کتاب «خطوط تفننی در ایران» اثری پژوهشی است که سیر تاریخی بدایع در حوزه هنر خوشنویسی را بررسی می‌کند.

خطوط تفننی در ایران تکتم رحمانی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از هنرآنلاین، کتاب «خطوط تفننی در ایران» نوشته تکتم رحمانی با مقدمه‌ دکتر حمیدرضا قلیچ‌خانی از سوی انتشارات عقربه به تازگی منتشر شده است.

این کتاب پژوهشی به یکی از موضوعات خارج از سیر تاریخ هنر خوشنویسی پرداخته و زمینه‌‌های که باعث شکل‌گیری نقاشی‌خط در دنیای امروز شده را بررسی کرده است.

از آنجا که خط هنر اول مسلمانان و دامنه گستره زیبایی‌شناسی آن در حوزه جغرافیای ایران اتفاق افتاده، تکتم رحمانی در این کتاب به یکی از رسوم قابل توجه در میان خوشنویسان گذشته پرداخته است.

همانگونه که در مقدمه کتاب آمده است: «خطاطان هنرور پس از تسلط بر اقلام مختلف، خاطر هنرجوی خود را بفروع و خطوط تفننی تسلی می‌بخشند. این آثار به سبب تصرف شخصی که در قواعد خوشنویسی آن‌ها شده است، در ذیل خطوط مشخص و معروف اسلامی و ایرانی نمی‌گنجند. خطوطی که جنبه تزئین و آرایشی آن بیش از جنبه رعایت اصول خوشنویسی مطرح است و اوج این بدایع و تنوع در استفاده از خطوط و اقلام تفننی را در دوره قاجار شاهدیم. ترکیب‌هایی عجیب که به عمد از اصول خوشنویسی خارج است و آراسته به صفا و بهجت‌اند.»

تکتم رحمانی در کتاب «خطوط تفننی در ایران» از اولین نمونه‌های کوفی‌های تزئینی تا قطعه‌هایی که به تسامح نقاشی‌خط نامیده می‌شوند را در دوره‌های گوناگون تاریخی در این کتاب ذکر می‌کند و به شرح این گونه‌ آثار می‌پردازد. با توجه به کمبود منابع مطالعاتی در حوزه نقاشی‌خط سنتی ایران، این پژوهش بستری است که بنیان‌های نظری این هنر را گردآوری کرده است. .

کتاب «خطوط تفننی در ایران» نوشته تکتم رحمانی، در 120 صفحه به قیمت 70 هزار تومان از سوی انتشارات عقربه در دسترس علاقمندان به هنر قرار گرفته است.

................ هر روز با کتاب ...............

پس از ۲۰ سال به موطن­‌شان بر می­‌گردند... خود را از همه چیز بیگانه احساس می‌­کنند. گذشت روزگار در بستر مهاجرت دیار آشنا را هم برای آنها بیگانه ساخته است. ایرنا که که با دل آکنده از غم و غصه برگشته، از دوستانش انتظار دارد که از درد و رنج مهاجرت از او بپرسند، تا او ناگفته‌­هایش را بگوید که در عالم مهاجرت از فرط تنهایی نتوانسته است به کسی بگوید. اما دوستانش دلزده از یک چنین پرسش­‌هایی هستند ...
ما نباید از سوژه مدرن یک اسطوره بسازیم. سوژه مدرن یک آدم معمولی است، مثل همه ما. نه فیلسوف است، نه فرشته، و نه حتی بی‌خرده شیشه و «نایس». دقیقه‌به‌دقیقه می‌شود مچش را گرفت که تو به‌عنوان سوژه با خودت همگن نیستی تا چه رسد به اینکه یکی باشی. مسیرش را هم با آزمون‌وخطا پیدا می‌کند. دانش و جهل دارد، بلدی و نابلدی دارد... سوژه مدرن دنبال «درخورترسازی جهان» است، و نه «درخورسازی» یک‌بار و برای همیشه ...
همه انسان‌ها عناصری از روباه و خارپشت در خود دارند و همین تمثالی از شکافِ انسانیت است. «ما موجودات دوپاره‌ای هستیم و یا باید ناکامل بودن دانشمان را بپذیریم، یا به یقین و حقیقت بچسبیم. از میان ما، تنها بااراده‌ترین‌ها به آنچه روباه می‌داند راضی نخواهند بود و یقینِ خارپشت را رها نخواهند کرد‌»... عظمت خارپشت در این است که محدودیت‌ها را نمی‌پذیرد و به واقعیت تن نمی‌دهد ...
در کشورهای دموکراتیک دولت‌ها به‌طور معمول از آموزش به عنوان عاملی ثبات‌بخش حمایت می‌کنند، در صورتی که رژیم‌های خودکامه آموزش را همچون تهدیدی برای پایه‌های حکومت خود می‌دانند... نظام‌های اقتدارگرای موجود از اصول دموکراسی برای حفظ موجودیت خود استفاده می‌کنند... آنها نه دموکراسی را برقرار می‌کنند و نه به‌طور منظم به سرکوب آشکار متوسل می‌شوند، بلکه با برگزاری انتخابات دوره‌ای، سعی می‌کنند حداقل ظواهر مشروعیت دموکراتیک را به دست آورند ...
نخستین، بلندترین و بهترین رمان پلیسی مدرن انگلیسی... سنگِ ماه، در واقع، الماسی زردرنگ و نصب‌شده بر پیشانی یک صنمِ هندی با نام الاهه ماه است... حین لشکرکشی ارتش بریتانیا به شهر سرینگاپاتام هند و غارت خزانه حاکم شهر به وسیله هفت ژنرال انگلیسی به سرقت رفته و پس از انتقال به انگلستان، قرار است بر اساس وصیت‌نامه‌ای مکتوب، به دخترِ یکی از اعیان شهر برسد ...