«آینده تصویر» اثر ژاک رانسیر، فیلسوف شهیر فرانسوی با ترجمه فرهاد اکبرزاده از سوی انتشارات امیدصبا منتشر شد. رانسیر در این کتاب فهم تصویر را به مثابه فهم هنر در نظر می‌گیرد.

فرهاد اکبرزاده به ایبنا، گفت: جدیدترین ترجمه منتشر شده من از پروژه استتیک رانسیر، فیلسوف شهیر فرانسوی، کتاب «آینده تصویر» است که به تازگی از سوی انتشارات امید صبا روانه کتابفروشی‌ها شد. کتاب چهار فصل دارد که عناوین آن به ترتیب عبارتند از «آینده تصویر»، «جمله، تصویر، تاریخ»، «نقاشی در متن»، «آیا چیزی هست که قابل بازنمایی نباشد؟».

وی افزود: دیگر ترجمه‌های من از این مجموعه کتاب‌های «استتیک و ناخرسندی‌هایش» و «ناخودآگاه زیباشناختی» بودند که هر دو در سال گذشته (1393) به ترتیب از سوی نشر امیدصبا و نشر چشمه در دسترس مخاطبان قرار گرفتند.

اکبرزاده ادامه داد: رانسیر در این کتاب به مفهوم تصویر پرداخته و از طریق آن سعی دارد دگرگونی‌های هنر را درک کند؛ به عبارتی رانسیر در این کتاب فهم تصویر را به مثابه فهم هنر در نظر می‌گیرد. وی همچنین تصویر را به سه دسته «تصویر برهنه»، «تصویر متظاهر» و «تصویر استعاری» طبقه‌بندی می‌کند.

این مترجم در ادامه با اشاره به نقد و تحلیل رانسیر از نظریات دیگر اندیشمندان درباره تصویر، گفت: رانسیر در این کتاب تمام نظریاتی را که متفکران جدید درباره تصویر ارائه کرده بودند، به صورت مستقیم و غیرمستقیم بررسی و نقد می‌کند؛ به عنوان مثال وی با اشاره به نام رولان بارت نظریات وی درباره تصویر را مرور کرده، اما بدون اشاره به نام ژان بودریار، تفکراتش درباره تصویر را نقد کرده است.

«آینده تصویر» نوشته ژاک رانسیر و ترجمه فرهاد اکبرزاده با شمارگان هزار نسخه، 168 صفحه و بهای 13 هزار تومان از سوی انتشارات امیدصبا روانه کتابفروشی‌ها شده است.

ژاک رانسیر، فیلسوف فرانسوی در سال 1940 در الجزایر به دنیا آمد. او را در زمره اندیشمندان متعلق به انقلاب ماه می 1968 فرانسه به حساب می‌آورند.

رانسیر استاد بازنشسته دانشگاه «سنت دنیس» پاریس است. آرای او در علوم انسانی و علوم اجتماعی به ویژه در سال‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته‌اند.

«عدم توافق» با ترجمه رضا اسکندری، «توزیع امر محسوس: سیاست و استتیک و رژیم‌های هنری و کاستی‌های انگاره مدرنیته» با ترجمه اشکان صالحی، «سیاست زیباشناسی» با ترجمه امیرهوشنگ افتخاری راد و بابک داورپناه، «پارادوکس‌های هنر سیاسی» با ترجمه اشکان صالحی، «10 تز در باب سیاست» ترجمه امید مهرگان و «نفرت از دموکراسی» ترجمه محمدرضا شیخ محمدی نام دیگر کتاب‌های ترجمه شده رانسیر به زبان فارسی است.

هنر |
ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...