کتاب نمایشگاه «نقش راستان» مجموعه آثار حسن روح‌الامین منتشر شد.

نقش راستان با ۲۳ نقاشی از حسن روح‌الامین

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایرنا، همزمان با برگزاری نمایشگاه «نقش راستان» در کوشک باغ هنر، کتاب آثار این نمایشگاه با ۲۳ اثر از حسن روح‌الامین هنرمند نقاش توسط موسسه هنر هاتف سحر منتشر شد.

این کتاب با یادداشتی از شراره صالحی لرستانی پژوهشگر و منتقد هنر و عکس‌های آثار به دو زبان فارسی و انگلیسی منتشر شده است. محمد خیاطان و آیدین قشلاقی عکاسان آثار و مهدی فدوی طراح گرافیک این کتاب هستند.

طراحی هویت بصری نمایشگاه «نقش راستان» نیز برعهده رضا عابدینی طراح گرافیک پیشکسوت است.

نمایشگاه «نقش راستان» مجموعه آثار حسن روح‌الامین ۲۰ شهریورماه توسط موسسه هنر هاتف سحر در کوشک باغ هنر افتتاح شده و تا پنجم مهرماه از ساعت ۱۵ تا ۱۹ در این گالری میزبان علاقه‌مندان است.

این نمایشگاه تجربه‌ای از قصص، روایات و تاریخ شفاهی مذهبی است که در قالب مجموعه آثار روح‌الامین به همراه قدیمی‌ترین پرده‌های عاشورایی از استاد عباس بلوکی‌فر و محمدرضا محمدحسینی به مناسبت اربعین حسینی برپا شده است.

نمایشگاه «نقش راستان» شامل ۲۳ اثر از آثار روح‌الامین است که بیست تابلو نقاشی که در نمایشگاه‌های گذشته به نمایش گذاشته شده بودند، را دوباره به نمایش گذاشته است که از جمله این آثار می‌توان به نفس رسول، کاظمین الغیظ، شمر با خنجر، فاتح خیبر، طلوع ماه، عابس، شب بدر، مهر طومار خونین، دیر راهب، دروازه ساعات، خلیل من، بعد عباس، چاه آه، عرش بر زمین افتاد، ویرانه شام، معراج، لاهوت در تابوت و ... اشاره کرد.

حسن روح الامین متولد ۱۳۶۴ در تهران است، وی از طریق برادرش به هنر نقاشی علاقه‌مند شد و در هنرستان هنرهای زیبای تهران مشغول به تحصیل شد. روح‌الامین فارغ‌التحصیل دانشکده هنر دانشگاه شاهد است و پایان‌نامه‌اش حول موضوع عاشورای حسینی است، به همین دلیل بیشترین تابلوهایی که تاکنون کشیده، مفهوم عاشورایی دارد. همچنین وی شاگرد مرحوم حبیب‌الله صادقی بوده است.

«لا فتی الا علی»، «آخرین سرباز لشکر»، «ویرانه شام»، «اول مظلوم»، «علقمه»، «عرش بر زمین افتاد»، «بهانه خلقت» و مجموعه «عصیان» از جمله آثار روح‌الامین است.

کسب جایزه چهره سال هنر انقلاب ۱۳۹۸، جایزه دوم جشنواره هنرهای تجسمی هنر جوان سال ۱۳۸۵، منتخب مسابقه بین‌المللی ادیان توحیدی سال ۱۳۸۶، جایزه نخست رشته تصویرسازی جشنواره هنرهای تجسمی هنر جوان سال ۱۳۸۷ و جایزه دوم تصویرسازی جشنواره تجسمی آزادگان سال ۱۳۸۹ از افتخارات این هنرمند است. وی تاکنون نمایشگاه‌هایی را با مضامین دینی و تاریخی در عراق، پاریس، بروکسل و برلین برپا کرده است.

................ هر روز با کتاب ...............

هنر |
ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...