«۳۶۶ روز با پیامبر عزیزمان» اثر نقی سلیمانی با تصویرگری رضا مکتبی و توسط انتشارات به نشر منتشر شد.

۳۶۶ روز با پیامبر عزیزمان نقی سلیمانی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، این کتاب به عنوان کتاب ماه اول از سری ۱۲ جلدی این مجموعه برای گروه سنی چهارم، پنجم و ششم دبستان و بر اساس قرآن، نهج‌البلاغه و با استفاده از کتاب‌ها و روایت‌های معتبر نگارش شده است.

«۳۶۶ روز با پیامبر عزیزمان» ۳۶۶ قصه و حکایت بهم پیوسته درباره زندگی پیامبر (ص) است. در مجلد اول داستان از زمان حضرت ابراهیم (ع) آغاز می‌شود که همه بت می‌پرستند و او تنهاست.. در مدت تمثیلی سی و یک روز داستان به تولد و واگذاری محمد (ص) به حلیمه به عنوان دایه سپرده می‌شود که فراوانی به خانه حلیمه به برکت وجود محمد شیرخوار نمود پیدا می‌کند.

این کتاب برای آشنایی بهتر این گروه سنی با زندگی پیامبر عزیز ما و یاران وی همچون حضرت علی (ع)، حضرت فاطمه (س)، سلمان، ابوذر، عمار یاسر در قالب داستان و با حفظ ترتیب تاریخی نوشته شده است.

طراحی کتاب برای مطالعه یک ساله آن در نظر گرفته شده است در ۳۶۶ روز؛ تا نسل نو با خواندن و شنیدن داستان‌های آن، اشتیاق و فرصت تأمل و تفکر بیشتری داشته باشند. کتاب به موضوعاتی مثل دوراندیشی، صبر، جوانمردی، صداقت، وفاداری، شجاعت، نیکوکاری و بخشش می‌پردازد که در زندگی پیامبر (ص) تجلی کرده است، تا نسل نو، پیامبر عزیز را الگوی نیکوی خویش قرار دهند.

نقی سلیمانی رمان‌نویس، طنزنویس، نویسنده داستان‌های کوتاه، منتقد و پژوهشگر ادبیات داستانی متولد سال سال ۱۳۴۰ در تهران است، اولین داستان سلیمانی در مجله پیام شادی حدود سال ۵۵ و چندسال بعد اولین کتابش با نام «همسفران باد» منتشر شد. بیش از اثر ۳۰ اثر از او برای نوجوانان، کودکان و بزرگسالان در زمینه «رمان»، «داستان کوتاه»، «داستان طنز»، «نقد ادبی»، «زندگی نامه»، «تحقیق و پژوهش» منتشر شده است، که بیشتر آن‌ها با نگاهی اجتماعی نوشته شده‌اند. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در ۲۵ تیر ماه ۱۳۸۷ به سلیمانی نشان درجه دو هنری در زمینه ادبیات داستانی اعطا کرد.

«۳۶۶ روز با پیامبر عزیزمان» به قلم نقی سلیمانی، ویراستاری رضا کریمی و با تصویرگری رضا مکتبی، طراحی جلدی روح‌الله محمودیان و صفحه‌آرایی نعیمه دین‌پناه و روح‌الله محمودیان در ۹۴ صفحه قطع رحلی کوچک و شمارگان ۲ هزار نسخه با قیمت ۶۸ هزار تومان روانه‌ی کتابفروشی‌ها شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...
هنگام خواندن، با نویسنده‌ای روبه رو می‌شوید که به آنچه می‌گوید عمل می‌کند و مصداق «عالِمِ عامل» است نه زنبور بی‌عسل... پس از ارائه تعریفی جذاب از نویسنده، به عنوان «کسی که نوشتن برای او آسان است (ص17)»، پنج پایه نویسندگی، به زعم نویسنده کتاب، این گونه تعریف و تشریح می‌شوند: 1. ذوق و استعداد درونی 2. تجربه 3. مطالعات روزآمد و پراکنده 4. دانش و تخصص و 5. مخاطب شناسی. ...