[داستان کوتاه]
ترجمه جمشید جهان‌زاده

خواندن رمانی را که از چند روز پیش شروع کرده بود و به خاطر کنفرانس‌های کاری فوری، کنار گذاشته بود، سر راهی که با قطار به ملکش برمی‌گشت دوباره از سر گرفت. به تدریج به پیرنگ و شخصیت‌پردازی داستان علاقه‌مند شد. آن روز عصر بعد از آنکه وکالت‌نامه نوشت و موضوع مالکیت مشترک را با مباشر خود در میان گذاشت، توی آرامش اتاق مطالعه مشرف به باغ بلوط، کتاب را باز کرد. توی صندلی مورد علاقه‌اش، پشت به در ولو شد، حتی تصور ورود بیگانه‌ای مزاحم او را می‌آزرد. با دست چپ روکش مخملی سبز صندلی را مالید و نشست تا بخش‌های آخر کتاب را بخواند. به سهولت اسم‌ها و تصویر ذهنی‌اش از شخصیت‌ها را به یاد آورد، رمان پرده طنازی‌اش را به یکباره جلوی او گسترد. لذت مفرطی را تجربه کرد. با خواندن هرخط رمان از آنچه او را احاطه کرده بود، دل می‌کند و در همان حال هوشیار بود که سرش را به آرامی بر روکش مخمل سبز صندلی بزرگ تکیه داده است. می‌دانست که سیگار دم دستش قرار دارد و فراسوی پنجره‌های بزرگ ، هوای شامگاهی در زیر درختان بلوط می‌رقصید.

با هرکلمه‌ای که می‌خواند اسیر وضع بغرنج فلاکت‌بار قهرمان زن و مرد داستان می‌شد و وا می‌داد تا در جایی که تصاویر جان می‌گیرد و رنگ و حرکت می‌پذیرد ذوب شود. او شاهد آخرین برخورد توی کلبه کوهستانی بود. ابتدا زن وارد شد سراسیمه و نگران، حالا مرد می‌آید، شاخه‌ای که در رفت صورتش را خراشیده است. زن به شکلی دلپذیرانه می‌کوشد با بوسه خون او را بند بیاورد، اما مرد نوازش‌های زن را پس می‌زند. او نیامده است که باز آیین شوری پنهان را در پناه برگهای خشک و کوره ‌راه‌های جنگل از سر گیرد. دشنه از گرمای سینه‌اش گرم می‌شود، آزادی آن زیر می‌تپد، در همان نزدیکی پنهان است. گفتگویی کوتاه و شهوی مثل جویباری پر از مار توی صفحه‌های کتاب می‌ریزد و آدمی فکر می‌کند همه‌چیز از ازل نوشته شده است. حتی برای آن نوازش‌هایی که بر تن دلداده پیچ و تاب می‌خورد تا او را نگاه دارد و رأی‌اش را بزند. بدن دیگری را چنان مشمئزکننده تصویر می‌کرد که الزاماً باید منهدم می‌شد. هیچ‌چیز فراموش نشده بود: شواهد غیبت از محل جرم، خطرات غیرمنتظره و خطاهای احتمالی. از این ساعت به بعد هرلحظه‌ای دقیقاً به جای خود نشسته است. بازنگری چندباره و خونسردانه هر جزء چنان متوقف شد که دستی بتواند گونه‌ای را نوازش دهد. هوا رو به تاریکی می‌رفت.

حالا دیگر به هم نگاه نمی‌کردند با چهره‌ای مصمم به وظیفه‌ای می‌اندیشیدند که پیش رو دارند، دم در کلبه از هم جدا شدند. قرار شد زن از یال منتهی به شمال حرکت کند. توی راهی که در جهت مخالف امتداد می‌یافت، مرد برگشت تا زن را تماشا کند که می‌دوید و گیسوان شلالش را به باد سپرده بود. او هم به نوبه خود دوید لای درخت‌ها و پرچین‌ها، سرش را می‌دزدید تا آنکه در تاریک روشنای آفتاب پر زردگون مه، راه وسط درختان را که به خانه می‌رسید، تشخیص داد. بنا نبود سگ‌ها پارس کنند و نکردند. قرار نبود مباشر در آن ساعت توی خانه باشد که نبود. از سه پله ایوان بالا رفت و وارد شد. حرفهای زن در کوبش خفه‌خون توی گوشهایش می‌پیچید: اول یک تالار آبی، بعد هال و بعد از آن پله‌های مفروش. بالا که می‌روی، دو در می‌بینی. توی اتاق اول کسی نیست. توی دومی هم کسی نیست. در سالن و بعد کارد به دست، نور از پنجره‌های بزرگ تو می‌آید، پشتی بلند صندلی را حتی با روکش مخملی سبز و کله مردی که توی صندلی لم داده و رمان می‌خواند.

طنز مردمی، ابزاری برای مقاومت است. در جهانی که هر لبخند واقعی تهدید به شمار می‌رود، کنایه‌های پچ‌پچه‌وار در صف نانوایی، تمسخر لقب‌ها و شعارها، به شکلی از اعتراض درمی‌آید. این طنز، از جنس خنده‌ و شادی نیست، بلکه از درد زاده شده، از ضرورت بقا در فضایی که حقیقت تاب‌آوردنی نیست. برخلاف شادی مصنوعی دیکتاتورها که نمایش اطاعت است، طنز مردم گفت‌وگویی است در سایه‌ ترس، شکلی از بقا که گرچه قدرت را سرنگون نمی‌کند اما آن را به سخره می‌گیرد. ...
هیتلر ۲۶ساله، در جبهه شمال فرانسه، در یک وقفه کوتاه میان نبرد، به نزدیک‌ترین شهر می‌رود تا کتابی بخرد. او در آن زمان، اوقات فراغتش را چگونه می‌گذراند؟ با خواندن کتابی محبوب از ماکس آزبرن درباره تاریخ معماری برلین... اولین وسیله خانگی‌اش یک قفسه چوبی کتاب بود -که خیلی زود پر شد از رمان‌های جنایی ارزان، تاریخ‌های نظامی، خاطرات، آثار مونتسکیو، روسو و کانت، فیلسوفان یهودستیز، ملی‌گرایان و نظریه‌پردازان توطئه ...
در طبقه متوسط، زندگی عاطفی افراد تحت تأثیر منطق بازار و بده‌بستان شکل می‌گیرد، و سرمایه‌گذاری عاطفی به یکی از ابزارهای هدایت فرد در مسیر موفقیت و خودسازی تبدیل می‌شود... تکنیک‌های روانشناسی، برخلاف ادعای آزادی‌بخشی، در بسیاری از موارد، افراد را در قالب‌های رفتاری، احساسی و شناختی خاصی جای می‌دهند که با منطق بازار، رقابت، و نظم سازمانی سرمایه‌دارانه سازگار است ...
صدام حسین بعد از ۲۴۰ روز در ۱۴ دسامبر ۲۰۰۳ در مزرعه‌ای در تکریت با ۷۵۰ هزار دلار پول و دو اسلحه کمری دستگیر شد... جان نیکسون تحلیلگر ارشد سیا بود که سال‌های زیادی از زندگی خود را صرف مطالعه زندگی صدام کرده بود. او که تحصیلات خود را در زمینه تاریخ در دانشگاه جورج واشنگتن به پایان رسانده بود در دهه ۱۹۹۰ به استخدام آژانس اطلاعاتی آمریکا درآمد و علاقه‌اش به خاورمیانه باعث شد تا مسئول تحلیل اطلاعات مربوط به ایران و عراق شود... سه تریلیون دلار هزینه این جنگ شد ...
ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...