مراسم بزرگداشت مرحوم "عباس یمینی شریف" شاعر، نویسنده و اندیشمند تربیتی کودکان از سوی شورای کتاب کودک در خانه هنرمندان برگزار می‌شود.

به گزارش مهر، در این بزرگداشت که از مورخه بیست و هشتم لغایت سی ام آذرماه سال جاری در تهران برگزار می‌شود، تعدادی از پژوهشگران ادبیات کودکان و نوجوانان درباره این هنرمند فقید و آثارش سخنرانی می‌کنند.

علاقه‌مندان می‌توانند پژوهش‌های خود را به نشانی: خیابان انقلاب اسلامی، خیابان ابوریحان، خیابان شهید وحید نظری شماره 69 طبقه دوم شورای کتاب کودک ارسال کنند.

من نغمه سرای کودکانم
شادست ز مهرشان روانم

عباس یمینی شریفم
گیرید ز کودکان نشانم

عباس یمینی شریف در سال 1298 در تهران به دنیا آمد. در نوجوانی «یمینی» تخلص جست و به شعر روی آورد. در سال های 1317 و 1318 در دانشسرای مقدماتی تهران تحصیل کرد. در سال 1319 که به دانشسرای عالی راه یافت علاقه به شعر گفتن و داستان نویسی برای کودکان در او بیشتر شد. در سال 1322 دو شعر تحت عنوان «ستاره» و «ماده غاز» از وی در شماره های چهارم و نهم مجله ی «سخن» به طبع رسید. در سال 1323 در اولین شماره ی مجله ی «بازی کودکان» شعرهایش به چاپ رسید و پس از مدتی نیز یمینی شریف به سردبیری آن انتخاب شد. در سال 1324 برخی از اشعارش وارد کتاب های ابتدایی اراک و پس از آن وارد کتاب های اول و دوم و سوم کلیه ی دبستان ها شد. عباس یمینی شریف در سال 1328 به مدیریت مجلات «دانش آموز» و «شیر و خورشید» که دو نشریه ی وزارت فرهنگ برای کودکان و نوجوانان بود، منصوب شد. در ششم دی 1335 اولین شماره ی مجله ی «کیهان بچه ها» منتشر شد. وی به عنوان مدیر این نشریه تا سال 1358 به انتشار آن ادامه داد. اشعار او در «تهران مصور کوچولوها» تاسیس 1336 و در چند مجله ی دیگر که برای کودکان منتشر می شد به چاپ می رسید.

عباس یمینی شریف چه در دانشسرای مقدماتی تهران و چه در دانشسرای عالی دانشکده ی ادبیات و چه در تیچرز کالج کلمبیا، رشته ی تحصیلاتش همیشه آموزش و پرورش کودکان و نوجوانان بود. در تیچرز کالج کلمبیا علاوه بر رشته ی آموزش و پرورش، به تحصیل در رشته ی ادبیات کودکان نیز پرداخت.

بعدها نیز به سردبیری و مدیریت چهار مجله برای کودکان و نوجوانان رسید. در سال 1334 امتیاز مدرسه ی «روش نو» را به کمک همسرش از وزارت فرهنگ دریافت کرد که بیش از بیست و پنج سال اداره ی مدرسه را به عهده داشت. در سال 1336 باشگاه بچه ها را تاسیس کرد. در سال 1341 با همکاری عده ای از فرهنگیان با سابقه به تاسیس موسسه ی فرهنگی و غیر انتفاعی شورای کتاب کودک پرداخت و از سال تاسیس عضویت در هیئت مدیره و خزانه‌داری شورا را تقبل کرد؛ در سال 1350 به همت وی جایزه ی نقدی "یمینی شریف" تاسیس شد و از آن تاریخ به بعد هرساله به بهترین اثر چاپ شده در حوزه ی ادبیات کودکان تعلق گرفت. در سال 1357 با عده ای دیگر به تاسیس انجمن پژوهش های آموزشی همت گماشت.

یمینی شریف در زمینه ی ادبیات کودکان صاحب آثار گوناگونی است که از این میان می‌توان به کتاب های زیر اشاره نمود:
- آواز فرشتگان یا شعر کودکان (1325)؛
- قصه‌های شیرین ( مجموعه شعر، 1326)؛
- گربه‌های شیپورزن ( مجموعه شعر، 1344)؛
- دو کدخدا (1329)؛
- برق و حریق ( ترجمه)؛
- روی زمین و زیر زمین ( گیاه شناسی برای کودکان، اثر اریاوبر. ا.، 1336)؛
- دنیا گردی جمشید و مهشید (1322)؛
- بازی با الفبا؛
- جزیره‌ی مرجان (اثر پلینتن، 1337)؛
- داستان عروسک (با همکاری اسماعیل والی زاده، 1337)؛
- بیژن و شیرین (ترجمه با همکاری دیگران)؛
- کتاب اول دبستان؛
- فری به آسمان می رود؛
- آوای نوگلان؛
- پرویز و آیینه؛
- در میان ابرها؛
- گل‌های گویا (1350)؛
- پوری و لباس های او؛
- همسایه‌ی عجیب؛
- باغ نغمه‌ها (1352)؛
- آه ایران عزیز؛
- دستمال گلدار و گنج بی صاحب؛
- داستان خرو و خرکچی؛
- کتاب توکا؛
- خانه‌ی بابا علی؛
- شعر با الفبا (1363)؛
- سیاهک و سفیدک؛
- نیم قرن در باغ شعر کودکان؛
- فارسی زبانان ایرانی؛
- پلنگ یکه تاز (1373).

استاد عباس یمینی شریف در سال های 1333 و 1345 موفق به دریافت جایزه‌ی بهترین کتاب کودکان و در سال 1346 نیز نایل به دریافت جایزه‌ی بین‌المللی یونسکو به مناسبت تالیف بهترین کتاب سال در ایران شده است.

ما گلهای خندانیم

فرزندان ایرانیم
ایران پاک خود را

مانند جان می دانیم
ما باید دانا باشیم

هوشیار و بینا باشیم
از بهر حفظ ایران 

باید توانا باشیم
آباد باشی ای ایران

آزاد باشی ای ایران
از ما فرزندان خود

دلشاد باش ای ایران

او در  28 آذر 1368و در سن 70 سالگی دار فانی را وداع گفت.

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...