پاتریک رادن کیفه [Patrick Radden Keefe] نویسنده آمریکایی، از یک جایزه ادبی به دلیل ارتباط حامی مالی آن با بحران مُسکن صرف نظر می‌کند.

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا ، پاتریک رادن کیف نویسنده‌ آمریکایی اعلام کرد از جایزه ادبی ۱۰هزار پوندی که حامی مالی آن در فروش مُسکن‌های اکسی‌کانتن دخیل بوده صرف نظر می‌کند.

این نویسنده در کتاب «امپراتوری درد» [Empire of Pain: The Secret History of the Sackler Dynasty] به بحران مُسکن‌های اعتیادآور و نقش خانواده «سکلر» در آن پرداخته است. «پاتریک رادن کیف» یکی از شش نویسنده‌ای بود که در فهرست نامزدهای نهایی جایزه ادبی قرار گرفت که گروه مکینزی حمایت مالی آن را برعهده داشت. به نامزدهای نهایی این جایزه ۱۰هزار پوند تعلق می‌گیرد.

این نویسنده روز پنجشنبه با انتشار توئیتی نسبت به این جایزه ادبی واکنش نشان داد. او تصویری از خود در مراسم اهدای جایزه کتاب سال فایننشیال تایمز و گروه مکینزی که در گالری ملی لندن برگزار شده است، منتشر کرد. او در این تصویر به اتاقی که بالای آن «اتاق سکلر» نوشته شده است اشاره می‌کند.

شرکت داروسازی پوردوفارما که خانواده «سکلر» مالک آن هستند با فروش مُسکن‌های اکسی‌کانتن با اتهام تشدید بحران اعتیاد در آمریکا مواجه شده است.

علاوه بر این‌که مراسم اهدای این جایزه ادبی در نزدیکی اتاقی برگزار شده که نام خانواده «سکلر» بر روی آن است، از نظر این نویسنده نکته قابل توجه دیگر درباره این جایزه آن است که کتاب او نامزد نهایی دریافت جایزه‌ای شده که توسط گروه مکینزی حمایت مالی شده است. این گروه تجاری پیش‌تر برای به فروش رساندن مُسکن‌های اکسی‌کانتن به پوردوفارما کمک کرده بود.

به این ترتیب این نویسنده تصمیم گرفته است این جایزه نقدی را به یک خیریه که در زمینه کمک به ترک مواد مخدر و الکل فعالیت دارد اهدا کند.

این نویسنده در ماه نوامبر برنده جایزه کتاب غیرداستانی «بیلی جیفورد» شده بود.

................ هر روز با کتاب ...............

ایده مدارس خصوصی اولین بار در سال 1980 توسط رونالد ریگان مطرح شد... یکی از مهم‌ترین عوامل ضعف تحصیلی و سیستم آموزشی فقر است... میلیاردرها وارد فضای آموزشی شدند... از طریق ارزشیابی دانش‌آموزان را جدا می‌کردند و مدارس را رتبه‌بندی... مدارس و معلمان باکیفیت پایین، حذف می‌شدند... از طریق برخط کردن بسیاری از آموزش‌ها و استفاده بیشتر از رایانه تعداد معلمان کاهش پیدا کرد... مدرسه به‌مثابه یک بنگاه اقتصادی زیر نقاب نیکوکاری... اما کیفیت آموزش همچنان پایین ...
محبوب اوباش محلی و گنگسترها بود. در دو چیز مهارت داشت: باز کردن گاوصندوق و دلالی محبت... بعدها گفت علاوه بر خبرچین‌ها، قربانی سیستم قضایی فرانسه هم شده است که می‌خواسته سریع سروته پرونده را هم بیاورد... او به جهنم می‌رفت، هر چند هنوز نمرده بود... ما دو نگهبان داریم: جنگل و دریا. اگر کوسه‌ها شما را نخورند یا مورچه‌ها استخوان‌هایتان را تمیز نکنند، به زودی التماس خواهید کرد که برگردید... فراری‌ها در طول تاریخ به سبب شجاعت، ماجراجویی، تسلیم‌ناپذیری و عصیان علیه سیستم، همیشه مورد احترام بوده‌اند ...
نوشتن از دنیا، در عین حال نوعی تلاش است برای فهمیدن دنیا... برخی نویسنده‌ها به خود گوش می‌سپارند؛ اما وقتی مردم از رنج سر به طغیان برآورده‌اند، بدبختیِ شخصیِ نویسنده ناشایست و مبتذل می‌نماید... کسانی که شک به دل راه نمی‌دهند برای سلامت جامعه خطرناک‌اند. برای ادبیات هم... هرچند حقیقت، که تنها بر زبان کودکان و شاعران جاری می‌شود، تسلایمان می‌دهد، اما به هیچ وجه مانع تجارت، دزدی و انحطاط نمی‌شود... نوشتن برای ما بی‌کیفر نیست... این اوج سیه‌روزی‌ست که برخی رهبران با تحقیرکردنِ مردم‌شان حکومت کنند ...
کسی حق خروج از شهر را ندارد و پاسخ کنجکاوی افراد هم با این جمله که «آن بیرون هیچ چیز نیست» داده می‌شود... اشتیاق او برای تولید و ثروتمند شدن، سیری ناپذیر است و طولی نمی‌کشد که همه درختان جنگل قطع می‌شوند... وجود این گیاه، منافع کارخانه را به خطر می‌اندازد... در این شهر، هیچ عنصر طبیعی وجود ندارد و تمامی درختان و گل‌ها، بادکنک‌هایی پلاستیکی هستند... مهمترین مشکل لاس وگاس کمبود شدید منابع آب است ...
در پانزده سالگی به ازدواج حسین فاطمی درمی‌آید و کمتر از دو سال در میانه‌ی اوج بحران‌ ملی شدن نفت و کودتا با دکتر زندگی می‌کند... می‌خواستند با ایستادن کنار خانم سطوتی، با یک عکس یادگاری؛ خود را در نقش مرحوم فاطمی تصور کرده و راهی و میراث‌دار او بنمایانند... حتی خاطره چندانی هم در میان نیست؛ او حتی دقیق و درست نمی‌دانسته دعوی شویش با شاه بر سر چه بوده... بچه‌ی بازارچه‌ی آب منگل از پا نمی‌نشیند و رسم جوانمردی را از یاد نمی‌برد... نهایتا خانم سطوتی آزاد شده و به لندن باز می‌گردد ...