کتاب «گئورگ بوشنر» [Georg Büchner] با ترجمه محسن تمدنی نژاد دومین کتاب از مجموعه «نمایشنامه نویسان مدرن» است که به تازگی منتشر شده و به زندگی و تحلیل ساختاری و محتوایی نمایشنامه های بوشنر می پردازد.

گئورگ بوشنر» [Georg Büchner]  جولیان هیلتون [Julian Hilton]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، جولیان هیلتون [Julian Hilton] نویسنده کتاب «گئورگ بوشنر» که به تازگی با ترجمه محسن تمدنی نژاد منتشر و در اختیار علاقه مندان قرار گرفته است ابتدا به زمینه های فکری این نویسنده و تأثیر کسانی چون لسینگ، شیلر، تیک و گرابه بر او می پردازد و تأثیر سنت دگراندیشان آلمانی روی بوشنر را بررسی می کند. سپس، با لحاظ کردن زندگی بوشنر و این تأثیرات ادبی به تحلیل ساختاری و محتوایی نمایشنامه های بوشنر می پردازد و در کنار آن اجراهایی را که از آثار بوشنر روی صحنه رفته اند، به دقت بررسی می کند.

شهرتِ گئورگ بوشنر در مقام مؤلف به واسطه چند اثر شامل بخشی از رمان «لنتس» (۱۸۳۶) و سه نمایشنامه باقیمانده با عناوین «مرگ دانتون» (۱۸۳۵)، «لئونس و لنا» (۱۸۳۶) و «وُیتسک» (۳۷-۱۸۳۶) شناخته می شود. از میان نوشته های بی پرده سیاسی اش فقط «نامه رسان دهقان هسنی» (۱۸۳۴) باقی مانده است که این نوشته، دلیل تبعید سیاسی اش در ۱۸۳۵ بود.

بوشنر مجموعه ای از شخصیت ها را خلق کرد که اکنون، مانند «هملت» یا «فاوست» انگار گونه هایی مدرن را بازنمایی می کنند یا خود اساطیری مدرن هستند. گویی آنها به روش های قرن بیستمی با کشمکش های قرن بیستمی مواجه می شوند؛ «دانتون»، یک انقلابیِ موفق که ناگهان از خودش می پرسد چه دست آوردی داشته است و آیا به راستی عامل حقیقیِ انقلاب او بوده است یا نیروهای طبیعی، «لئونس» شاهزاده محصل با پول و قدرتی فزون تر از هوش و درایت، که ناگهان متوجه محدودیت های جهانش می شود بی آنکه اراده یا شجاعتی برای تغییرش داشته باشد و «وُیتسک» به طرز گیرایی مدرن ترین از بین جملگی شان است که انسان را به مثابه حیوانی تصویر می کند که در مرزهای شرافت انسانی یا حتی فروتر از آن زندگی می کند و این بیشتر ناشی از خطای ماست تا او و دست آخر زنان، عمیقاً مهرآمیز و در عین حال با تمام وجود متعهد به آزادی شان که خودشان را به شیوه های مختلف در جهانی مردسالار فدا می کنند، جهانی که هنوز یاد نگرفته قدر آنها را بداند.

مجموعه «نمایشنامه نویسان مدرن» انتشارات مک‌میلان که کتاب «گئورگ بوشنر» زیرمجموعه آن قرار دارد، مجموعه ای بین المللی از کتب مقدماتی درباره مهمترین نمایشنامه نویسان قرن نوزدهم و قرن بیستم، جنبش ها و قالب های نوین درام در اروپا، بریتانیای کبیر، آمریکا، و ملت های نوخاسته ای چون نیجریه و ترینیداد است. این مجموعه، در کنار مطالعات نوین درباره نمایشنامه نویسان بزرگ و تأثیرگذا گذشته، مجلداتی را نیز درباره نویسندگان معاصر، گرایش های نوظهور در تئاتر و نمایشنامه نویسان متعددی، چون نویسندگان فارس (farce) در بر می‌گیرد، نمایشنامه نویسانی که «آثار کلاسیک» تئاتر را خلق کرده اند و با این وجود از سوی منتقدان ادبی نادیده گرفته می شوند.

هر مجلدِ این مجموعه عمدتاً به یک نمایشنامه نویس اختصاص دارد و موضوعاتی چون بیوگرافی، بررسی نمایشنامه ها و تحلیل دقیق و تفصیلی اکثر نمایشنامه های مهم را در بر می گیرد و در این میان درباره بستر سیاسی، اجتماعی، تاریخی و تئاتری نمایشنامه ها نیز بحث می کند. نویسندگان این مجلدات که خود در کسوت نمایشنامه نویس، کارگردان، بازیگر، آموزگار و منتقد، دستی بر آتش دارند عموما با جنبه تئاتری نمایشنامه ها درگیرند و مسائلی چون اجرا، به صحنه بردن و تفسیر شخصیت را در کنار مضامین و بسترهای مختلف به بحث می گذارند.

کتاب «گئورگ بوشنر» تألیف جولیان هیلتون با ترجمه محسن تمدنی نژاد، دومین کتاب از مجموعه «نمایشنامه نویسان مدرن» است. این کتاب در تابستان ۱۴۰۰ از سوی نشر شبخیز به قیمت ۵۱ هزار تومان به چاپ رسیده است.

................ هر روز با کتاب ...............

پس از ۲۰ سال به موطن­‌شان بر می­‌گردند... خود را از همه چیز بیگانه احساس می‌­کنند. گذشت روزگار در بستر مهاجرت دیار آشنا را هم برای آنها بیگانه ساخته است. ایرنا که که با دل آکنده از غم و غصه برگشته، از دوستانش انتظار دارد که از درد و رنج مهاجرت از او بپرسند، تا او ناگفته‌­هایش را بگوید که در عالم مهاجرت از فرط تنهایی نتوانسته است به کسی بگوید. اما دوستانش دلزده از یک چنین پرسش­‌هایی هستند ...
ما نباید از سوژه مدرن یک اسطوره بسازیم. سوژه مدرن یک آدم معمولی است، مثل همه ما. نه فیلسوف است، نه فرشته، و نه حتی بی‌خرده شیشه و «نایس». دقیقه‌به‌دقیقه می‌شود مچش را گرفت که تو به‌عنوان سوژه با خودت همگن نیستی تا چه رسد به اینکه یکی باشی. مسیرش را هم با آزمون‌وخطا پیدا می‌کند. دانش و جهل دارد، بلدی و نابلدی دارد... سوژه مدرن دنبال «درخورترسازی جهان» است، و نه «درخورسازی» یک‌بار و برای همیشه ...
همه انسان‌ها عناصری از روباه و خارپشت در خود دارند و همین تمثالی از شکافِ انسانیت است. «ما موجودات دوپاره‌ای هستیم و یا باید ناکامل بودن دانشمان را بپذیریم، یا به یقین و حقیقت بچسبیم. از میان ما، تنها بااراده‌ترین‌ها به آنچه روباه می‌داند راضی نخواهند بود و یقینِ خارپشت را رها نخواهند کرد‌»... عظمت خارپشت در این است که محدودیت‌ها را نمی‌پذیرد و به واقعیت تن نمی‌دهد ...
در کشورهای دموکراتیک دولت‌ها به‌طور معمول از آموزش به عنوان عاملی ثبات‌بخش حمایت می‌کنند، در صورتی که رژیم‌های خودکامه آموزش را همچون تهدیدی برای پایه‌های حکومت خود می‌دانند... نظام‌های اقتدارگرای موجود از اصول دموکراسی برای حفظ موجودیت خود استفاده می‌کنند... آنها نه دموکراسی را برقرار می‌کنند و نه به‌طور منظم به سرکوب آشکار متوسل می‌شوند، بلکه با برگزاری انتخابات دوره‌ای، سعی می‌کنند حداقل ظواهر مشروعیت دموکراتیک را به دست آورند ...
نخستین، بلندترین و بهترین رمان پلیسی مدرن انگلیسی... سنگِ ماه، در واقع، الماسی زردرنگ و نصب‌شده بر پیشانی یک صنمِ هندی با نام الاهه ماه است... حین لشکرکشی ارتش بریتانیا به شهر سرینگاپاتام هند و غارت خزانه حاکم شهر به وسیله هفت ژنرال انگلیسی به سرقت رفته و پس از انتقال به انگلستان، قرار است بر اساس وصیت‌نامه‌ای مکتوب، به دخترِ یکی از اعیان شهر برسد ...