آثار متعددی از دست نوشته‌ها و نسخه‌های ترجمه‌شده نجیب محفوظ توسط دختر این‌ نویسنده به موزه او در قاهره اهدا شدند.

به گزارش مهر به نقل از آسوشیتدپرس، ام کلثوم محفوظ تنها دختر بازمانده از نجیب محفوظ نویسنده سرشناس مصری، ۲۵۷ کتاب از ترجمه‌های مختلف آثار پدرش را به موزه تازه افتتاح شده او در قاهره اهدا کرد.

 دست نوشته‌ها و نسخه‌های ترجمه‌شده نجیب محفوظ

کتاب‌های اهدایی شامل نسخه‌های ترجمه‌شده آثار محفوظ به زبان‌های انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی، آلمانی، ایتالیایی، نروژی، فنلاندی، سوئدی، چینی و همچنین یک ورق کاغذ دست‌نوشته هستند که حاوی یک داستان کوتاه از این‌نویسنده است.

بین این‌کتاب‌ها، ترجمه اصلی رمان «بچه‌های محله ما» هم جا دارد که سال ۱۹۷۰ به زبان انگلیسی منتشر شد. همچنین بین آثار مورد اشاره، نسخه‌های دست‌نوشته‌ای هم وجود دارد که مقاله‌ای با عنوان «پیشنهادی برای یک سیستم جدید به منظور خلق احزاب سیاسی» از جمله آنهاست. پالتوی معروف این نویسنده هم به موزه وی اهدا شده است.

وزیر فرهنگ انیس عبدل‌دائم خوشحالی خود را در مورد اضافه‌شدن این اقلام به موزه بیان کرد و گفت: محفوظ همیشه به‌عنوان نمادی در تاریخ خلاقیت جهانی در یادها باقی خواهد ماند. وزیر تاکید کرد که همیشه با خانواده محفوظ هماهنگی‌های نزدیکی داشته تا مطمئن شود که آثار بیشتری از او به موزه اضافه می‌شود.

این‌موزه چهاردهم جولای ۲۰۱۹ دقیقاً ۱۳ سال پس از درگذشت این‌نویسنده خوش‌نام افتتاح شده است.

موزه محمد بک عبدالذهاب در سال ۱۷۷۴ تحت حکمرانی عثمانی ساخته شد و کنار ورودی اصلی مسجد الاظهر واقع شده است. موزه دو طبقه است و شامل جناحی مخصوص مدال‌ها و افتخارات محفوظ و همچنین جناحی برای تعلقات شخصی و اسناد دست‌نوشته او می‌شود. کتاب‌های محفوظ، هم نسخه‌های قدیمی و هم نسخه‌های مدرن، بخش جدای خود را دارند و یک کتابخانه هم حاوی تمام چیزهایی می‌شود که توسط محفوظ نوشته شده است. موزه همچنین یک سینما و یک اتاق سمینار دارد.

دختر محفوظ در زمان افتتاح موزه مدرک دریافت جایزه نوبل پدرش و بسته‌ای که مدال در آن قرار داشت را به آن اهدا کرد. وی خود مدال را نگه داشت و گفت: این مدال هدیه‌ای از طرف پدرم به من بود.

این‌نویسنده و نمایشنامه‌نویس مصری که در سال ۱۹۸۸ برنده جایزه نوبل ادبیات شده بود، دسامبر ۱۹۱۱ در یکی از محلات قاهره به نام جمیلیه به دنیا آمده و سال ۲۰۰۶ پس از یک عمل جراحی در بیمارستان درگذشت.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...