راهنمای عملی روشنفکر بودن | هم‌میهن


درباره چیستی روشنفکری و کیستی روشنفکر و اینکه اساساً نقش و کارکرد روشنفکری چیست یا چه باید باشد، کتاب‌های گوناگونی نوشته شده است. ازجمله «نقش روشنفکر» ادوارد سعید، «کار روشنفکر» بابک احمدی، تا «در دفاع از روشنفکران» ژان پل سارتر، «در خدمت و خیانت روشنفکران» جلال آل‌احمد و نمونه‌های دیگر. کتاب «روشنفکری حرفه‌ای» دکتر غلامرضا خاکی در ذیل همین رویکرد به یک تمایز در قلمرو زیست جهان روشنفکری پرداخته تا ظهور روشنفکری حرفه‌ای در عصر جدید را پایانی بر روشنفکری کافه‌ای و چریکی بداند.

خلاصه کتاب روشنفکری حرفه‌ای» دکتر غلامرضا خاکی

این کتاب نگاه و خوانش میشل فوکو از روشنفکر و روشنفکری را مبنای تحلیل خود قرار می‌دهد. اینکه وظیفه روشنفکر این نیست که به دیگران بگوید چه باید کنند. او به چه حقی می‌خواهد چنین کند؟ کار روشنفکر، شکل دادن اراده سیاسی دیگران نیست. کار او این است که از تحلیل‌هایی که در رشته خودش انجام می‌دهد، آنچه را بدیهی فرض می‌شود بارها و بارها به پرسش بکشاند؛ عادات فکری مردم و نحوه کار و فکر کردن آنان را برهم زند و در آنچه مأنوس و مقبول است، تردید ایجاد کند و قواعد نهادها را بازسنجی کند.

درواقع روشنفکری حرفه‌ای، بر کنشگری بنا می‌شود. یکی از اصلی‌‌ترین پیش‌نیازهای نظریه‌پردازیِ کنش‌مدار برای توسعه ملی و سازمانی، نقادانه‌اندیشیِ تصمیم‌سازان، تصمیم‌گیران و کارگزاران اجرایی است. تفکر انتقادی به آنان این امکان را می‌دهد تا درباره فرآیندهای تولید ثروت، ایجاد قدرت و توزیع آن‌ها پرسش‌های بنیادین مطرح کرده و چگونگی‌شان را بسنجند و بازنگری کنند.

این رویکرد که ذاتِ نگاهِ روشنفکری است، اگر ناظر بر منافع انسانی، ملی و سازمانی در چارچوب عقلانیت و اخلاق باشد، نگارنده آن را «روشنفکری حرفه‌ای» می‌نامد. در یک طبقه‌بندی کلی می‌توان گفت، تعریف روشنفکری حرفه‌ای و تشریح کارکردهای آن در نظام تصمیم‌گیری و انواع آن، تبیین راهکارهایی برای توسعه فرهنگ روشنفکری حرفه‌ای در سطوح گوناگون و ارائه شیوه‌هایی برای پرورش روشنفکران در قلمروهای کلان حکمرانی و سازمانی، از مهمترین اهداف و محورهای این کتاب است.

کتاب «روشنفکری حرفه‌ای» دارای سه بخش کلی است. در بخش «الف» به مقدمات کلی موضوع کتاب پرداخته شده که در آن ضمن جست‌وجوی علل عقب‌ماندگی ایران و پرداختن به سایه غرب‌گرایی و چپ‌گرایی بر تفکر اجرایی ایران، نیاز به روشنفکرانی برای پویاسازی تفکر اجرایی در ایران و تقابل نظرورزی و عملگرایی در ذهنیت ایرانی را مورد بررسی قرار می‌دهد تا درنهایت به این بپردازد که ما در کجا ایستاده‌ایم و بر ضرورت ایران‌شناسی برای تحقق آرمان‌های ملی تاکید می‌کند.

در نوشتار دوم بخش «الف»، نویسنده به چیستی روشنفکری و کیستی روشنفکر می‌پردازد و در یک خوانش تاریخی از آغاز عصر روشنگری شروع می‌کند و به تبارشناسی سنت روشنفکری در جهان می‌پردازد و انواع روشنفکری، روشنفکران و مؤلفه‌های اصلی آن را مرور می‌کند. در نوشتار سوم این بخش، تلاش ایرانیان برای ورود به جهان اندیشه غربی و پیشینه جریان روشنفکری در ایران و نسل‌های مختلف آن، مورد بررسی قرار می‌گیرد تا نویسنده روشنفکران ایرانی را بر سر دوراهی شوریدگی و خردگرایی مورد تحلیل قرار دهد.

در بخش «ب» کتاب، نویسنده مستقیم به موضوع اصلی می‌پردازد و روشنفکری حرفه‌ای و ابعاد و پیوندهای آن را مورد بررسی قرار می‌دهد؛ از نسبت روشنفکری با عملگرایی و کنشگری تا نقش و کارکردهای روشنفکران حرفه‌ای و سعی می‌کند راهکارهای عمومی توسعه فرهنگ روشنفکر حرفه‌ای را تببین کند. درنهایت و در بخش «ج» کتاب به پشتیبان‌های نظری پرداخته و با عقلانیت انتقادی و اخلاقیات و افق‌های گشوده به توسعه مفهوم روشنفکری حرفه‌ای می‌پردازد.

درواقع این کتاب به‌نوعی راهنمای عملی روشنفکر بودن است که تلاش می‌کند ضرورت این الگوی جدید، نقش و کارکردهای آن را مورد تحلیل و تبیین قرار دهد. تلاش نویسنده در این کتاب را می‌توان مصداق این سخن ادوارد سعید دانست که خود، کتابی درباره نقش روشنفکر نوشته است: «یکی از وظایف روشنفکر، کوشش در جهت نابودی برداشت‌های قالبی و الگوهای کوچک تحقیرآمیزی است که اندیشه و ارتباطات انسانی را محدود کرد».

مفهوم روشنفکر حرفه‌ای را می‌توان به روایت هابرماس، درباره نقش روشنفکری در حوزه عمومی و کنشگری ارتباطی هم گره زد. در این معنا روشنفکری از مفهوم انتزاعی یا فعالیتی فکری به کنشی انتقادی برای بهبود اوضاع تعریف می‌شود. گرچه این به‌معنای انتزاع و انقطاع از مفهوم‌پردازی و فعالیت‌های ذهنی و فکری نیست. توسعه فرهنگ روشنفکری حرفه‌ای، بدون میانجی زبان و کلمات ممکن نیست اما قرار نیست به دنیای زبان و مفاهیم انتزاعی و فلسفی محدود شود.

به قول «رژی دبره»، هر مبارز سیاسی به ناچار به جدالی در قلمرو کلمات راه می‌برد، لذا گاهی باید از روشنفکر بودن دست کشید تا بتوان سرباز شد. کتاب «روشنفکری حرفه‌ای» با زیر متن «پایانی بر روشنفکری کافه‌ای و چریکی»، به‌عنوان نخستین کتاب از مجموعه مطالعات فرارشته‌ای، توسط نشر همرخ منتشر شده است.

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

صدام حسین بعد از ۲۴۰ روز در ۱۴ دسامبر ۲۰۰۳ در مزرعه‌ای در تکریت با ۷۵۰ هزار دلار پول و دو اسلحه کمری دستگیر شد... جان نیکسون تحلیلگر ارشد سیا بود که سال‌های زیادی از زندگی خود را صرف مطالعه زندگی صدام کرده بود. او که تحصیلات خود را در زمینه تاریخ در دانشگاه جورج واشنگتن به پایان رسانده بود در دهه ۱۹۹۰ به استخدام آژانس اطلاعاتی آمریکا درآمد و علاقه‌اش به خاورمیانه باعث شد تا مسئول تحلیل اطلاعات مربوط به ایران و عراق شود... سه تریلیون دلار هزینه این جنگ شد ...
ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...