رمان «دختران مهتاب» [سیّدات القمر یا Celestial Bodies: Sayyidat Al-qamar] نوشته جوخه الحارثی [Jokha Alharthi] که سال 2019 برنده جایزه من‌بوکر شده بود جایزه ادبیات عرب در فرانسه را نیز از آن خود کرد.

دختران مهتاب» [سیّدات القمر یا Celestial Bodies: Sayyidat Al-qamar]  جوخه الحارثی [Jokha Alharthi]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، هیئت داوران جایزه ادبیات عرب فرانسه در روزهای پایانی سال 2021 جوخه الحارثی، نویسنده عمانی را برای رمان «دختران مهتاب»، که توسط خالد عثمان از عربی به فرانسه ترجمه شده بود، به عنوان برنده جایزه ادبیات عرب در فرانسه معرفی کردند. رمان خانم الحارثی در سال 2019 اولین رمان عربی‌زبانی بود که برنده جایزه من‌بوکر و همچنین اولین رمان یک نویسنده عمانی بود که به زبان انگلیسی ترجمه شد.

نویسنده عمانی در این رمان خوانندگان را با خود به دل روستای العوافی در عمان می‌برد و داستانی درباره سه خواهر، میا، اسما و خوله، خانواده‌‌هایشان و تغییرات اجتماعی و گذر از دوره استعمار به پسااستعمار در عمان را روایت می‌کند.

پیر لروی، رئیس هیئت داوران این جایزه که متشکل از شخصیت‌های دنیای هنر و فرهنگ و نیز کارشناسان جهان عرب است درباره این رمان گفت: «رمانی گیرا، تاثیرگذار و شاعرانه که امکان کشف تغییرات جامعه عمانی را از خلال خواندن سطر به سطر کتاب برای خوانندگان فراهم می‌آورد و نکات مهمی درباره شرایط زندگی و آرزوهای مردم آشکار می‌کند و اگر چه کتابی است درباره عمان و جامعه عمانی؛ اما از بشریت حرف می‌زند و مخاطب جهانی دارد.»

جوخه الحارثی، متولد سال 1978 در عمان و استاد دپارتمان عربی در دانشگاه سلطان قابوس مسقط است. او با بردن این جایزه جانشین عبدالعزیز برکه ساکن، نویسنده سودانی شد که سال گذشته برای رمان «کارگران فصلی» برنده جایزه ادبیات عرب در فرانسه شده بود.

جایزه ادبیات عرب در سال 2013 توسط موسسه جهان عرب و بنیاد ژان-لاک لاگاردر تاسیس شد. این جایزه، که ارزش مالی آن 10 هزار یورو، است تنها جایزه فرانسوی است که از آفرینش ادبی دنیای عرب تقدیر می‌کند و به اثری از نویسنده عرب که به زبان فرانسه نوشته یا ترجمه شده باشد جایزه می‌دهد. ترویج و انتشار ادبیات عرب در فرانسه هدف بنیانگذاران این جایزه است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...