اختلاف بر سر اقتباس سینمایی از «خاطره دلبرکان غمگین من» آخرین رمان گابریل گارسیا مارکز، بین کشورهای مکزیک، اسپانیا و دانمارک رو به افزایش نهاده است.

به گزارش فارس، به نقل از روزنامه گاردین، ساخت این فیلم قراربود اواخر ماه جاری در یکی از شهرهای مکزیک آغاز شود.

تا پیش از این قراربود بودجه ساخت این فیلم را کشورهای اسپانیا، دانمارک و مکزیک متقبل شوند.
اما دولت مکزیک اخیراً با اعتراضات گسترده مردم کشورش نسبت به ساخت این فیلم مواجه شده است و به همین دلیل برای ساخت آن کمکی نخواهد کردمردم و نهادهای مختلف کشور مکزیک از زمان انتشار خبر اقتباس از این رمان دست به اعتراضات گسترده زده‌اند.

آنها معتقدند عوامل ساخت این فیلم باید پاسخگوی این اقدام خود باشند.این افراد معتقدند با ساخت این فیلم خودفروشی کودکان و زنان افزایش می‌یابد.

کارشناسان می‌گویند: به محض ساخت فیلم، سریال و تئاترهای مختلفی از آن اقتباس می‌شود که به افزایش جرم و جنایت دامن خواهد زد.دولت مکزیک نیز برای آرام کردن مردم و مخالفان اعلام کرد بودجه ای برای کمک به ساخت این فیلم نخواهد داد.

این در حالی است که کشورهای اسپانیا و دانمارک موافق ساخت این فیلم هستند. مخالفان اما از این کشورها درخواست تجدید نظر کرده‌اند.

آنها می‌گویند تلاشی برای محاکمه گابریل گارسیا مارکز نخواهند کرد اما تمام تلاش خود را برای توقیف ساخت اقتباس آن خواهند کرد.
رمان «خاطره دلبرکان غمگین من» که برنده جایزه نوبل است، سال 2004 برای اولین بار در اسپانیا منتشر شد.

نگاه تاریخی به جوامع اسلامی و تجربه زیسته آنها نشان می‌دهد که آنچه رخ داد با این احکام متفاوت بود. اهل جزیه، در عمل، توانستند پرستشگاه‌های خود را بسازند و به احکام سختگیرانه در لباس توجه چندانی نکنند. همچنین، آنان مناظره‌های بسیاری با متفکران مسلمان داشتند و کتاب‌هایی درباره حقانیت و محاسن آیین خود نوشتند که گرچه تبلیغ رسمی دین نبود، از محدودیت‌های تعیین‌شده فقها فراتر می‌رفت ...
داستان خانواده شش‌نفره اورخانی‌... اورهان، فرزند محبوب پدر است‌ چون در باورهای فردی و اخلاق بیشتر از همه‌ شبیه‌ اوست‌... او نمی‌تواند عاشق‌ شود و بچه‌ داشته‌ باشد. رابطه‌ مادر با او زیاد خوب نیست‌ و از لطف‌ و محبت‌ مادر بهره‌ای ندارد. بخش‌ عمده عشق‌ مادر، از کودکی‌ وقف‌ آیدین‌ می‌شده، باقی‌مانده آن هم‌ به‌ آیدا (تنها دختر) و یوسف‌ (بزرگ‌‌ترین‌ برادر) می‌رسیده است‌. اورهان به‌ ظاهرِ آیدین‌ و اینکه‌ دخترها از او خوش‌شان می‌آید هم‌ غبطه‌ می‌خورد، بنابراین‌ سعی‌ می‌کند از قدرت پدر استفاده کند تا ند ...
پس از ۲۰ سال به موطن­‌شان بر می­‌گردند... خود را از همه چیز بیگانه احساس می‌­کنند. گذشت روزگار در بستر مهاجرت دیار آشنا را هم برای آنها بیگانه ساخته است. ایرنا که که با دل آکنده از غم و غصه برگشته، از دوستانش انتظار دارد که از درد و رنج مهاجرت از او بپرسند، تا او ناگفته‌­هایش را بگوید که در عالم مهاجرت از فرط تنهایی نتوانسته است به کسی بگوید. اما دوستانش دلزده از یک چنین پرسش­‌هایی هستند ...
ما نباید از سوژه مدرن یک اسطوره بسازیم. سوژه مدرن یک آدم معمولی است، مثل همه ما. نه فیلسوف است، نه فرشته، و نه حتی بی‌خرده شیشه و «نایس». دقیقه‌به‌دقیقه می‌شود مچش را گرفت که تو به‌عنوان سوژه با خودت همگن نیستی تا چه رسد به اینکه یکی باشی. مسیرش را هم با آزمون‌وخطا پیدا می‌کند. دانش و جهل دارد، بلدی و نابلدی دارد... سوژه مدرن دنبال «درخورترسازی جهان» است، و نه «درخورسازی» یک‌بار و برای همیشه ...
همه انسان‌ها عناصری از روباه و خارپشت در خود دارند و همین تمثالی از شکافِ انسانیت است. «ما موجودات دوپاره‌ای هستیم و یا باید ناکامل بودن دانشمان را بپذیریم، یا به یقین و حقیقت بچسبیم. از میان ما، تنها بااراده‌ترین‌ها به آنچه روباه می‌داند راضی نخواهند بود و یقینِ خارپشت را رها نخواهند کرد‌»... عظمت خارپشت در این است که محدودیت‌ها را نمی‌پذیرد و به واقعیت تن نمی‌دهد ...