کتاب «داستان زنان افغانستان» به زبان فرانسوی ترجمه شد.

محمدحسین محمدی که داستان‌های این کتاب را جمع آوری کرده است؛ به ایبنا گفت: به گمانم تابستان سال ۲۰۱۶ میلادی بود که عتیق رحیمی تماس گرفت و گفت زمینه‌ ترجمه و انتشار کتاب «داستان زنان افغانستان» به زبان فرانسوی فراهم شده است و از ناشری که کار را پذیرفته گفت و از گزیده‌کار بودن ناشر. پس از آن محمود شکراللهی، نویسنده‌ ایرانی مقیم فرانسه که به زبان فرانسوی می‌نویسد، با عنوان کارشناس ناشر فرانسوی ‌تماس گرفت تا با هم کار گزینش نخست داستان‌ها را به سرانجام برسانیم.‌
 
وی ادامه داد: در چاپ نخست ‌کتاب «داستان زنان افغانستان» ۲۶داستان از ۲۶ نویسنده آمده بود و کتاب حجم زیادی داشت و ناچار باید دست به گزینشی دوباره می‌زدیم. در نهایت پس از مدتی۱۶ داستان را انتخاب کردیم. این روند انتخاب نیز چند ماهی را در بر گرفت تا داستان‌ها بازخوانی شوند و انتخاب‌های نهایی صورت بگیرد. پس از نهایی شدن انتخاب داستان‌ها از عتیق رحیمی و محمود شکراللهی شنیدم که ‌خجسته ابراهیمی‌ قرار است داستان‌ها را به زبان فرانسوی ترجمه ‌کند و با من در تماس خواهد بود.

 
این نویسنده افغانستانی با اشاره به داستان ترجمه اثرش اظهار کرد: پس از آن من به عنوان گردآورنده‌ کتاب «داستان زنان افغانستان» و به نمایندگی از انتشارات تاک با ‌خجسته ابراهیمی د‌ر تماس بودم. البته بهتر است بگویم ‌‌او بیش‌تر پیگیر بود و با من تماس می‌گرفت‌. در طول این سه سال بنابر دلایلی تعداد داستان‌های انتخاب شده به ۱۲داستان رسید. روند کار آن‌قدر طولانی شده بود که گاه از یاد می‌بردم که این کار را آغاز کرده‌ایم. ولی باز این ‌خجسته ‌ابراهیمی بود که تماس می‌گرفت و‌ درباره‌ روند ترجمه‌ ‌داستانی صحبت می‌کردیم.
 
وی ادامه داد: این صحبت‌ها گاه‌ یک ساعت و بیش از آن نیز به درازا می‌انجامید. در این صحبت‌ها بود که به دقت و نکته‌سنجی خجسته ابراهیمی پی بردم. در این تماس‌ها بود که دانستم کار ترجمه می‌تواند چقدر دشوارتر از کار نوشتن باشد و بی‌‌اغراق اگر موفقیتی برای این کتاب باید در نظر ‌گرفت، این موفقیت نتیجه‌ زحمت و دقت مترجم در‌ روند ترجمه‌ داستان‌هاست.
 
محمدی در توضیح فعالیت‌های ناشر این اثر نیز گفت: در این‌جا لازم می‌دانم از‌ سونیا کرونلوند (Sonia Kronlund) نیز یاد کنم که در چاپ و ‌انتشار نخست کتاب داستان زنان افغانستان (کابل/ ۱۳۹۱) انتشارات تاک را یاری رساند. سرانجام چند ماه پیش، قرارداد نهایی انتشار کتاب در فرانسه، بین خانم زکیه میرزایی، مدیرمسؤول انتتشارات تاک و خانم امانوئل موازون (Emmanuelle Moysan) مدیر انتشارات لو سوپیرای (Le Soupirail ‌) امضا شد و پس از آن بود که کارهای بازنگری، ویرایش و انتشار کتاب سرعت بیش‌تری گرفت و اکنون خوشحالم که کتاب «زیر آسمان کابل: داستان‌های زنان افغان» در نمایشگاه کتاب پاریس ۲۰۱۹ عرضه شده است.
 
وی در پایان گفت: در این کتاب ۱۲ داستان از ۱۲ نویسنده‌ زن افغانستانی ترجمه و منتشر شده است. داستان‌هایی از بانوان: مریم محبوب، حمیرا قادری، صدیقه کاظمی، پروین پژواک، عالیه عطایی، حمیرا رأفت، وسیمه بادغیسی، بتول سیدحیدری، خالده خرسند، معصومه کوثری، منیژه باختری و تورپیکی قیوم. به هر حال امیدوارم ‌روند ترجمه‌ ادبیات داستانی ما به دیگر زبان‌ها هم‌چنان ادامه یابد و در جهان خواننده‌های خودش را بیابد.
 


امانوئل موازون، ناشر این کتاب نیز در توضیح این اثر گفته است:
انتشارات لو سوپیرای کلکسیون جدیدی را به نام «لحظه آبی» و به سرپرستی محمود شکراللهی راه‌ انداخته است. هدف از انتشار این کلکسیون نشر داستان‌های فارسی به فرانسه است و من خوشحالم از این‌که «زیر آسمان کابل» نخستین مجموعه داستان کلکسیون ماست. «زیر آسمان کابل» توسط ۱۲نویسنده زن افغان نوشته شده و با همکاری بین ما، مترجم و ناشر افغان به چاپ رسیده است.

وی ادامه داد:‌ داستان‌های این مجموعه متفاوت هستند و ما را به سفری به قلب زندگی شخصیت‌هایی دعوت می‌کنند که نویسنده در آن می‌خواهد با سرنوشت دست و پنجه نرم کند. نمایشگاه کتاب پاریس دیروز آغاز شد‌ و مردم از این مجموعه خوب استقبال کرده‌اند.
 
خجسته ابراهیمی مترجم کتاب نیز درباره نگاهش به ادبیات افغانستان به ایبنا گفت: سال‌ها زندگی در فرانسه باعث شده تا من نگاه متفاوتی به افغانستان داشته باشم. در سال ۲۰۱۳ با ادبیات داستانی مدرن فارسی افغانستان آشنا شدم. از آن روز تا حالا تا جایی که ممکن است این ادبیات را می‌خوانم و در موردش مطالعه می‌کنم. این ادبیات مثل هر ادبیات دیگر نقاط قوت و ضعف خودش را دارد‌.
 
این مترجم در بخش پایانی صحبت‌هایش درباره این کتاب گفت: این پروژه چند سال پیش آغاز شده بود و از آن روز تا حالا من ارتباط نزدیکی با تک تک داستان‌های این مجموعه برقرار کرده‌ام. اگر نظرم را در یک جمله خلاصه و به صورت کلی بیان کنم (آگاه یا ناخودآگاه من با ادبیات فرانسه مقایسه می‌کنم) ادبیات داستانی افغانستان یک پتانسیل خوب و قوی دارد که اگر روی آن جدی‌تر و مسلکی‌تر کار شود، می‌تواند با ادبیات جهان رقابت کند.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...