«ماتمکده» اثر قربان بن رمضان بادشتی رودباری قزوینی (بیدل قزوینی) مقارن با ایام فاطمیه به کوشش مصطفی لعل شاطری از سوی انتشارات مرندیز، منتشر شد.

به گزارش ایبنا، حفظ و انتشارِ متونِ مراثی ائمه اطهار(ع)، ازجمله موضوعاتِ ستُرگ فرهنگی محسوب می‌­شود که در دوره معاصر از سویی موجبِ مددرسانی به جریان هویت‌یابی در میان اقشار گوناگون جامعه و از سوی دیگر زمینه‌سازِ تحقیقات نوین در این باره می­‌شود.

از این منظر، یکی از رسالت‌های پژوهشگران حوزه تاریخِ فرهنگ، شناسایی آثارِ موجود و سپس همت نهادن در راستای احیاء آن است. مبتنی بر این نگرش، یکی از آثار فاخر در این زمینه، متعلق به‌ دوره قاجار، «ماتمکده»، اثر قربان بن رمضان بادشتی رودباری قزوینی (بیدل)، ادیب و شاعر برجسته دوره قاجار است که از سوی مصطفی لعل شاطری شناسایی و با بررسی نسخه­های گوناگون و افزودن نکات تکمیلی در راستای درک هرچه راحت­تر آن برای کلیه اقشار جامعه، احیاء شده است.

ماتمکده که سرایش اولیه آن به‌احتمال فراوان بین سال‌های 1254 الی 1256ق پایان یافته است، برای نخستین بار به‌صورت خطی منتشر و سپس با ورود چاپ سنگی به ایرانِ، در شمارگان گسترده و به‌صورت کامل در سال 1266ق منتشر شد. این اثر دارای سی و پنج مجلس و موضوعاتی همچون لحظه وداع امام حسین(ع) در کربلا، وقایع پس از شهادت و دیدارهای کاروان اسرا در کوفه و شام، تا ورود اهل‌بیت(ع) به مدینه را شامل می­‌شود.

کتاب «ماتمکده» نوشته بیدل قزوینی، به کوشش مصطفی لعل شاطری در قطع وزیری، (592 صفحه) به شمارگان 1000 و به قیمت 125000 تومان از سوی انتشارات مرندیز منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...
موران با تیزبینی، نقش سرمایه‌داری مصرف‌گرا را در تولید و تثبیت هویت‌های فردی و جمعی برجسته می‌سازد. از نگاه او، در جهان امروز، افراد بیش از آن‌که «هویت» خود را از طریق تجربه، ارتباطات یا تاریخ شخصی بسازند، آن را از راه مصرف کالا، سبک زندگی، و انتخاب‌های نمایشی شکل می‌دهند. این فرایند، به گفته او، نوعی «کالایی‌سازی هویت» است که انسان‌ها را به مصرف‌کنندگان نقش‌ها، ویژگی‌ها و برچسب‌های از پیش تعریف‌شده بدل می‌کند ...
فعالان مالی مستعد خطاهای خاص و تکرارپذیر هستند. این خطاها ناشی از توهمات ادراکی، اعتماد بیش‌ازحد، تکیه بر قواعد سرانگشتی و نوسان احساسات است. با درک این الگوها، فعالان مالی می‌توانند از آسیب‌پذیری‌های خود و دیگران در سرمایه‌گذاری‌های مالی آگاه‌تر شوند... سرمایه‌گذاران انفرادی اغلب دیدی کوتاه‌مدت دارند و بر سودهای کوتاه‌مدت تمرکز می‌کنند و اهداف بلندمدت مانند بازنشستگی را نادیده می‌گیرند ...
هنر مدرن برای او نه تزئینی یا سرگرم‌کننده، بلکه تلاشی برای بیان حقیقتی تاریخی و مقاومت در برابر ایدئولوژی‌های سرکوبگر بود... وسیقی شوئنبرگ در نگاه او، مقاومت در برابر تجاری‌شدن و یکدست‌شدن فرهنگ است... استراوینسکی بیشتر به سمت آیین‌گرایی و نوعی بازنمایی «کودکانه» یا «بدوی» گرایش دارد که می‌تواند به‌طور ناخواسته هم‌سویی با ساختارهای اقتدارگرایانه پیدا کند ...