«یک استکان چای ‌تلخ» تازه‌ترین تجربه نوشتاری سید علی شجاعی است که در قالب یک فیلم‌نامه سینمایی نوشته شده است.

به گزارش فارس، «یک استکان چای ‌تلخ» تازه‌ترین تجربه نوشتاری سید ‌علی شجاعی است که در قالب یک فیلم‌نامه سینمایی نوشته شده است. این فیلم‌نامه با مرگ صاحب یکی از بزرگترین کارخانه‌ها و دفاتر صادرات و واردات چای در ایران شروع می‌شود. پیرمردی که فرزندانش سال‌ها چشم در طمع مال او داشتند و حالا پس از مرگ او درست زمانی که حس می‌کنند صاحب اموال وی شده‌اند با این واقعیت روبرو می‌شوند که پدر پیش از مرگ خود و سال‌ها قبل، تمامی اموالش را در قالب صلح‌نامه‌ای به فرد دیگری بخشیده است. این اتفاق شوکی بزرگ به خانواده وارد می‌کند و در ادامه داستان به سراغ ماجرایی در ۱۸ سال قبل می‌رود که راز این اتفاق را باز می‌کند.

سید علی شجاعی تجربیاتش در داستان‌نویسی را پیش از این در قالب داستان‌کوتاه و بلند اجتماعی و مذهبی به ثبت رسانده است و تجربیات جسته و گریخته‌ای نیز در شعر دارد. گرچه او را در نگارش وام‌دار پدرش می‌دانند، ولی خود او نیز گاه در گفتگوهایی از این انتساب ابراز ناخوشایندی نکرده و می‌گوید به چنین اتفاقی در صورت وجود افتخار می‌کند. فیلم‌نامه «یک استکان چای تلخ» نیز در ادامه همین مسیر و با بازخوانی برخی از مهم‌ترین دغدغه‌های شجاعی در قالب یک داستان‌نویس اجتماعی نوشته شده است.

نگاه خاص او به رویدادهای اجتماعی که نشأت گرفته از سازمان و سامان زندگی پاک در ساختار عمدتاً ناپاک زیست اجتماعی معاصر است، در او دغدغه‌هایی را خلق کرده است که در نگارش این فیلم‌نامه به خوبی هویداست. شخصیت‌سازی از افراد مختلف که به طور عمده در نقش خانواده و نزدیکان خانواده سررودی (متوفی) خود را نشان می‌دهند و نوع نگاه خاص آنها به زندگی و مناسباتش و نیز ایجاد برخی چهره‌های سفید و خاکستری درست در مقابل آنها در داستان، برای نوعی تلنگر زدن به مخاطب و نیز تکیه بر قصه‌سازی و قصه‌گویی و دوری از اطناب‌های بیانی در زمره شگردهای او در داستان‌نویسی است. در عین حال شجاعی در این فیلم‌نامه سعی کرده است با ایجاد میزانسن‌های دقیق و متعدد در فیلم‌نامه و تغییر مدام زاویه دید در اثر آن را به متنی پرکشش و تعلیق مبدل کند.

گنجاندن دو داستان در دل هم و نیز استفاده از زبان نزدیک به شخصیت کاراکترها و نیز طنزی نهفته در بیان آنها که نویسنده سعی کرده آن را با توصیف حالات متعدد از شخصیت آنها همراه کند نیز از دیگر موضوعاتی است که در ایجاد جذابیت در این اثر مؤثر بوده است.

کتاب نیستان فیلم‌نامه سینمایی «یک استکان چای تلخ» را در ۱۰۰ صفحه با قیمت ۲۰۰۰۰ تومان منتشر شده است. 

دوران قحطی و خشکسالی در زمان ورود متفقین به ایران... در چنین فضایی، بازگشت به خانه مادری، بازگشتی به ریشه‌های آباواجدادی نیست، مواجهه با ریشه‌ای پوسیده‌ است که زمانی در جایی مانده... حتی کفن استخوان‌های مادر عباسعلی و حسینعلی، در گونی آرد کمپانی انگلیسی گذاشته می‌شود تا دفن شود. آرد که نماد زندگی و بقاست، در اینجا تبدیل به نشان مرگ می‌شود ...
تقبیح رابطه تنانه از جانب تالستوی و تلاش برای پی بردن به انگیره‌های روانی این منع... تالستوی را روی کاناپه روانکاوی می‌نشاند و ذهنیت و عینیت او و آثارش را تحلیل می‌کند... ساده‌ترین توضیح سرراست برای نیاز مازوخیستی تالستوی در تحمل رنج، احساس گناه است، زیرا رنج، درد گناه را تسکین می‌دهد... قهرمانان داستانی او بازتابی از دغدغه‌های شخصی‌اش درباره عشق، خلوص و میل بودند ...
من از یک تجربه در داستان‌نویسی به اینجا رسیدم... هنگامی که یک اثر ادبی به دور از بده‌بستان، حسابگری و چشمداشت مادی معرفی شود، می‌تواند فضای به هم ریخته‌ ادبیات را دلپذیرتر و به ارتقا و ارتفاع داستان‌نویسی کمک کند... وقتی از زبان نسل امروز صحبت می‌کنیم مقصود تنها زبانی که با آن می‌نویسیم یا حرف می‌زنیم، نیست. مجموعه‌ای است از رفتار، کردار، کنش‌ها و واکنش‌ها ...
می‌خواستم این امکان را از خواننده سلب کنم؛ اینکه نتواند نقطه‌ای بیابد و بگوید‌ «اینجا پایانی خوش برای خودم می‌سازم». مقصودم این بود که خواننده، ترس را در تمامی عمق واقعی‌اش تجربه کند... مفهوم «شرف» درحقیقت نام و عنوانی تقلیل‌یافته برای مجموعه‌ای از مسائل بنیادین است که در هم تنیده‌اند؛ مسائلی همچون رابطه‌ فرد و جامعه، تجدد، سیاست و تبعیض جنسیتی. به بیان دیگر، شرف، نقطه‌ تلاقی ده‌ها مسئله‌ ژرف و تأثیرگذار است ...
در شوخی، خود اثر مایه خنده قرار می‌گیرد، اما در بازآفرینی طنز -با احترام به اثر- محتوای آن را با زبان تازه ای، یا حتی با وجوه تازه ای، ارائه می‌دهی... روان شناسی رشد به ما کمک می‌کند بفهمیم کودک در چه سطحی از استدلال است، چه زمانی به تفکر عینی می‌رسد، چه زمانی به تفکر انتزاعی می‌رسد... انسان ایرانی با انسان اروپایی تفاوت دارد. همین طور انسان ایرانیِ امروز تفاوت بارزی با انسان هم عصر «شاهنامه» دارد ...