دکتر یدالله احمدی ملایری، نویسنده ایرانی کتابی درباره احمد محمود و عبدالرحمن منیف برنده جایزه «یوسف بکار» شد.

یدالله ملایری، الجیران فی شرق المتوسط»

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، پژوهشگر ایرانی، یدالله ملایری، نویسنده کتاب «الجیران فی شرق المتوسط» و پژوهشگر اردنی، عباس عبدالواحد عباس، نویسنده کتاب «عبدالوهاب عزام» به طور مشترک برنده نخستین دوره «جایزه بکار» شدند.

یدالله ملایری دانشیار ادبیات همسنج و نقد رمان عربی و پارسی دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران است که داوری چهلمین دوره جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران را نیز در کارنامه دارد.

نام کتاب «الجیران فی شرق المتوسط»(همسایه‌ها در شرق مدیرانه)برگرفته از نام دو رمان «همسایه‌ها» اثر رمان‌نویس برجسته ایرانی، زنده‌یاد احمد محمود و «شرق المتوسط» نوشته نویسنده سرشناس عرب عبدالرحمن منیف است. این اثر برگزیده که به بررسی همسنج رمان‌های احمد محمود و عبدالرحمن منیف می‌پردازد از سوی انتشارات سرشناس دار الطلیعه در بیروت چاپ شده است.

یدالله ملایری دو رمان «شرق المتوسط» و «النهایات» نوشته عبد الرحمن منیف را با نام‌های «فغان شرق» و «پایان‌ها» به فارسی برگردانده است.

انجمن نویسندگان اردن، امسال، نخستین دوره «جايزه يوسف بكار برای پژوهش های همسنج شرقی میان زبان های عربی و پارسی و ترکی» را برگزار کرد.

در بیانیه انجمن نویسندگان اردن از زبان استاد یوسف بکار، ایران‌شناس برجسته اردنی آمده این جایزه سالانه خواهد بود و اختصاص مبلغ جایزه از سوی این چهره برجسته فرهنگ اردن و جهان عرب برخاسته از باور وی به ضرورت برانگیختن پژوهشگران به نوآوری و ابتکاری است که راه بهره‌گیری از پیوندها و ناهمسانی‌ها و همسانی‌های میان تمدن‌ها و آفرینش‌های هنری را هموار می‌کند.

................ هر روز با کتاب ................

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...