صد و چهاردهیمن شماره مجله "ادبیات داستانی" توسط سوره مهر منتشر شد.

ادبیات داستانی در شماره 114 مطالب متنوعی در بخش‌های داستان، مقاله، نقد، گفتگو، اخبار و گوناگون به چاپ رسانده است.

داستان‌هایی از علی اکبر والایی، منصور ایمانی، بیژن کیا، نویدا هادیان، الیسن برنت، هلن سیمسون و...، مقالاتی درباره "حقیقت مانندی در ساحت اندیشگی مولوی"، "درآمدی بر ادبیات انقلاب اسلامی" (نوشته نجیب الکیلانی)، "کوتاه و گزیده گویی در داستان نویسی" (سیدمحمود سجادی) و "پیشینه، نقش و اهمیت داستان در زندگی انسان" (محمدرضا سرشار) از جمله مطالب این شماره اند.

نقد رمان "قصر" فرانتس کافکا نوشته محمدرضا سرشار و شهریار زرشناس، نقد رمان "اسماعیل" امیرحسین فردی و نقد "استخوان خوک و دست های جذامی" مصطفی مستور برخی مطالب بخش نقد این شماره را تشکیل می دهد.

"ادبیات داستانی" تیرماه (شماره 114) به سردبیری محمدرضا سرشار در 160 صفحه و با بهای 1200 تومان عرضه شده است.
 

مشاوران رسانه‌ای با شعار «محصول ما شک است» می‌کوشند ابهام بسازند تا واقعیت‌هایی چون تغییرات اقلیمی یا زیان دخانیات را زیر سؤال ببرند. ویلیامسن در اینجا فلسفه را درگیر با اخلاق و سیاست می‌بیند: «شک، اگر از تعهد به حقیقت جدا شود، نه ابزار آزادی بلکه وسیله گمراهی است»...تفاوت فلسفه با گفت‌وگوی عادی در این است که فیلسوف، همان پرسش‌ها را با نظام‌مندی، دقت و منطق پی می‌گیرد ...
عوامل روان‌شناختی مانند اطمینان بیش‌ازحد، ترس از شکست، حس عدالت‌طلبی، توهم پولی و تاثیر داستان‌ها، نقشی کلیدی در شکل‌گیری تحولات اقتصادی ایفا می‌کنند. این عوامل، که اغلب در مدل‌های سنتی اقتصاد نادیده گرفته می‌شوند، می‌توانند توضیح دهند که چرا اقتصادها دچار رونق‌های غیرمنتظره یا رکودهای عمیق می‌شوند ...
جامعیت علمی همایی در بخش‌های مختلف مشخص است؛ حتی در شرح داستان‌های مثنوی، او معانی لغات را باز می‌کند و به اصطلاحات فلسفی و عرفانی می‌پردازد... نخستین ضعف کتاب، شیفتگی بیش از اندازه همایی به مولانا است که گاه به گزاره‌های غیر قابل اثبات انجامیده است... بر اساس تقسیم‌بندی سه‌گانه «خام، پخته و سوخته» زندگی او را در سه دوره بررسی می‌کند ...
مهم نیست تا چه حد دور و برِ کسی شلوغ است و با آدم‌ها –و در بعضی موارد حیوان‌ها- در تماس است، بلکه مهم احساسی است که آن شخص از روابطش با دیگران تجربه می‌کند... طرفِ شما قبل از اینکه با هم آشنا شوید زندگی خودش را داشته، که نمی‌شود انتظار داشت در زندگی‌اش با شما چنان مستحیل شود که هیچ رد و اثر و خاطره‌ای از آن گذشته باقی نماند ...
از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...