آمیت چائودوری [Amit Chaudhuri] و کیت ریدوی [Keith Ridgway] به عنوان برندگان جایزه جیمز تیت بلک [James Tait Black prize 2022] معرفی شدند. این جایزه هر سال از سوی دانشگاه ادینبورگ به یک اثر در بخش زندگینامه و یک اثر داستانی اهدا می‌شود.

آمیت چائودوری [Amit Chaudhuri] و کیت ریدوی [Keith Ridgway]  جایزه جیمز تیت بلک [James Tait Black prize 2022]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، برندگان جوایز ده هزار پوندی جیمز تیت بلک در حاشیه جشنواره بین‌المللی کتاب ادینبورگ معرفی شدند.

«یافتن راگا: بداهه‌نوازی در موسیقی هندی» [Finding the Raga: An Improvisation on Indian Music] کتاب آمیت چائودوری است که در بخش بیوگرافی، برنده جایزه جیمز تیت بلک شده است. این کتاب که از سوی انتشارات فابر منتشر شده، کاوشی در رابطه نویسنده با موسیقی کلاسیک شمال هند است.

چائودوری، نویسنده چندین کتاب داستان و شعر تحسین شده، قطعاتی ضبط شده از آواز موسیقی کلاسیک شمال هند را نیز منتشر کرده است. او در سال 2009 به عنوان عضو انجمن سلطنتی ادبیات انتخاب شد و از سال 2020 استاد نویسندگی خلاق در دانشگاه آشوکا بوده است.

دکتر سایمون کوک از دانشگاه ادینبورگ، داور بخش بیوگرافی این جایزه، کتاب «یافتن راگا: بداهه‌نوازی در موسیقی هندی» را اثری عمیق و ظریف نامید که به طرز زیرکانه‌ای، طرز تفکر افراد را درباره موسیقی، مکان و خلاقیت، تغییر می‌دهد. به گفته وی، این کتاب شاهکاری در زمینه هنر گوش دادن به جهان است.

«یک شوک» [A Shock] کتاب برنده جایزه در بخش داستان، اثر کیتی ریدوی از سوی انتشارات پیکادور منتشر شده است، قصه زندگی و روابط چند شخصیت مختلف را روایت می‌کند که در جنوب لندن زندگی می‌کنند.
نوشته‌های ریدوی که متولد دوبلین و ساکن لندن است، در نیویورکر، گرانتا و بسیاری نشریات دیگر منتشر شده است. او برنده جایزه رونی برای ادبیات ایرلندی و جایزه او هنری است. کتاب «یک شوک» پنجمین رمان و اولین رمان او در هشت سال گذشته است.

دکتر بنجامین بیتمن از دانشگاه ادینبورگ، داور بخش داستان این جایزه، کتاب «یک شوک» را روایتی حساس، خلاقانه و بسیار انسانی از زندگی‌هایی دانست که در بسیاری از داستان‌های دیگر، به ماجراهای فرعی تنزل داده می‌شوند.

جایزه جیمز تیت بلک به بهترین آثار داستانی و بیوگرافی در یک سال گذشته تعلق می‌گیرد. این تنها جایزه اصلی کتاب بریتانیاست که به وسیله محققان و دانشجویان ادبیات داوری می‌شود. این جایزه از سوی دپارتمان ادبیات انگلیسی دانشگاه ادینبورگ که قدیمی‌ترین بخش دانشگاهی ادبیات در جهان است، اعطا می‌شود.

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...