امید قجریان تألیف کرده، بسیار ارزشمند است و امیدوارم که بتوانیم از طریق این کتاب ارتباط میان علم و هنر را بیشتر کنیم تا داده‌های بهتری و دانش بیشتری برای کسانی فراهم آوریم که می‌خواهند در این زمینه اشتغال داشته باشند.

سالاری در ادامه گفت: در زمینه سفال و سرامیک به علت بحران‌هایی که در زمینه هنر و صنعت وجود دارد مشکلاتی مانند؛ مواد اولیه و کمبود کارآفرین در این زمینه داریم. البته کسانی هستند که سفال را به‌عنوان حمایت از هنر دنبال می‌کنند؛ ولی متأسفانه ما نتوانسته‌ایم بر این تعداد افراد افزایش اشتغال داشته باشیم که در این زمینه نیازمند حمایت دولت هستیم.

سالاری در ادامه نقد و بررسی «کتاب لعاب» را آغاز کرد و به فرمول‌های شیمیایی که منجر می‌شود تا لعاب بهتری روی سفال ایجاد شود، پرداخت.

در ادامه این نشست نگار کفیلی با بیان خاطرات دانشجویی‌اش گفت: در دوران دانشجویی، منابع بسیار کم و محدودی، آن هم به‌صورت ترجمه، وجود داشت که از انگشتان یک‌دست هم کمتر بود؛ اما با وجود این کتاب، دانشجویان و هنرآموزان کمتر به مشکلی در حوزه دانش سفال برخورد خواهند کرد.

کفیلی افزود: کاربرد فرمول‌نویسی‌های زِگر در لعاب‌کاری برای هنرمندان چندان موفق به عمل نیامده است و هنرمند با استفاده از تجربیات عملی می‌تواند از چگونگی در آوردن لعاب بر روی سفال اطلاع پیدا کند.

وی در ادامه به تصاویر این کتاب اشاره کرد و افزود: از ۵۵ تصویری که در «کتاب لعاب» آمده، فقط ۱۰ تصویر متعلق به آثار خارجی است و ۴۵ تصویر مربوط به فرهنگ و هنر ایران است و این کتاب به آثاری ارجاع داده شده است که بسیار می‌تواند ارزشمند و مورداستفادهٔ آیندگان قرار بگیرد.

نشست نقد لعاب

در نهایت، امید قجریان نویسنده کتاب و عضو هیئت‌علمی دانشگاه هنر اصفهان تصریح کرد: قطعاً کتابی که تألیف شده است همانند کتاب‌های دیگر مشکلاتی دارد و کامل و جامع نیست؛ ولی من این کتاب را مخصوص ویژه هنرمندان نوشته‌ام و ممکن است برای کسانی که در حوزه مهندسی سرامیک کار می‌کنند چندان به مفید واقع نشود. نگارش این کتاب از سال ۱۳۸۸ آغاز شد و در طی پژوهش‌هایی که در این سال‌ها انجام دادم، توانستم آن را کامل کنم.

وی افزود: متن‌هایی از گذشته توسط نویسندگان و اندیشمندان و حتی شاعرانی داریم که در طی این پژوهش سعی بر این داشتم که از این متن‌ها استفاده کنم. همچنین برای تکمیل شد این کتاب به کشورهای هم جوار سفر کردم و از منابعی که دراین‌خصوص در دست داشتم برای جامع‌تر شدن این کتاب استفاده کردم تا برای مخاطبان و علاقه‌مندان به این حوزه در هر کجای این مرز و بوم قابل استفاده قرار بگیرد.

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...