کتاب «مشق نام لیلی» با عنوان دوم «قطعات منتخب خوشنویسی استاد غلامحسین امیرخانی» از سوی انتشارات یساولی منتشر شد. بیش از 70 درصد آثار درج شده در این کتاب، پیشتر در هیچ منبعی منتشر نشده بودند.

به گزارش ایبنا، کتاب «مشق نام لیلی: قطعات منتخب خوشنویسی استاد غلامحسین امیرخانی» منتشر شد. این کتاب منتخب آثار این خوشنویس برجسته معاصر مابین سال‌های 1363 تا 1393 را دربر می‌گیرد.

رضا یساولی، مدیر انتشارات یساولی درباره این کتاب گفت: انتشارات ما از سال 1362 به بعد همه ساله قطعاتی از آثار استاد امیرخانی را خریداری می‌کرد تا اینکه حدود سه سال پیش تصمیم گرفتیم این قطعات را در یک مجلد به چاپ برسانیم. به همین منظور و برای تکمیل کتاب قطعات دیگری را نیز به استاد سفارش دادیم.

وی افزود: حدود 70 درصد آثار منتشر شده در کتاب «مشق نام لیلی» پیشتر در هیچ منبعی منتشر نشده‌اند و مخاطبان برای نخستین بار با این آثار روبه‌رو می‌شوند. تمام مراحل انتشار این کتاب زیر نظر استاد امیرخانی انجام شده است و او با وسواس خاص خود باعث شد تا کتاب با بهترین کیفیت ممکن و بدون هرگونه اشکال در ساختار منتشر شود.

یساولی با اشاره به این نکته که به‌جز برخی آلبوم‌ها و مرقعات‌، «مشق نام لیلی» دومین کتابی است که این انتشارات از آثار غلامحسین امیرخانی منتشر می‌کند، گفت: این کتاب در 6 رنگ و با کیفیتی نفیس ارائه شده است. انتشارات یساولی تمام تلاش خود را به کار برده تا این کتاب به‌جز کارکرد زیباشناسانه، جنبه کاربردی نیز داشته باشد.

مدیر انتشارات یساولی ادامه داد: برای رعایت جنبه کاربردی کتاب، در صفحه مقابل هر قطعه خوشنویسی بخش‌هایی از جزییات خطوط و ظرایف مستتر در آنها به صورت تصویر بزرگ منتشر شدند تا مخاطبان و هنرجویان خوشنویسی بتوانند موارد فنی و زیبایی‌شناسی خط استاد را مکاشفه کنند و به راحتی از آن سرمشق بگیرند. همچنین باید اشاره کنم که هدف ما از انتشار این کتاب، صرف ارائه یک آلبوم از آثار استاد امیرخانی نبوده است، به همین دلیل و با توجه به جنبه کاربردی این اثر، انتشارات یساولی برای تهیه آسان کتاب برای هنرجویان، پایین‌ترین قیمت ممکن را برای کتاب درنظر گرفت.

استاد جواد بختیاری، استاد امیراحمد فلسفی و استاد کرمعلی شیرازی بر این کتاب مقدمه نوشته‌اند و تذهیب این کتاب نیز بر عهده چند تن از استادان برتر این حوزه مانند داریوش جلیلیان، محمد طریقتی، حسین‌علی ماچیانی، رامین مرآتی، نوروزعلی میرزایی و محمد نباتی بوده است.

«مشق نام لیلی: قطعات منتخب خوشنویسی استاد غلامحسین امیرخانی» با شمارگان سه هزار نسخه، 224 صفحه و بهای 180 هزار تومان از سوی انتشارات یساولی روانه کتابفروشی‌ها شده است.

هنر |
دوران قحطی و خشکسالی در زمان ورود متفقین به ایران... در چنین فضایی، بازگشت به خانه مادری، بازگشتی به ریشه‌های آباواجدادی نیست، مواجهه با ریشه‌ای پوسیده‌ است که زمانی در جایی مانده... حتی کفن استخوان‌های مادر عباسعلی و حسینعلی، در گونی آرد کمپانی انگلیسی گذاشته می‌شود تا دفن شود. آرد که نماد زندگی و بقاست، در اینجا تبدیل به نشان مرگ می‌شود ...
تقبیح رابطه تنانه از جانب تالستوی و تلاش برای پی بردن به انگیره‌های روانی این منع... تالستوی را روی کاناپه روانکاوی می‌نشاند و ذهنیت و عینیت او و آثارش را تحلیل می‌کند... ساده‌ترین توضیح سرراست برای نیاز مازوخیستی تالستوی در تحمل رنج، احساس گناه است، زیرا رنج، درد گناه را تسکین می‌دهد... قهرمانان داستانی او بازتابی از دغدغه‌های شخصی‌اش درباره عشق، خلوص و میل بودند ...
من از یک تجربه در داستان‌نویسی به اینجا رسیدم... هنگامی که یک اثر ادبی به دور از بده‌بستان، حسابگری و چشمداشت مادی معرفی شود، می‌تواند فضای به هم ریخته‌ ادبیات را دلپذیرتر و به ارتقا و ارتفاع داستان‌نویسی کمک کند... وقتی از زبان نسل امروز صحبت می‌کنیم مقصود تنها زبانی که با آن می‌نویسیم یا حرف می‌زنیم، نیست. مجموعه‌ای است از رفتار، کردار، کنش‌ها و واکنش‌ها ...
می‌خواستم این امکان را از خواننده سلب کنم؛ اینکه نتواند نقطه‌ای بیابد و بگوید‌ «اینجا پایانی خوش برای خودم می‌سازم». مقصودم این بود که خواننده، ترس را در تمامی عمق واقعی‌اش تجربه کند... مفهوم «شرف» درحقیقت نام و عنوانی تقلیل‌یافته برای مجموعه‌ای از مسائل بنیادین است که در هم تنیده‌اند؛ مسائلی همچون رابطه‌ فرد و جامعه، تجدد، سیاست و تبعیض جنسیتی. به بیان دیگر، شرف، نقطه‌ تلاقی ده‌ها مسئله‌ ژرف و تأثیرگذار است ...
در شوخی، خود اثر مایه خنده قرار می‌گیرد، اما در بازآفرینی طنز -با احترام به اثر- محتوای آن را با زبان تازه ای، یا حتی با وجوه تازه ای، ارائه می‌دهی... روان شناسی رشد به ما کمک می‌کند بفهمیم کودک در چه سطحی از استدلال است، چه زمانی به تفکر عینی می‌رسد، چه زمانی به تفکر انتزاعی می‌رسد... انسان ایرانی با انسان اروپایی تفاوت دارد. همین طور انسان ایرانیِ امروز تفاوت بارزی با انسان هم عصر «شاهنامه» دارد ...