آنتوان واترز [Antoine Wauters] نویسنده بلژیکی برای نگارش رمان «محمود و یا برآمدن آب‌ها» [Mahmoud or the rising waters] برنده جایزه مارگریت دوراس 2021 شد.

آنتوان واترز [Antoine Wauters] محمود و یا برآمدن آب‌ها» [Mahmoud or the rising waters]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، داستان این رمان -که بازگویی شعروار بخشی از تاریخ سوریه نیز هست- به سال 1973 و در سوریه برمی‌گردد. ساخت سد فرات منجر به غرق شدن روستایی در نزدیکی دریاچه اسد می‌شود و پیرمردی که با شوق و آرزوی دوباره دیدن خانه دوران کودکی خود راهی دریا می‌شود و می‌کوشد در این سفر دریایی مخاطره‌آمیز، خاطراتش، فرزندانش، همسرش و عشقش به شعر آزادی و صلح کشور را بازیابد.

این رمان همچنین جزء نامزدهای کتابخانه‌های نانسی، لوپوئن 2021، جایزه کتابخانه‌های لوموند 2021 و نیز جایزه رمان دانشجویان فرانس کولتور تلرما 2021 بوده است.

جایزه یادشده به ياد مارگریت دوراس (۱۹۱۴ - ۱۹۹۶) نویسنده و فیلمساز فرانسوی اهدا می‌شود. او كه با لقب «بانوی داستان‌نویسی مدرن» شناخته مي‌شد، جایزه ادبی گنکور را در سال ۱۹۸۴ برای نوشتن رمان «عاشق» دریافت کرد.

سال گذشته ریتی پنه و کریستوفر بتی برای رمان «صلح با مردگان» برنده این جایزه شدند. پاتریک مودیانو و آنی ارنو نیز از دیگر برندگان سرشناس جایزه دوراس بوده‌اند.

................ هر روز با کتاب ...............

مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...
صدای من یک خیشِ کج بود، معوج، که به درون خاک فرومی‌رفت فقط تا آن را عقیم، ویران، و نابود کند... هرگاه پدرم با مشکلی در زمین روبه‌رو می‌شد، روی زمین دراز می‌کشید و گوشش را به آنچه در عمق خاک بود می‌سپرد... مثل پزشکی که به ضربان قلب گوش می‌دهد... دو خواهر در دل سرزمین‌های دورافتاده باهیا، آنها دنیایی از قحطی و استثمار، قدرت و خشونت‌های وحشتناک را تجربه می‌کنند ...
احمد کسروی به‌عنوان روشنفکری مدافع مشروطه و منتقد سرسخت باورهای سنتی ازجمله مخالفان رمان و نشر و ترجمه آن در ایران بود. او رمان را باعث انحطاط اخلاقی و اعتیاد جامعه به سرگرمی و مایه سوق به آزادی‌های مذموم می‌پنداشت... فاطمه سیاح در همان زمان در یادداشتی با عنوان «کیفیت رمان» به نقد او پرداخت: ... آثار کسانی چون چارلز دیکنز، ویکتور هوگو و آناتول فرانس از ارزش‌های والای اخلاقی دفاع می‌کنند و در بروز اصلاحات اجتماعی نیز موثر بوده‌اند ...
داستان در زاگرب آغاز می‌شود؛ جایی که وکیل قهرمان داستان، در یک مهمانی شام که در خانه یک سرمایه‌دار برجسته و بانفوذ، یعنی «مدیرکل»، برگزار شده است... مدیرکل از کشتن چهار مرد که به زمینش تجاوز کرده بودند، صحبت می‌کند... دیگر مهمانان سکوت می‌کنند، اما وکیل که دیگر قادر به تحمل بی‌اخلاقی و جنایت نیست، این اقدام را «جنایت» و «جنون اخلاقی» می‌نامد؛ مدیرکل که از این انتقاد خشمگین شده، تهدید می‌کند که وکیل باید مانند همان چهار مرد «مثل یک سگ» کشته شود ...