بیش از یک قرن آموزش علمی موسیقی | هم‌میهن


تأسیس هنرستان موسیقی بزرگ‌ترین اتفاقی بود که در مسیر آموزش آکادمیک موسیقی در ایران رخ داد. هنرستان موسیقی به‌عنوان قدیمی‌ترین مدرسه‌ی موسیقی در ایران و خاورمیانه و یگانه مرجع آموزش علمی موسیقی در کشور نقشی تعیین‌کننده در رشد موسیقی در ایران داشته است. اکثر قریب به‌اتفاق هنرمندان تأثیرگذار موسیقی در قرن اخیر مستقیم یا غیرمستقیم دست‌پرورده‌ی هنرستان موسیقی بودند. بسیاری از جریان‌های موسیقی برآمده از دل هنرستان موسیقی است و نمونه‌اش ارکستر سمفونیک، ارکسترهای ابتدایی رادیوست.

تاریخ هنرستان موسیقی»  علی تقی‌پور

سازمان‌ها و اداره‌های متعددی که در طول قرن اخیر متولی موسیقی کشور بودند نیز پس از هنرستان موسیقی پدید آمدند و وجودشان ضرورتی پیدا کرد. شاید هنرستان موسیقی را بتوان اولین نهاد رسمی دولتی یا حکومتی موسیقی در ایران دانست.

اولین جرقه‌های آموزش علمی موسیقی از سال ۱۲۴۹ به‌عنوان شعبه‌ی موزیک نظام تابع دارالفنون رقم می‌خورَد و نزدیک به ۴۰سال نشیب‌وفراز، تعطیلی و بازگشایی‌هایی را در قالب‌های مختلف تجربه می‌کند تا اینکه در سال ۱۲۹۷ به‌طور رسمی، کلاس موزیک از دارالفنون و به‌صورت مدرسه‌ای مستقل زیر نظر وزارت معارف درآمد و مدرسه‌ی موزیک تأسیس شد که سنگ‌بنای هنرستان موسیقی در ایران شد.

کتاب «تاریخ هنرستان موسیقی» تألیف و پژوهش علی تقی‌پور در سال ۱۳۹۷ و به مناسبت ۱۰۰سالگی هنرستان موسیقی همزمان با جشن‌های این رویداد منتشر شد. مطالب مندرج در کتاب حاصل مصاحبه با افراد مختلف مرتبط با هنرستان است و به گفته‌ی مؤلف این مطالب به تأیید چهار نفر از مصاحبه‌شوندگان رسیده است تا در صحت آن خدشه‌ای نباشد. با توجه به عدم مستندسازی اقدامات پس از انقلاب، بسیاری از وقایع مطرح شده از این سال به بعد صرفاً از دیدگاه مدیران و مسئولان استخراج شده است.

کتاب حاضر همچنین حاوی اسناد و عکس‌های بی‌نظیری است که بسیاری از وقایع دهه‌های اولیه‌ی فعالیت هنرستان موسیقی را برای خواننده قابل لمس و روشن می‌سازد. ذکر اسامی و بیوگرافی تمام مدیران هنرستان‌ها در ۱۰۰ سال اخیر، همچنین اسامی فارغ‌التحصیلان هنرستان‌های موسیقی (عالی، ملی، دختران و پسران) از بخش‌های مهم این کتاب است.

خواننده‌ی کتاب «تاریخ هنرستان موسیقی» در جریان سیر تأسیس و تحول هنرستان قرار می‌گیرد. اینکه اختلاف سلیقه‌ها، نزدیکی برخی مدیران یا هنرمندان به دربار و تنگ‌نظری‌ها چگونه در فعالیت‌های هنرستان تأثیر گذاشته و چند شاخه شدن هنرستان از کجا شکل گرفت. حذف کامل موسیقی ایرانی از هنرستان، اعتقاد به اینکه موسیقی ایرانی شاخه‌ای از موسیقی محلی است و بسیاری از این دست نظرات ممکن بود برای همیشه موسیقی ایرانی را از موسیقی علمی دور کند و اگر پایمردی چند چهره‌ی تاریخی نبود شاید هیچ‌گاه هنرستان موسیقی ملی پس از هنرستان عالی موسیقی- که به موسیقی کلاسیک جهانی اختصاص داشت- تأسیس نمی‌شد.

کتاب «تاریخ هنرستان موسیقی» اگرچه مانند دیگر پژوهش‌ها نقص یا اشتباه در آن ممکن است، اما یک اقدام مهم در جهت تاریخ‌نگاری موسیقی است. جریان‌های مختلف موسیقی در ایران نیازمند ثبت و تاریخ‌نگاری هستند که متاسفانه هیچ نهادی برای این کار اقدامی نمی‌کند و این کتاب می‌تواند الگویی برای پژوهشگران در جهت اقدامات مشابه باشد.

اما سخن آخر این‌که این کتاب به وضوح نشان می‌دهد موسیقی علمی در ایران و خاورمیانه قدمتی بیش از ۱۰۰سال دارد. فراز‌وفرودهای سالیان بر هنرستان موسیقی، گرد فراموشی و بی‌توجهی نشانده و امروزه با وجود تلاش مدرسان و مدیران داخلی هنرستان، نقش این نهاد مهم آموزش موسیقی کمرنگ و بی‌اثر شده است. با توجه به وضعیت نه‌چندان استاندارد آموزش موسیقی در ایران، نیاز است نگاهی جدی از سوی حاکمیت برای ارتقاء و پررنگ‌تر شدن نقش هنرستان موسیقی ایجاد شود تا این اولین نهاد علمی موسیقی ایران، جایگاه اصلی خود را باز یابد.

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...