کتاب مینیاتور ایرانی در نسخه‌های خطی شاهنامه از سوی ریما علاء الدین نویسنده سوری ترجمه و به وسیله انتشارات علاء الدین سوری به چاپ رسید.

به گزارش مهر، این کتاب که از تالیفات نادر کتابخانه‌های  بین‌المللی به‌حساب می‌آید برای اولین‌بار در سال1935 میلادی در شهر لیننگراد روسیه انتشار یافت.این کتاب که توسط دو نویسنده روسی به نامهای کرز الیان و دیاگونوف تالیف شده مشتمل بر آثار تصویری ارزشمندی با سبک مینیاتوری دقیق است.

در کتاب مذکور وقایع و حوادث داستانهای شاهنامه از سوی نقاشان متبحر در هنر مینیاتور به زیبایی به تصویر کشیده شده‌است. این کتاب به‌لحاظ علمی به دلیل استفاده از اسناد و مدارک معتبر و تجزیه وتحلیلهای عمیق از مراجع و مآخذ معتبر به‌شمار می‌رود.

نویسندگان در مقدمه این کتاب، شاهنامه فردوسی را یکی از مهمترین آثار منتشر شده در ده قرن گذشته قلمداد کرده‌اند و میزان  توجه اقشار مختلف جامعه را به این کتاب یکی از دلایل ارزش بالای آن می‌دانند.

نویسندگان علاوه بر ارائه توضیح در خصوص سیر پیشرفت مینیاتور در حماسه شاهنامه به موضوع پیشرفت تصویر در نسخه‌های خطی شاهنامه پرداخته‌اند و آن ‌را یک واقعه مهم در تاریخچه ییشرفت هنر تصویری در ایران شمرد‌ه‌اند.

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...