علی‌اصغر عالمی، استاد دامغانیِ دانشگاه بالتیمور آمریکا و خیّر برگزیده کتابخانه‌ساز کشور، منزل شخصی خود را که ارزش ریالی آن 20 میلیارد تومان تخمین زده شده است، به دانشگاه شهر زادگاهش اهدا کرد.

به گزارش ایبنا، علی‌اصغر عالمی، فرزند زنده‌یاد مدیر عالمی، دارای دکترای تخصصی (PHD) در رشته آگرونامی از دانشگاه بالتیمور مریلند آمریکا، شامگاه دوشنبه 18 آذرماه در نشستی که با حضور اصحاب رسانه در منزل وی برگزار شد، منزل سنتی و قدیمی خودش را که ارزش ریالی 20 میلیارد تومان تخمین زده می‌شود، به دانشگاه دامغان اهدا کرد.

عبدالعلی بصیری رئیس دانشگاه دامغان در ابتدای این نشست، گفت: دکتر علی‌اصغر عالمی با هدف ترویج فرهنگ وقف و هدیه در امور آموزشی و فرهنگی با پیشنهاد خودش، منزل سنتی‌اش را که از حیث ساخت و استحکام بی‌نطیر است، به دانشگاه دامغان اهدا کرد.

وی افزود: دکتر عالمی در گذشته در ایران مسئولیت‌های بزرگی را بر عهده داشته است که از جمله آن می‌توان به معاون مدیرکل شیلات ایران اشاره کرد. وی در کشور آمریکا و در شهر بالتیمور نیز همواره از افراد مسئولیت‌پذیر، تاثیرگذار و صاحب منصب بوده است.

رییس دانشگاه دامغان یادآور شد: در زمینه دانشگاهی در خارج از ایران هم، دکتر عالمی هر ساله جایزه‌ای نقدی موسوم به جایزه “Laurence Short Academic Award & Emergency LoanFOR F1 STUDENTS” را به دانشجویان ممتاز خارجی (غیرآمریکایی) در دانشگاه بالتیمور مریلند اهدا می‌کند و این کار تقریبا سی سال است که با همت او و خانواده‌اش انجام می‌شود.

وی گفت: دکتر عالمی به عنوان خیّر برگزیده از سوی نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور، معرفی شده و در آذرماه سال 1388 از وی توسط وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تجلیل شد. این کتابخانه با نام مدیر عالمی واقع در منطقه باغ عالمی شهرستان دامغان در سال 1374 و با زیربنای 400 مترمربع بنا شده و عنوان اولین کتابخانه خیّرساز استان سمنان را در اختیار دارد.

رئیس دانشگاه دامغان همچنین گریزی به بورس تحصیلی «مدیر عالمی و بانو» زد و افزود: بورس تحصیلی «مدیر عالمی و بانو» از سال 1383 فعالیت خودش را آغاز کرده و تاکنون 80 دانشجو از مزایای آموزشی، رفاهی و پژوهشی این بورس استفاده کرده‌اند.

وی با توجه به اینکه امسال نیز 17 دانشجو در مقاطع مختلف نامزد استفاده از این بورسیه شدند، گفت: داوران برای پذیرش دانشجویان متقاضی استفاده از بورسیه شرایط فوق‌العاده سختی را در نظر می‌گیرند و داوران نیز هر سال تغییر می‌کنند. ضمن اینکه یکی از شروط نامزد شدن دریافت بورسیه مقاله و اقدامات پژوهشی است.

عبدالعلی بصیری همچنین گفت: منزل دکتر عالمی شامل 500 مترمربع فضای سنتی و 600 مترمربع فضای آپارتمانی است که دو واحد آن مسکونی و دو واحد آن اداری است و ارزش ریالی آن 200 میلیارد ریال است.

همچنین در این نشست دکتر عالمی در سخنان کوتاهی ضمن ابراز شعف و شادمانی از اقدام خیرخواهانه خود، گفت: ارزش ساخت كتابخانه به عنوان مركز اطلاع‌رسانی و پرورش دانایی كمتر از درمانگاه، بیمارستان و مسجد نیست.

وی افزود: من از اینکه دانشجویان در زمینه کسب علم و دانش و امور پژوهشی قدم برمی‌دارند، بسیار خوشحالم و از همه اهالی رسانه نیز سپاسمندم.

بر اساس این گزارش، در پایان نشست نقل و انتقال سند مالکیت دکتر عالمی به نام دانشگاه دامغان انجام و با اهدا لوح سپاس و هدیه از اقدام خداپسندانه وی تجلیل شد.

ایده مدارس خصوصی اولین بار در سال 1980 توسط رونالد ریگان مطرح شد... یکی از مهم‌ترین عوامل ضعف تحصیلی و سیستم آموزشی فقر است... میلیاردرها وارد فضای آموزشی شدند... از طریق ارزشیابی دانش‌آموزان را جدا می‌کردند و مدارس را رتبه‌بندی... مدارس و معلمان باکیفیت پایین، حذف می‌شدند... از طریق برخط کردن بسیاری از آموزش‌ها و استفاده بیشتر از رایانه تعداد معلمان کاهش پیدا کرد... مدرسه به‌مثابه یک بنگاه اقتصادی زیر نقاب نیکوکاری... اما کیفیت آموزش همچنان پایین ...
محبوب اوباش محلی و گنگسترها بود. در دو چیز مهارت داشت: باز کردن گاوصندوق و دلالی محبت... بعدها گفت علاوه بر خبرچین‌ها، قربانی سیستم قضایی فرانسه هم شده است که می‌خواسته سریع سروته پرونده را هم بیاورد... او به جهنم می‌رفت، هر چند هنوز نمرده بود... ما دو نگهبان داریم: جنگل و دریا. اگر کوسه‌ها شما را نخورند یا مورچه‌ها استخوان‌هایتان را تمیز نکنند، به زودی التماس خواهید کرد که برگردید... فراری‌ها در طول تاریخ به سبب شجاعت، ماجراجویی، تسلیم‌ناپذیری و عصیان علیه سیستم، همیشه مورد احترام بوده‌اند ...
نوشتن از دنیا، در عین حال نوعی تلاش است برای فهمیدن دنیا... برخی نویسنده‌ها به خود گوش می‌سپارند؛ اما وقتی مردم از رنج سر به طغیان برآورده‌اند، بدبختیِ شخصیِ نویسنده ناشایست و مبتذل می‌نماید... کسانی که شک به دل راه نمی‌دهند برای سلامت جامعه خطرناک‌اند. برای ادبیات هم... هرچند حقیقت، که تنها بر زبان کودکان و شاعران جاری می‌شود، تسلایمان می‌دهد، اما به هیچ وجه مانع تجارت، دزدی و انحطاط نمی‌شود... نوشتن برای ما بی‌کیفر نیست... این اوج سیه‌روزی‌ست که برخی رهبران با تحقیرکردنِ مردم‌شان حکومت کنند ...
کسی حق خروج از شهر را ندارد و پاسخ کنجکاوی افراد هم با این جمله که «آن بیرون هیچ چیز نیست» داده می‌شود... اشتیاق او برای تولید و ثروتمند شدن، سیری ناپذیر است و طولی نمی‌کشد که همه درختان جنگل قطع می‌شوند... وجود این گیاه، منافع کارخانه را به خطر می‌اندازد... در این شهر، هیچ عنصر طبیعی وجود ندارد و تمامی درختان و گل‌ها، بادکنک‌هایی پلاستیکی هستند... مهمترین مشکل لاس وگاس کمبود شدید منابع آب است ...
در پانزده سالگی به ازدواج حسین فاطمی درمی‌آید و کمتر از دو سال در میانه‌ی اوج بحران‌ ملی شدن نفت و کودتا با دکتر زندگی می‌کند... می‌خواستند با ایستادن کنار خانم سطوتی، با یک عکس یادگاری؛ خود را در نقش مرحوم فاطمی تصور کرده و راهی و میراث‌دار او بنمایانند... حتی خاطره چندانی هم در میان نیست؛ او حتی دقیق و درست نمی‌دانسته دعوی شویش با شاه بر سر چه بوده... بچه‌ی بازارچه‌ی آب منگل از پا نمی‌نشیند و رسم جوانمردی را از یاد نمی‌برد... نهایتا خانم سطوتی آزاد شده و به لندن باز می‌گردد ...