نوجوانان در تعطیلات آخر هفته می‌توانند چهار عنوان از آثار جانی رُداری (روداری) [Gianni Rodari] با عنوان‌های «یکی بود که خودش نبود» [C,era due volte il barone lamberto]، «روزی که در میلان از آسمان کلاه می‌بارید و چند داستان دیگر»[Tante storie per Giocare]، «یاس در دیار دروغگویان» [Gelsomino nel paese dei bugiardi] و «فروشگاه ساحره»[La freccia azzurra] را بخوانند.

به گزارش ایبنا، نوجوانان علاقه‌مند به داستان‌های پرماجرا می‌توانند در تعطیلات آخر هفته چهار جلد از آثار جانی رُداری، نویسنده مشهور ایتالیایی با عنوان‌های «یکی بود که خودش نبود» با ترجمه غلامرضا امامی، «روزی که در میلان از آسمان کلاه می‌بارید و چند داستان دیگر» با ترجمه چنگیز داورپناه، «یاس در دیار دروغگویان» با ترجمه محبوبه خدایی و «فروشگاه ساحره» با ترجمه محبوبه خدایی و هما میرزایی را که به تازگی از سوی انتشارات هوپا با رعایت حق کپی رایت راهی کتاب‌فروشی‌ها شده است، بخوانند.

 جانی رُداری از مشهورترین نویسندگان ایتالیایی است که آثار زیادی برای کودکان و نوجوانان نوشته و توانسته است جایزه هانس کریستین اندرسون را دریافت کند. رُداری در سال 1920 در روستای اُمنیا در نزدیکی شهر نُوارا متولد شد. بعد از یک دوره تدریس در مقطع ابتدایی به‌عنوان روزنامه‌نگار شروع به کار کرد و تقریبا تصادفی، نوشتن برای کودکان و نوجوانان را آغاز کرد. او داستان‌های زیادی نوشته که به بسیاری از زبان‌های دنیا ترجمه شده‌اند. به نظر رُداری قصه‌ها و ترانه‌های کودکانه همگی بازگوکننده واقعیت‌های کوچک و بزرگ روزانه‌ای است که در جامعه فانتزی عرضه می‌شوند. او در سال 1980 در شهر رم درگذشت.

جانی رُداری (روداری) [Gianni Rodari] با عنوان‌های «یکی بود که خودش نبود» [C,era due volte il barone lamberto]
«یکی بود که خودش نبود»
رُداری در «یکی بود که خودش نبود» با تصویرگری خاویر سابالا، داستان پیرمرد ایتالیایی 93 ساله‌ای به نام بارون لامبرتو بیان می‌کند که بسیار ثروتمند است و به همراه خدمتکارش در جزیره سن‌جولیو زندگی می‌کند. بارون پیرمردی بیمار است که با 24 بیماری دست و پنجه نرم می‌کند و در آستانه مرگ قرار دارد. او به دنبال یافتن راهی برای جاودانگی است و ناگهان جوان و سرحال می‌شود. در این زمان راهزنان که او را برای دریافت پول گروگان گرفته‌اند از این مساله درعجب‌اند.

 «روزی که در میلان از آسمان کلاه می‌بارید و چند داستان دیگر»[Tante storie per Giocare]،

«روزی که در میلان از آسمان کلاه می‌بارید و چند داستان دیگر»
«روزی که در میلان از آسمان کلاه می‌بارید و چند داستان دیگر» با تصویرگری آنا لائورا کانتونه شامل 20 داستان است که هرکدام پایانی متفاوت دارند و مخاطب می‌تواند هرپایانی که می‌پسندد را انتخاب کند و اگر هیچ پایانی را نپسندید، می‌تواند خودش پایان داستان را خلق کند. در «روزی که در میلان از آسمان کلاه می‌بارید» داستان شهری از ایتالیا به تصویر کشیده می‌شود که پر از کلاه‌های رنگارنگ و متفاوت است و هرچه مردم کلاه‌ها را جمع می‌کنند باز هم از آسمان کلاه می‌بارد و خیابان‌ها و بالکن‌ها را پر می‌کند؛ کلاه‌های بچه‌ها، بِره‌ها، شاپوها، کلاهای بوقی، کابویی، کلاه‌های نوکدار، نواردار، بی‌نوار و ...

«فروشگاه ساحره»[La freccia azzurra]

«فروشگاه ساحره»
«فروشگاه ساحره» با تصویرگری نیکولا کستا، کتابی خیال‌انگیز و پرماجرا از دوستی اسباب‌بازی‌های جادویی و آدم‌هاست؛ در این کتاب داستان قطار برقی و زیبایی به نام زوبین لاجوردی بیان می‌شود که وقتی ساحره فروشگاهِ اسباب‌بازی آن را در ویترین فروشگاهش می‌گذارد، همه اسباب‌بازی‌ها جان می‌گیرند. اسباب‌بازی‌ها وقتی پسر کوچک فقیری که نمی‌تواند اسباب‌بازی دلخواهش را بخرد، می‌بینند، تصمیم می‌گیرند فرار کنند تا پیش پسرک بروند و به این ترتیب سفری پرماجرا را شروع می‌کنند.

«یاس در دیار دروغگویان» [Gelsomino nel paese dei bugiardi]


«یاس در دیار دروغگویان»
«یاس در دیار دروغگویان» با تصویرگری والریا پترون نیز داستانی درباره راستی و حقیقت است. داستان پسر بچه‌ای به نام یاس که با سایر هم‌ سن‌وسال‌هایش تفاوت دارد؛ صدای او بسیار بلند است و می‌تواند مثل گردباد بپیچد و پنجره‌ها را بشکند و خرابی به بار بیاورد. تااینکه روزی یاس، ناخواسته کاری می‌کند که میوه‌ها از درخت بیافتند. به همین دلیل مردم عصبانی روستا او را با القابی مانند جادوگر و شیطان خطاب می‌کنند و آزارش می‌دهند تا اینکه یاس روستا را ترک می‌کند و از دیار دروغگویان سر در می‌آورد؛ جایی که همه‌چیز در آن وارونه است، حتی حیوانات هم نمی‌توانند صدای واقعی خودشان را به زبان بیاورند؛ سگ‌ها میومیو می‌کنند و گربه‌ها واق واق. یاس تلاش می‌کند با صدای جادویی‌اش به آن‌ها کمک کند.
 
به گفته غلامرضا امامی، دبیر این مجموعه، قرار است تعداد جلدهای این مجموعه‌ به 10 جلد برسد.
 
انتشارات هوپا، کتاب «یکی بود که خودش نبود» را با شمارگان دوهزار نسخه و قیمت 35 هزار تومان، «روزی که در میلان از آسمان کلاه می‌باید و چند داستان دیگر» را با شمارگان دوهزار نسخه و قیمت 38 هزار تومان، «یاس در دیار دروغگویان» را با شمارگان دو هزار نسخه و قیمت 42 هزار تومان و «فروشگاه ساحره» را با شمارگان دوهزار نسخه و قیمت 34 هزار تومان منتشر کرده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...