«جاده سنگی صلح» [Stepping stones : a refugee family's journey] اثری که چه به لحاظ موضوع و چه از نظر نوع بیان هنری با سایر محصولات فرهنگی تولیدشده برای کودکان گروه سنی ج (۱۰ سال و بالاتر) متفاوت است، و با لحنی شاعرانه، به بیان ماجرایی می‌­پردازد که جز در رسانه­‌ها درباره‌­اش ندیده و نشنیده­‌ایم.

«جاده­ سنگی صلح» از پناهجویان سوری سخن می­‌گوید. صدها هزار زن و مرد و کودکی که برای فرار از جنگ، زادگاه خود را ترک کرده و با آرزوی رسیدن به سرزمینی که در آن خبری از بمب و مرگ بی‌گناهان نباشد، به راه افتادند و چه بسا که در این مسیر جان خود را از دست دادند.

جاده سنگی صلح

به گزارش فارس، راوی داستان، دختربچه‌­ای روستایی‌ست که زندگی خانواده­ کوچک خود را شرح می‌دهد:

«هر روز صبح
آن روزها که ما هنوز در خانه خودمان بودیم
خروس برایم می­‌خواند:
«راما بیدار شو!»
و من از رختخواب گرمم،
صدای مادرم را می­‌شنیدم که صبحانه آماده می‌­کرد؛
نان، ماست و گوجه ­فرنگی‌­های ابدار قرمز،
که از باغ خودمان چیده بودیم.»

 او از بازی در مزرعه آفتابگردان و قصه‌­هایی که زیر درخت پرتقال گفته ­می­‌شد، تعریف می‌­کند تا این­که جنگ می‌­آید و زندگی را تغییر می‌­دهد. غذا کم می­‌شود و مردم شروع می‌­کنند به ترک سرزمین­شان و رودخانه‌­ای میان زمین­‌های خاکی روان می­شود که امید قطرات آن را حرکت می‌­دهد.

کتاب، توصیف شاعرانه‌­ای از رنج­‌هاست و جملاتی که راما در مورد آخرین شب اقامت در خانه می­‌گوید همراه خداحافظی از گل­‌های باغ و همه چیزهایی که زندگیشان بود، از یاد نرفتنی.

تصویرسازی کتاب توسط هنرمند سوری، «نزار علی بدر»، با استفاده از سنگ­‌های کنار ساحل اگریت انجام گرفته که به شکلی غیرمنتظره، احساسات قهرمانان «جاده­ سنگی صلح» و شرایط پیچیده­ آنان را به­ وضوح نشان می­‌دهد. این هنرمند هرگز سرزمین مادری خود را ترک نکرده ولی همواره قلبش برای افرادی ­که مجبور به ترک وطن شدند تپیده و کوشیده تا با خلق آثار هنری، احساس خود را بیان کند.

 «مارگریت روزز» ­[ Margriet Ruurs] نویسنده­ هلندی کتاب­‌های کودک، پس از دیدن آثار سنگی او در اینترنت، ترغیب شده تا داستان «جاده سنگی صلح» را بنویسد تا شاید کمکی به مهاجرین سوری باشد و نیز، معرفی این داستان واقعی به مخاطبان بیشتری در سراسر دنیا.

حق انتشار (کپی­‌رایت) انحصاری فارسی این کتاب را انتشارات کتاب نیستان خریداری کرده­ و  توسط سیدعلی شجاعی به فارسی برگردانده شده ­است. این کتاب جالب و جدید، کودکان را با جنبه دیگری از زندگی آشنا می‌­کند و تابلویی شاعرانه از معجزات کوچک و بزرگ عشق، صلح، امید و خانواده را پیش روی آنان به نمایش در می­‌آورد.

 جاده­ سنگی صلح با خاطرات تازه قهرمان کوچک خود به پایان می‌­رسد. با امیدها و رویاهایی نو از صلح: این آرزوی همیشگی بشر.

................ هر روز با کتاب ...............

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...