دومین چاپ کتاب «هنر و مالتیتود» [Arte e multitudo : sette lettere del dicembre] اثر آنتونیو نگری [Antonio Negri] و ترجمه فرهاد اکبرزاده توسط نشر چشمه منتشر شد. چاپ نخست این کتاب سال ۹۵ منتشر شده بود.

هنر و مالتیتود» اثر آنتونیو نگری [Antonio Negri]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، چاپ نخست این کتاب سال ۹۵ با شمارگان هزار نسخه، ۱۵۴ صفحه (قطع جیبی) و بهای یازده هزار تومان منتشر شده بود.

آنتونیو نِگری، فیلسوف ایتالیایی، اواخر دهه ۱۹۸۰ از فرم نوشتن نامه به برخی همفکرانش استفاده کرد و هفت نامه برای دوستانش که غالباً فیلسوف هستند نوشت. او در هر یک از آنها به طرح بحثی می‌پردازد تا با محور قرار دادن این موضوعات بتواند به مسائل سیاسی و هستی شناختی مورد نظر خود پاسخ گوید. او تلاش می‌کند مسائلی مثل، زیبایی، بدن، کار، رخداد و انتزاع را با فلسفه در هم بیامیزد و آنها را از منظر هستی‌شناختی بررسی کند.

در هفت نامه اول، به تبع زمان نوشتن این نامه‌ها، حضور «پست مدرنیته» و مفاهیم مرتبط با آن نیز در حاشیه مباحث حس می‌شود و هر نامه به صورت ضمنی در تلاش برای پ‌اسخ‌گویی به آن است. این فیلسوف ایتالیایی در سال‌های ۱۹۹۹ و ۲۰۰۱ دو نامه دیگر هم به تعداد نامه‌های خود اضافه می‌کند. او سخنرانی سال ۲۰۰۸ خود را هم با عنوان «دگردیسی و کار غیرمادی» به عنوان ضمیمه‌ای تکمیلی در پایان کتاب قرار می‌دهد و مقدمه‌ای هم برای کتاب می‌نویسد.

نگری می‌کوشد با طرح مسائلی که بیشتر به موضوعات زیباشناختی می‌ماند پرسش‌های فلسفی خود را طرح کند. مثلاً یکی از نامه‌هایی که به «جورجو آگامبن» دیگر فیلسوف مطرح ایتالیایی نوشته شده مساله «امر والا» را محور بحث قرار می‌دهد و مروری است خواندنی و متفاوت بر این مفهوم فلسفی زیبایی‌شناختی.

اکبرزاده در یکی از گفت‌وگوهای مطبوعاتی خود به مناسبت چاپ نخست این اثر اشاره کرده بود که در ترجمه این اثر تلاش داشته تا به «لحن» نویسنده که بیشتر شبیه لحن یک فیلسوف / اکتویست شکست‌خورده است وفادار بماند. کسی که با زیر ذره‌بین بردن عناصر هستی‌شناختی، که از قضا هم‌زمان می‌توان آن‌ها را موضوعات زیباشناختی، سیاسی و در نهایت زیست‌سیاسی هم دید، می‌کوشد تا روزنه‌ای برای احیای دوباره مفهوم «امید» بیابد.

................ هر روز با کتاب ..............

زمانی که برندا و معشوق جدیدش توطئه می‌کنند تا در فرآیند طلاق، همه‌چیز، حتی خانه و ارثیه‌ خانوادگی تونی را از او بگیرند، تونی که درک می‌کند دنیایی که در آن متولد و بزرگ شده، اکنون در آستانه‌ سقوط به دست این نوکیسه‌های سطحی، بی‌ریشه و بی‌اخلاق است، تصمیم می‌گیرد که به دنبال راهی دیگر بگردد؛ او باید دست به کاری بزند، چراکه همانطور که وُ خود می‌گوید: «تک‌شاخ‌های خال‌خالی پرواز کرده بودند.» ...
پیوند هایدگر با نازیسم، یک خطای شخصی زودگذر نبود، بلکه به‌منزله‌ یک خیانت عمیق فکری و اخلاقی بود که میراث او را تا به امروز در هاله‌ای از تردید فرو برده است... پس از شکست آلمان، هایدگر سکوت اختیار کرد و هرگز برای جنایت‌های نازیسم عذرخواهی نکرد. او سال‌ها بعد، عضویتش در نازیسم را نه به‌دلیل جنایت‌ها، بلکه به این دلیل که لو رفته بود، «بزرگ‌ترین اشتباه» خود خواند ...
دوران قحطی و خشکسالی در زمان ورود متفقین به ایران... در چنین فضایی، بازگشت به خانه مادری، بازگشتی به ریشه‌های آباواجدادی نیست، مواجهه با ریشه‌ای پوسیده‌ است که زمانی در جایی مانده... حتی کفن استخوان‌های مادر عباسعلی و حسینعلی، در گونی آرد کمپانی انگلیسی گذاشته می‌شود تا دفن شود. آرد که نماد زندگی و بقاست، در اینجا تبدیل به نشان مرگ می‌شود ...
تقبیح رابطه تنانه از جانب تالستوی و تلاش برای پی بردن به انگیره‌های روانی این منع... تالستوی را روی کاناپه روانکاوی می‌نشاند و ذهنیت و عینیت او و آثارش را تحلیل می‌کند... ساده‌ترین توضیح سرراست برای نیاز مازوخیستی تالستوی در تحمل رنج، احساس گناه است، زیرا رنج، درد گناه را تسکین می‌دهد... قهرمانان داستانی او بازتابی از دغدغه‌های شخصی‌اش درباره عشق، خلوص و میل بودند ...
من از یک تجربه در داستان‌نویسی به اینجا رسیدم... هنگامی که یک اثر ادبی به دور از بده‌بستان، حسابگری و چشمداشت مادی معرفی شود، می‌تواند فضای به هم ریخته‌ ادبیات را دلپذیرتر و به ارتقا و ارتفاع داستان‌نویسی کمک کند... وقتی از زبان نسل امروز صحبت می‌کنیم مقصود تنها زبانی که با آن می‌نویسیم یا حرف می‌زنیم، نیست. مجموعه‌ای است از رفتار، کردار، کنش‌ها و واکنش‌ها ...