جایزه بوکر عربی 2020 به عبدالوهاب عیساوی، نویسنده الجزایری برای نگارش رمان تاریخی «دیوان اسپارتی» [الدیوان السبرطی] تعلق گرفت.

دیوان اسپارتی  الدیوان السبرطی بوکر عربی 2020 عبدالوهاب عیساوی

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از روزنامه الیوم السابع- برگزارکنندگان جایزه بوکر عربی برنده مهم‌ترین جایزه داستانی جهان عرب را در حالی اعلام کردند که به دلیل شیوع ویروس کرونا سیزدهمین دوره این جایزه به صورت آنلاین برگزار شد و عبدالوهاب عیساوی، نویسنده الجزایری برای نگارش رمان تاریخی «دیوان اسپارتی» به عنوان برنده معرفی گردید.

رئیس هیئت داوران جایزه بوکر ضمن تحسین اثر برگزیده برای کیفیت عالی و تعدد صداها درباره آن گفت «مطالعه این رمان فرصت خوبی برای خواننده فراهم می‌آورد تا از تاریخ الجزایر به اسلوب داستانی و از خلال آن با تاریخ درگیری‌های کل منطقه مدیترانه آشنا شود. این رمان از خواننده دعوت می‌کند تا به فهم و درک درستی از ماجراهای اشغال و چگونگی شکل‌گیری مقاومت به اشکال مختلف آن برسد. این رمان پرعمق تاریخی اما فقط در گذشته درنگ نکرده بلکه سبب می‌شود خواننده به وضعیت موجود نیز بنگرد و آن را زیر ذره‌بین سوال ببرد.»

عبدالوهاب عیساوی، رمان‌نویس الجزایری در سال 1985 در منطقه جلفا الجزایر متولد شد. اولین رمان او به عنوان «سینمای یعقوب» برنده جایزه اولین رمان در رقابت ریاست جمهوری سال 2012 شد و در سال 2015 نیز جایزه آسیه جبار را که یکی از مهم‌ترین جوایز رمان در الجزایر است برای رمان «سييرا دي مويرتي» دریافت کرد. در سال 2017 نیز رمان دیگرش با عنوان «دایره‌ها و درها» برنده جایزه سعاد الصباح شد و در همان سال نیز جایزه کتارا را برای رمان «سفر به آثار فراموش‌شده» که هنوز رنگ چاپ به خود ندیده دریافت کرد.

عیساوی پس از اعلام نامش به عنوان برنده در مصاحبه اختصاصی با برگزارکنندگان جایزه بوکر عربی گفت «رمان تاریخی، داستان را برای نفس داستان بازسازی نمی‌کند؛ بلکه هدف مهم و اساسی آن جست‌وجو، تحقیق و رسیدن به جواب درباره پرسش‌های کنونی پیرامون شرایطی است که ما آن را درون فضاهای اولیه که اول‌بار به وجود آمده‌اند زندگی می‌کنیم.»

اعضای هیئت داوران امسال جایزه بوکر عربی به ریاست محسن جاسم الموسوی، منتقد عراقی عبارت بودند از: چون بیار ابی صعب، منتقد و روزنامه‌نگار لبنانی، ویکتوریا زاریتوفسکایا، پژوهشگر روسی، امین الزاوی، رمان‌نویس الجزائری و ریم ماجد، روزنامه‌نگار مصری.

پنج نامزد نهایی دیگر جایزه بوکر عربی که از میان 16 اثری که به مرحله نخست مهم‌ترین جایزه ادبی جهان عرب در سال 2020 راه یافته بودند شامل رمان‌های «هیزم سارایوو» نوشته سعید الخطیبی از الجزایر، «پادشاه هند» نوشته جبور الدویهی از لبنان، «محله روسی» نوشته خلیل الرز از سوریه، «فردقان» نوشته یوسف زیدان از مصر، و رمان «تانکر» نوشته عالیه ممدوح از عراق بودند.

جایزه بوکر عربی از مهم‌ترین جوایز داستانی جهان عرب به شمار می‌رود که در سال 2007 به همت هیئت گردشگری و فرهنگ ابوظبی و با حمایت و پشتیبانی جایزه بوکر بریتانیا پایه‌گذاری شد. این جایزه صرفا در حوزه رمان برگزار می‌شود.

به هریک از شش نامزد راه یافته به مرحله نهایی مبلغ ده هزار دلار و برنده نهایی مبلغ 50 هزار دلار تعلق می‌گیرد؛ علاوه بر این‌که رمان برگزیده نهایی به زبان انگلیسی نیز ترجمه خواهد شد.

سال گذشته رمان «پست شبانه» نوشته هدی برکات برنده جایزه بوکر عربی در سال 2019 شد.

................ هر روز با کتاب ...............

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...