نخستین چاپ کتاب «چگونه از هر روایتی فیلمنامه اقتباس کنیم؟» [How to adapt anything into a screenplay] به قلم ریچارد کرولین [Richard W. Krevolin] وارد بازار نشر شد.

چگونه از هر روایتی فیلمنامه اقتباس کنیم؟» [How to adapt anything into a screenplay]  ریچارد کرولین [Richard W. Krevolin]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، فیلم و سینما یکی از مهم‌ترین سرگرمی‌های دنیا محسوب می‌شود تا جایی که در بسیاری از نقاط دنیا به این سرگرمی به چشم صنعتی پردرآمد و موفق نگاه می‌شود. ریچارد کرولین، نویسنده، نمایشنامه‌نویس و فیلمنامه‌نویس از اساتید دانشگاه UCLA لس‌آنجلس است که در گروه سینما این دانشگاه فعالیت دارد. کرولین کتاب «چگونه از هر روایتی فیلمنامه اقتباس کنیم؟» را با اتکای به تجربیات عملی و آموزشی که در سالیان طولانی کسب کرده، نوشته است. از طریق تحلیل نمونه‌هایی از فیلم‌های اقتباسی به معرفی، تبیین و ارائه روش خلاقانه و کاربردی خود در زمینه نگارش فیلمنامه‌های اقتباسی می‌پردارد و مخاطب را با مؤلفه‌های اصلی روش خود در نگارش فیلمنامه اقتباسی مورد نظرش آشنا می‌کند.

در این اثر هر آنچه که مخاطب برای اقتباس ادبی نیازمند است پیش رویش قرار داده می‌شود تا با اتکا به آن بتواند از متنی که خوانده است، چه مقاله باشد یا قطعه‌ای کوتاه، چه داستان کوتاه باشد یا رمان و… اقتباس متنی مناسب با فیلمنامه را انجام دهد. همچنین از آنجایی که اقتباس گاه وقایع حقیقی را در بر می‌گیرند، کرولین در فصلی از کتاب به نحوه شخصیت‌پردازی و گلچین ویژگی‌های یک قهرمان خارق‌العاده از میان ترکیبی از اشخاص واقعی نیز می‌پردازد.

در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: «داستان هر فیلمی نهایتاً به مفهوم و کلمه‌ای واحد ختم می‌شود. رمانی که در حال کار رویش هستید ممکن است با بی‌شمار تم و واقعه سروکار داشته باشد، اما فیلمنامه‌ای که از روی این رمان چند لایه‌ای می‌نویسید باید مجدداً به شکلی پرداخت شود که بتوان کلیت آن را در یک کلمه خلاصه کرد. هر فیلم خوبی را که انتخاب کنید، می‌بینید فقط حول یک چیز واحد است. مثلاً تایتانیک درباره «عشق» بود. درست است. خیلی از فیلم‌ها درباره عشق‌اند ولی لطفاً به این «یک کلمه» گیر ندهید! در عوض از آن به‌عنوان نقطه شروعی برای حرکت به جلو بهره ببرید. به اضافه آن، این «کلمه» می‌واند مثل سیم ظرف‌شویی مواد و عناصر بی‌فایده و ناهمخوان با داستان‌تان را از بطن آن جدا کند و شما را متمرکز نگه دارد.»

کتاب «چگونه از هر روایتی فیلمنامه اقتباس کنیم؟» در ۳۵۰ صفحه به قیمت ۷۰ هزار تومان برای علاقه‌مندان به نویسندگی، فیلم و سینما و فیلمنامه‌نویسی از سوی انتشارات امیرکبیر منتشر شده است.

[این کتاب پیش از این توسط بنیاد سینمای فارابی وتحت عنوان «چگونه از هر چیزی فیلم‌نامه اقتباس کنیم» منتشر شده بود.]

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...