رمان «زمزمه کن اگر کلمات را نمیدانی» [Hum if you don't know the words] اثر بیانکا ماریس [Bianca Marais] منتشر شد.

زمزمه کن اگر کلمات را نمیدانی» [Hum if you don't know the words] اثر بیانکا ماریس [Bianca Marais]

به گزارش کتاب نیوز، «زمزمه کن اگر کلمات را نمیدانی» از تازه‌ترین آثار منتشر شده توسط انتشارات مهراندیش است که توسط مهدی گازر ترجمه شده است.

بیانکا ماریس (1976-) در دانشکده مطالعات مداوم دانشگاه تورنتو تدریس می کند. جایی که به او جایزه تعالی در تدریس برای نوشتن خلاق در سال 2021 اهدا شد.

ناشر در معرفی این اثر او آورده است:

زندگی در سایه‌ی حکومت آپارتایدِ کشور آفریقای جنوبی محیط امنی را برای رابین کُنراد، دختر نُه‌ساله‌ی سفیدپوستی که به همراه والدینش در دهه‌ی 1970 میلادی در ژوهانسبورگ سکونت داشت، رقم زده بود. در همان کشور، ولی در دنیایی متفاوت، بیوتی اِمبالی، زنِ سیاه‌پوستِ خوسایی، در روستایی در سرزمین بانتوی ترَنْسکِی مشغول بزرگ کردن بچه‌هایش پس از مرگِ همسرش بود. زندگی رابین و بیوتی با دیوار بلندی از جدانژادی از هم منفک شده بود و آن دو هرگز یکدیگر را ندیده بودند … تا اینکه قیام سُوِتو که اعتراض دانش‌آموزان سیاه‌پوست علیه سیاست‌های حکومت آپارتاید و قوانین جدانژادی در جامعه‌شان بود، موجب قتلِ والدین رابین و مفقود شدن نُمسا دخترِ بیوتی می‌شود و ازاین‌پس، دست سرنوشت زندگی این دو قهرمان داستان را به هم گره می‌زند. کتاب زمزمه کن، اگر کلمات را نمی‌دانی که هم‌زمان از زبان رابین و بیوتی نقل می‌شود، داستانی جذاب، تأثیرگذار و به‌یادماندنی از عشق، زندگی، نژادپرستی، فداکاری و خانواده را روایت می‌کند.

«زمزمه کن اگر کلمات را نمیدانی» اثر بیانکا ماریس در 456 صفحه و قیمت 120 هزارتومان در دسترس علاقمندان قرار گرفته است.

................ هر روز با کتاب ...............

«خرد»، نگهبانی از تجربه‌هاست. ما به ویران‌سازی تجربه‌ها پرداختیم. هم نهاد مطبوعات را با توقیف و تعطیل آسیب زدیم و هم روزنامه‌نگاران باتجربه و مستعد را از عرصه کار در وطن و یا از وطن راندیم... کشور و ملتی که نتواند علم و فن و هنر تولید کند، ناگزیر در حیاط‌خلوت منتظر می‌ماند تا از کالای مادی و معنوی دیگران استفاده کند... یک روزی چنگیز ایتماتوف در قرقیزستان به من توصیه کرد که «اسب پشت درشکه سیاست نباش. عمرت را در سیاست تلف نکن!‌» ...
هدف اولیه آموزش عمومی هرگز آموزش «مهارت‌ها» نبود... سیستم آموزشی دولت‌های مرکزی تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا توده‌ها را در مدارس ابتدایی زیر کنترل خود قرار دهند، زیرا نگران این بودند که توده‌های «سرکش»، «وحشی» و «از لحاظ اخلاقی معیوب» خطری جدی برای نظم اجتماعی و به‌علاوه برای نخبگان حاکم به شمار روند... اما هدف آنها همان است که همیشه بوده است: اطمینان از اینکه شهروندان از حاکمان خود اطاعت می‌کنند ...
کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...