هفدهمین کنفرانس سالانه بزرگداشت ویرجینیا وولف در مرکز همایش‌های مارکوم در دانشگاه میامی اوهایو در آکسفورد آمریکا برگزار می‌شود.

هفدهمین کنفرانس سالانه بزرگداشت ویرجینیا وولف با موضوع هنر، آموزه‌ها و گرایشات بین‌المللی، از هفتم تا دهم ژوئن سال 2007 در مرکز همایش‌های مارکوم در دانشگاه میامی اوهایو در آکسفورد آمریکا برگزار می‌شود.

دبیرخانه این کنفرانس از تمامی پژوهشگران و صاحب‌نظران دعوت کرده است که طرح‌ها و مقالات تخصصی خود را برای ارائه در جلسات آکادمیک و میزگرد‌های تخصصی با موضوعات در زمینه هنر، آموزش و توجه به احساسات و گرایشات بین‌المللی به این دبیرخانه ارسال کنند.

برخی از موضوعات مورد نظر که دراین کنفرانس مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرند عبارتند از: جنگ و صلح و روش‌های تعلیم و تربیت، چشم انداز‌های جهانی در آموزه‌های وولف، ویرجینیا و لئونارد وولف به عنوان دو متفکر سیاسی، آثار ویرجینیا وولف در ترجمه، وولف و ادبیات سیاسی، هنر، فاشیسم و ضد فاشیسم و موضوعات دیگری که آثار و نوشته‌های این نویسنده مشهور انگلیسی را محور قرار داده است.

«کنفرانس بین‌المللی ویرجینیا وولف» هر سال با پشتیبانی مالی انجمن بین‌المللی ویرجینیا وولف و توسط شرکت‌کنندگان فعال در این انجمن برگزار می‌شود. جلسات پبشین این کنفرانس در مریلند، ماساچوست، میسوری، نیوهمشایر، نیویورک ودیگر ایالت‌های امریکا و نیز در برخی موارد در انگلستان برگزار شده است.

پس از گذشت شصت سال از درگذشت ویرجینیا وولف، نوشته‌های او در غالب منبعی با ارزش و با نفوذ همچنان در محافل مختلف هنری و ادبی مطرح است در حالی که او در دوران حیات و در کشور خودش به عنوان یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های نوگرا شناخته شده بود.

وولف به دلیل دستاوردهای هنری و فکری ویژه‌اش در همان دوران نیز به موقعیتی دست یافت که در نیمه اول قرن بیستم او را در سطح بین‌المللی مطرح ساخت، ابتدا در زمینه انتقادگرایی نو به عنوان یک نویسنده برتر فورمالیست (شکل گرا) و سپس به عنوان نویسنده‌ای که آثارش به گونه‌ای پویا با جریان‌های سیاسی، فلسفی و تاریخی روزگار خودش در گیر بوده است.

همچنین افکار عمومی جهان وولف را به عنوان یکی از پیشروان تفکرات فمنیستی می شناسد. تفکری که آثار بر جای مانده وولف مشحون از ان است تا جائیکه به گفته برخی صاحب نظران حذف این تفکر یعنی حذف کل اثار و آرای این نویسنده.

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...