کتاب «بابا الهوا: موسیقی و مردم‏شناسی بومیان کیش» نوشته محسن شریفیان توسط انتشارات نگاه منتشر و راهی بازار نشر شد.

بابا الهوا: موسیقی و مردم‏شناسی بومیان کیش محسن شریفیان

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، جزیره کیش در خلیج فارس، که در گذشته قیس خوانده می‌شده، گذشته تاریخی جالبی و دور و درازی دارد. این‌جزیره در دوره‌های مختلف، فراز و فرودها و دورانی طلایی داشته و در آثار و نوشته‌های افرادی چون سعدی، ابن ‏خردادبه، ابن بطوطه، یاقوت حموی، ابن بلخی، حمدالله مستوفی و ... نام برده شده است.

محسن شریفیان، نوازنده و پژوهشگر موسیقی، می‌گوید ‎بررسی موسیقی بومیان کیش نشان از تأثیرپذیری آن از موسیقی نوار ساحلی شیبکوه [کیش آخرین جزیره بخش شیبکوه بوده] دارد، اما این‌که موسیقی کیش از کدام کانون و یا هسته موسیقی، شکل گرفته‏ و یا احیانا خود بومیان باعث شکل‏‌گیری این نوع موسیقی بوده‌‏اند، موضوع اصلی کتاب پیش‌رو نیست.

این‌پژوهشگر موسیقی جنوب در کتاب خود، تلاش کرده با دیدگاه‌های مردم‌‏شناسانه، بوم‏‌شناسانه، جامعه‏‌شناسانه، زبان‌‏شناسانه، تاریخ‏‌پژوهانه و تبارشناسانه؛ موسیقی و تاریخ و فرهنگ نانوشته کیش را روشن کند. به‌این‌ترتیب در کتاب «بابا الهوا» موسیقی و آیین‌‏های بومیان کیش را فارغ از دایره آوانگاری، از زوایای مختلف بررسی کرده است. شریفیان می‌گوید محافظه‌کاری بومیان کیش و عدم اطمینان‌شان به غیربومی‌ها باعث شده طی سالیان گذشته، کمتر منبع مکتوبی درباره این‌جزیره و فرهنگش نوشته شود.

یکی از نکاتی که نویسنده کتاب در اثر خود گوشزد کرده، این است که به‌جز محافظه‌کاری خود اهالی کیش، دلیل دیگری را هم باید به دیده‌نشدن موسیقی این‌منطقه اضافه کرد و آن، تاثیرات منفی توریستی‌شدن جزیره کیش است که باعث کوچ ناخواسته بومیان از محل زندگی‌شان شد.

این‌کتاب با ۳۰۱ صفحه و قیمت ۷۰ هزار تومان منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

زمانی که برندا و معشوق جدیدش توطئه می‌کنند تا در فرآیند طلاق، همه‌چیز، حتی خانه و ارثیه‌ خانوادگی تونی را از او بگیرند، تونی که درک می‌کند دنیایی که در آن متولد و بزرگ شده، اکنون در آستانه‌ سقوط به دست این نوکیسه‌های سطحی، بی‌ریشه و بی‌اخلاق است، تصمیم می‌گیرد که به دنبال راهی دیگر بگردد؛ او باید دست به کاری بزند، چراکه همانطور که وُ خود می‌گوید: «تک‌شاخ‌های خال‌خالی پرواز کرده بودند.» ...
پیوند هایدگر با نازیسم، یک خطای شخصی زودگذر نبود، بلکه به‌منزله‌ یک خیانت عمیق فکری و اخلاقی بود که میراث او را تا به امروز در هاله‌ای از تردید فرو برده است... پس از شکست آلمان، هایدگر سکوت اختیار کرد و هرگز برای جنایت‌های نازیسم عذرخواهی نکرد. او سال‌ها بعد، عضویتش در نازیسم را نه به‌دلیل جنایت‌ها، بلکه به این دلیل که لو رفته بود، «بزرگ‌ترین اشتباه» خود خواند ...
دوران قحطی و خشکسالی در زمان ورود متفقین به ایران... در چنین فضایی، بازگشت به خانه مادری، بازگشتی به ریشه‌های آباواجدادی نیست، مواجهه با ریشه‌ای پوسیده‌ است که زمانی در جایی مانده... حتی کفن استخوان‌های مادر عباسعلی و حسینعلی، در گونی آرد کمپانی انگلیسی گذاشته می‌شود تا دفن شود. آرد که نماد زندگی و بقاست، در اینجا تبدیل به نشان مرگ می‌شود ...
تقبیح رابطه تنانه از جانب تالستوی و تلاش برای پی بردن به انگیره‌های روانی این منع... تالستوی را روی کاناپه روانکاوی می‌نشاند و ذهنیت و عینیت او و آثارش را تحلیل می‌کند... ساده‌ترین توضیح سرراست برای نیاز مازوخیستی تالستوی در تحمل رنج، احساس گناه است، زیرا رنج، درد گناه را تسکین می‌دهد... قهرمانان داستانی او بازتابی از دغدغه‌های شخصی‌اش درباره عشق، خلوص و میل بودند ...
من از یک تجربه در داستان‌نویسی به اینجا رسیدم... هنگامی که یک اثر ادبی به دور از بده‌بستان، حسابگری و چشمداشت مادی معرفی شود، می‌تواند فضای به هم ریخته‌ ادبیات را دلپذیرتر و به ارتقا و ارتفاع داستان‌نویسی کمک کند... وقتی از زبان نسل امروز صحبت می‌کنیم مقصود تنها زبانی که با آن می‌نویسیم یا حرف می‌زنیم، نیست. مجموعه‌ای است از رفتار، کردار، کنش‌ها و واکنش‌ها ...