‏‫‬‭

«عاشق مدرن و بلیط لطفاً»[A modern lover] عنوان کتابی است از دی. اچ. لارنس [D.H. Lawrence] نویسنده جنجالی بزرگ انگلیسی که برای نخستین‌بار توسط فرید قدمی به فارسی ترجمه شده و نشر هیرمند آن را منتشر کرده است.

عاشق مدرن و بلیط لطفاً»[A modern lover]  دی. اچ. لارنس [D.H. Lawrence]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، پیشگفتار مترجم با شعری از ویلیام وردزورث، شاعر انگلیسی، آغاز می‌شود و پس از آن در معرفی دی. اچ. لارنس این‌چنین آمده است: «اگر برای هر شاعر یا نویسنده‌ای قائل به خانواده‌ای باشیم که او را در بر می‌گیرد، بی‌گمان بایستی لارنس را نیز در خانواده‌ای از دیگر شاعران و نویسندگان ناممکنی قرار دهیم که بیش از حد معاصرند، بدان معنا که هماره خود را از گذشته به آینده‌ای می‌افکنند که همیشه پیش روی ماست، نه در پسِ ما، که هیچ‌گاه نمی‌توانیم آنان را در زمانه‌ی خود جا دهیم؛ شاعران و نویسندگانی چون: والت ویتمن، فردریش نیچه و ژرژ باتای.»

این کتاب شامل دو داستان از لارنس است: «داستان «عاشق مدرن» نخستین‌بار به‌سال ۱۹۳۳ منتشر شد، سه سال پس از مرگ لارنس، اما احتمالاً لارنس آن را بیست‌وچهار سال پیش‌تر نوشته بود: داستانِ عاشقی که به روستای زادگاهش بازمی‌گردد تا دختری را بازیابد که سال‌های نوجوانی‌اش را با او غرق خواندن کتاب‌ها و پرورش روحش بوده است. «بلیط، لطفاً!» نیز نخستین‌بار به‌سال ۱۹۱۸ منتشر شد، داستانی طنزآمیز که همچون اغلب آثار لارنس از عشق، میل و خیانت می‌گوید، در روزهایی که اروپا در آتش جنگ جهانی اول می‌سوزد اما در سراسر داستان جز جنگی میان عشق و کینه در میان نیست، تقلایی زنانه میان سویه‌های متخاصم میل.»

«عاشق مدرن و بلیط لطفاً» که طرح جلد آن نقاشی مشهوری از مارک شاگال، نقاش روس، است، در ۸۴ صفحه و با قیمت ۲۲,۵۰۰ تومان منتشر شده است. این کتاب دومین کتاب از لارنس است که در ایران با ترجمه قدمی منتشر شده است. «جوراب ساق‌بلند سفید» اولین ترجمه او از لارنس بود که چاپ دوم آن سال‌هاست که نایاب است.

پیشگفتار مترجم بر این کتاب اگرچه حاوی اطلاعات بیوگرافیکی درباره لارنس و آثارش نیز است، به مخاطب داستان‌های او نگرشی انتقادی و فلسفی نیز می‌دهد. در بخشی از این پیشگفتار می‌خوانیم: «بنیادی‌ترین نقد باتای بر هگل نادیده گرفتن حیوانیتِ انسان است؛ از نگاه باتای امر قدسی زمانی ظهور می‌کند که بشر ممنوعیت‌های جسمانی‌ای را که برای نفی حیوانیت‌اش وضع کرده بود، به یک‌باره می‌شکند و خودش را به جهان مادی و طبیعت پیوند می‌زند، درست همان کاری که مرشام، عاشق مدرن، می‌خواهد بکند: او که روحش را در میان کتاب‌ها پرورش داده و زندگی متمدن شهری را از سر گذرانده است، حالا به جانب طبیعت و میل‌اش بازمی‌گردد، میلی که چیزی به‌ش بدهکار است.»

زبان شاعرنه و بدیع لارنس را می‌توان در ترجمه قدمی بدین‌گونه بازیافت: «دختر خم شده بود روی میز و نان و کره می‌برید. در آن حالت خمیده و خاضع او چه نهفته بود، توی آن تاریکی، با سری کوچک و موهای سیاه به‌هم‌بافته‌ای که صورتش را پنهان می‌کرد، که مرد را به لرز و انقباض می‌انداخت و روحش را که همچون گلی بی‌پروا به رویِ شب باز شده بود می‌بست؟ شاید همان انقیاد دختر بود که به دام انداخته بود او را، که تمام مسئولیت‌اش را به دوش او می‌انداخت، که به لرزه می‌انداخت او را زیر بار سنگینِ چنین مسئولیتی.»

................ هر روز با کتاب ...............

لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...
نگاه تاریخی به جوامع اسلامی و تجربه زیسته آنها نشان می‌دهد که آنچه رخ داد با این احکام متفاوت بود. اهل جزیه، در عمل، توانستند پرستشگاه‌های خود را بسازند و به احکام سختگیرانه در لباس توجه چندانی نکنند. همچنین، آنان مناظره‌های بسیاری با متفکران مسلمان داشتند و کتاب‌هایی درباره حقانیت و محاسن آیین خود نوشتند که گرچه تبلیغ رسمی دین نبود، از محدودیت‌های تعیین‌شده فقها فراتر می‌رفت ...