صدوسی‌ونهمین شماره فصلنامه «نگاه نو» با بخش ویژه فلسطین و برنده نوبل 2023 منتشر شد.

صدوسی‌ونهمین شماره فصلنامه «نگاه نو»

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا، در این شماره و بخش ویژه فلسطین این مطالب را می‌خوانید: «آخرین پیام برتراند راسل درباره اسرائیل و فلسطین» به قلم حسین معصومی همدانی، «به یاد هزاران کودک قتل‌ عام‌شده در غزه» سروده حسن حسام، «بگذار مرگم امید به بار آورد» با ترجمه سپیده جدیری (درباره رفعت ‌العَرعیر، شاعر و استاد دانشگاه که شانزدهم آذرماه در غزه جان باخت) و «بار دیگر کشتار فلسطینیان» به قلم علی میرزائی.

بخش مقاله‌های این شماره نگاه نو نیز با این مطالب همراه است: «داریوش مهرجوئی و سینمای تفکر»، نوشته بهمن مقصودلو، «همبستگی و گسست اجتماعی» نوشته علینقی مشایخی، «برداشتن مرزهای سیاست و ادبیات و اقتصاد» نوشته تری ایگلتن با ترجمه محمد غفاری، «زیستن نه بر پایه دروغ» نوشته آلکساندر سولژنیتسین با ترجمه آبتین گلکار، «مدرسه: خانه دوم یا زندان؟» نوشته آرزو رسولی، «نئولیبرالیسم و نابرابری در ایران» نوشته احمد سیف، «اتحاد شوروی و انقلاب ایران» نوشته بهمن زبردست و «دست‌ها/مرگ» نوشته حسین رسول‌زاده.

«جایزه باران!» نوشته علی میرزائی، «یون فوسه: «خبر فاجعه‌آمیز» و «سرودی که همگان می‌خوانند» نوشته حبیب‌ حسینی‌فرد، «زبان ساکت: خطابه یون فوسه» ترجمه رضا رضایی، «آن‌که بر در می‌کوبد شباهنگام: جایزه بوکر ۲۰۲۳» نوشته علیرضا آبیز و «جایزه مهتاب میرزائی، هفدهمین دوره» در بخش جایزه‌ها درج شده است.

در بخش ‌ویژه رمان این شماره «نگاه نو» نیز این مطالب درج شده است: «جریان‌شناسی رمان فارسی» نوشته حسن میرعابدینی، «رمان اجتماعی فارسی» نوشته محمد قاسم‌زاده، «هَرَس: یکی از شاهکارهای رمان فارسی» نوشته امید طبیب‌زاده، «رمان‌های سربلند در بوته آزمون زمان» گفت‌وگو با رضا رضایی، «رمان‌های امریکای لاتین: ‌خاستگاه‌ها و درخشش» گفت‌وگو با عبدالله کوثری، و «مسائل رمان از دید بلینسکی» گئورگی میخایلویچ فریدلِندرِر با ترجمه آبتین گلکار.

«کاترین منسفیلد و فمینیسم آشکار و پنهان» نوشته نرگس انتخابی و «سه شعر تازه‌یاب از فرخی یزدی» به قلم حسین مسرت نیز در بخش ادبیات چاپ شده است.

در بخش یادی از رفتگان نیز از میرشمس‌الدین ادیب سلطانی، صمد موحد، محمدباقر مومنی، داوود هرمیداس باوند، آتیلا پسیانی و محمد محمدعلی یاد شده است؛ مطالب این بخش به این ترتیب آمده است: «بدرود آقای خاص، به یاد میرشمس‌الدین ادیب سلطانی» نوشته امیر مازیار، «درگذشت دانشمندِ بسیاردان و اندک‌گوی، به یاد صمد موحد» نوشته حسین معصومی همدانی، «مرگی دیگر در غربت، به یاد محمدباقر مومنی» نوشته محمدحسین خسروپناه، «دل‌بسته فرهنگ و هویت ایران، به یاد داوود هرمیداس باوند» نوشته حسین ‌فراست‌خواه، «استادکارِ ریزپردازِ نقش مکمل، به یاد آتیلا پسیانی» نوشته امیرعطا جولایی و «نویسنده‌ای به نام «انسان»، به یاد محمد محمدعلی» نوشته لادن نیکنام.

شماره تازه «نگاه نو» با صاحب‌امتیازی و مدیرمسئولی علی میرزائی در ۲۶۰ صفحه و با قیمت ۱۲۵ هزار تومان عرضه شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

زمانی که برندا و معشوق جدیدش توطئه می‌کنند تا در فرآیند طلاق، همه‌چیز، حتی خانه و ارثیه‌ خانوادگی تونی را از او بگیرند، تونی که درک می‌کند دنیایی که در آن متولد و بزرگ شده، اکنون در آستانه‌ سقوط به دست این نوکیسه‌های سطحی، بی‌ریشه و بی‌اخلاق است، تصمیم می‌گیرد که به دنبال راهی دیگر بگردد؛ او باید دست به کاری بزند، چراکه همانطور که وُ خود می‌گوید: «تک‌شاخ‌های خال‌خالی پرواز کرده بودند.» ...
پیوند هایدگر با نازیسم، یک خطای شخصی زودگذر نبود، بلکه به‌منزله‌ یک خیانت عمیق فکری و اخلاقی بود که میراث او را تا به امروز در هاله‌ای از تردید فرو برده است... پس از شکست آلمان، هایدگر سکوت اختیار کرد و هرگز برای جنایت‌های نازیسم عذرخواهی نکرد. او سال‌ها بعد، عضویتش در نازیسم را نه به‌دلیل جنایت‌ها، بلکه به این دلیل که لو رفته بود، «بزرگ‌ترین اشتباه» خود خواند ...
دوران قحطی و خشکسالی در زمان ورود متفقین به ایران... در چنین فضایی، بازگشت به خانه مادری، بازگشتی به ریشه‌های آباواجدادی نیست، مواجهه با ریشه‌ای پوسیده‌ است که زمانی در جایی مانده... حتی کفن استخوان‌های مادر عباسعلی و حسینعلی، در گونی آرد کمپانی انگلیسی گذاشته می‌شود تا دفن شود. آرد که نماد زندگی و بقاست، در اینجا تبدیل به نشان مرگ می‌شود ...
تقبیح رابطه تنانه از جانب تالستوی و تلاش برای پی بردن به انگیره‌های روانی این منع... تالستوی را روی کاناپه روانکاوی می‌نشاند و ذهنیت و عینیت او و آثارش را تحلیل می‌کند... ساده‌ترین توضیح سرراست برای نیاز مازوخیستی تالستوی در تحمل رنج، احساس گناه است، زیرا رنج، درد گناه را تسکین می‌دهد... قهرمانان داستانی او بازتابی از دغدغه‌های شخصی‌اش درباره عشق، خلوص و میل بودند ...
من از یک تجربه در داستان‌نویسی به اینجا رسیدم... هنگامی که یک اثر ادبی به دور از بده‌بستان، حسابگری و چشمداشت مادی معرفی شود، می‌تواند فضای به هم ریخته‌ ادبیات را دلپذیرتر و به ارتقا و ارتفاع داستان‌نویسی کمک کند... وقتی از زبان نسل امروز صحبت می‌کنیم مقصود تنها زبانی که با آن می‌نویسیم یا حرف می‌زنیم، نیست. مجموعه‌ای است از رفتار، کردار، کنش‌ها و واکنش‌ها ...