«جورج آر. آر. مارتین» [George R. R. martin]، نویسنده و نمایش‌نامه‌نویس آمریکایی به پاس نقش مهم در عرصه ادبیات فانتری و علمی-تخیلی از سوی جوایز کتاب ایرلند مورد تقدیر قرار می‌گیرد.

جورج آر.آر. مارتین» [George R. R. martin]

به گزارش ایسنا به نقل از بوک‌سلرز، «جورج آر. آر. مارتین» برای نگارش مجموعه رمان‌های «ترانه یخ و آتش» که دستمایه ساخت سریال معروف «بازی تاج و تخت» شده به شهرت رسیده است و حالا به سبب بیش از چهار دهه نقش مهم و تاثیرگذار در عرصه ادبیات علمی-تخیلی و فانتزی، جایزه بین‌المللی کتاب ایرلند را طی مراسمی در ۲۰ نوامبر در دوبلین دریافت می‌کند.

«ماریا دیکنسون» رئیس جوایز کتاب ایرلند توضیح داد: «ترانه‌ یخ و آتش» چیزی فراتر از یک‌سری رمان مهم و برجسته است و به یک اثر هنری نمادین در فرهنگ عامه، الفبای سیاست خارجی میان ملل و کانون بحث درباره ماهیت قدرت و تعامل میان خیر و شر تبدیل شده است. 

«دیوید ویلیامز»، «جیلی کوپر»، «جفری آرچر» و «بیل بریسون» از مهم‌ترین چهره‌هایی هستند که پیش‌تر موفق به کسب جایزه دستاورد جوایز کتاب ایرلند شده‌اند. 

«جورج آر.آر. مارتین» در سال ۱۹۹۶ قرارداد نگارش سه‌ جلد از این مجموعه را امضا کرد و حالا که بیش از ۲۰ سال از آن زمان گذشته، همچنان درگیر نگارش هفت‌جلدی پرفروشش است. 

مجموعه رمان‌های نوشته «مارتین» بخش قابل توجهی از شهرت خود را به اقتباس تلویزیونی‌اش که «بازی تاج و تخت» نام دارد،‌ مدیون است. «دیوید بنیوف» و «دی.بی. وایس» کارگردانان این پروژه تلویزیونی بودند که روایت‌کننده‌ چندین خط داستانی از مجموعه رمان «ترانه یخ و آتش» است و داستان آن در قلمرو خیالی هفت پادشاهی «وستروس» می‌گذرد. «بازی تخت و تاج» راوی تاریخچه نبرد خشونت‌بار بین خانواده‌های اشرافی در آن سرزمین است که برای به دست آوردن تخت آهنین تلاش می‌کنند.

سریال هشت‌فصلی  «بازی تاج و تخت» بر اساس رمان‌های نوشته «جورج آر.آر. مارتین» با کسب جوایز فراوان به یکی از موفق‌ترین سریال‌های تمام دوره‌ها تبدیل شد. 

«بازی تاج و تخت» (۱۹۹۶)، «نبرد پادشاهان» (۱۹۹۸)، «طوفان شمشیرها» (۲۰۰۰)، «ضیافتی برای کلاغ‌ها (۲۰۰۵)» و «رقصی با اژدهایان (۲۰۱۱)» عنوان پنج کتاب از مجموعه رمان‌های «ترانه یخ و آتش» هستند که تاکنون منتشر شده‌اند و «بادهای زمستان» و «رویای بهار» نیز دو کتاب پایان‌بخش این مجموعه خواهند بود که هنوز منتشر نشده‌اند.

................ هر روز با کتاب ...............

فرض کنید یک انسان 500، 600سال پیش به خاطر پتکی که به سرش خورده و بیهوش شده؛ این ایران خانم ماست... منبرها نابود می‌شوند و صدای اذان دیگر شنیده نمی‌شود. این درواقع دید او از مدرنیته است و بخشی از جامعه این دید را دارد... می‌گویند جامعه مدنی در ایران وجود ندارد. پس چطور کورش در سه هزار سال قبل می‌گوید کشورها باید آزادی خودشان را داشته باشند، خودمختار باشند و دین و اعتقادات‌شان سر جایش باشد ...
«خرد»، نگهبانی از تجربه‌هاست. ما به ویران‌سازی تجربه‌ها پرداختیم. هم نهاد مطبوعات را با توقیف و تعطیل آسیب زدیم و هم روزنامه‌نگاران باتجربه و مستعد را از عرصه کار در وطن و یا از وطن راندیم... کشور و ملتی که نتواند علم و فن و هنر تولید کند، ناگزیر در حیاط‌خلوت منتظر می‌ماند تا از کالای مادی و معنوی دیگران استفاده کند... یک روزی چنگیز ایتماتوف در قرقیزستان به من توصیه کرد که «اسب پشت درشکه سیاست نباش. عمرت را در سیاست تلف نکن!‌» ...
هدف اولیه آموزش عمومی هرگز آموزش «مهارت‌ها» نبود... سیستم آموزشی دولت‌های مرکزی تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا توده‌ها را در مدارس ابتدایی زیر کنترل خود قرار دهند، زیرا نگران این بودند که توده‌های «سرکش»، «وحشی» و «از لحاظ اخلاقی معیوب» خطری جدی برای نظم اجتماعی و به‌علاوه برای نخبگان حاکم به شمار روند... اما هدف آنها همان است که همیشه بوده است: اطمینان از اینکه شهروندان از حاکمان خود اطاعت می‌کنند ...
کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...