رمان دو جلدی «ژولی: نامه‌های دو عاشق که در شهری کوچک در کوهپایه آلپ زندگی می‌کردند» [Julie ou la nouvelle héloïse : lettres de deux amants, habitants d'une petite ville au pied des alpe] اثر ژان ژاک روسو با ترجمه بهنام چهرزاد منتشر شد.

ژولی: نامه‌های دو عاشق که در شهری کوچک در کوهپایه آلپ زندگی می‌کردند» [Julie ou la nouvelle héloïse : lettres de deux amants, habitants d'une petite ville au pied des alpe] اثر ژان ژاک روسو

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، رمان ژولی از مهم‌ترین آثار ادبی رمانتیک جهان و از شاهکارهای ادبیات فرانسه است که در سال‌های ۱۷۵۶ تا ۱۷۵۸ توسط ژان ژاک روسو خلق و برای اولین بار در ۱۷۶۱ به چاپ رسیده است.

این اثر در سبک نامه‌نگارانه نگاشته شده و حاوی جریان یک ارتباط عاشقانه است که در حاشیه به بسیاری موضوعات خطیر مرتبط ازجمله عشق، قرارداد ازدواج، ازدواج اجباری یا روند تکامل در احداث نهاد خانواده می‌پردازد.

این رمان محبوب بزرگانی چون کانت، گوته و تولستوی بوده و در مقام یکی از رمان‌های بزرگ ادبیات جهان شامل طرحی بافراست از مصادیق احساس است که خواندنش را برای هرجان روشنی ضروری می‌کند؛ زیرا در خاص‌ترین ویژگی خود یک رمان نایاب یعنی یک رمان ایده است.

ژولی هم صحنه ظهور و تداعی گرم‌ترین عواطف از یادرفته ما از قلم آفرینشگرانه روسوست و هم آموزه حرکت برمدار ضمانت عشق یعنی فرزامی(vertu) و پاکی است.
ژولی نقطه مقابل عادت به ابتذال کشیده شده رابطه دو جنس در زمان ماست و نگاره استادانه‌ای از احساس است که عشق را با تادیب روح به آغوش معصومیت ازلی و طبیعی آن می‌رساند.
این کتاب بزرگ‌ترین دستاورد اندیشه روسو و از بزرگ‌ترین نمونه‌های نبوغ انسان اروپایی است و ما را از نو به یادگار از دست رفته عشق بازمی‌گرداند.

این رمان برای نخستین بار در دو جلد و بهای 495 هزار تومان در دوره صد کتاب بزرگ ادبیات جهان نشر چهرزاد به زبان فارسی برگردانده شده است.

ژان ژاک روسو متولد ۲۸ ژوئن ۱۷۱۲ ژنو و درگذشته ۲ ژوئیه ۱۷۷۸ ارمنویل ، متفکر و نویسنده بزرگ قرن هجدهم فرانسه و فرزند شایسته عصر روشنگری بود که در مقام هشداردهنده‌ای شریف کوشید دیگر بار معنویت به قهقرا رفته انسان اروپایی عصر جدید را به مبادی طبیعی و خداداد خودبازگرداند؛ به‌ویژه در یکی از مهم‌ترین آثار خلاقه خود رمان ژولی، دست به ترسیم چالش ژرف میان خاستگاه غریزی امیال و عاطفه عشق نوجوانی، اخلاق در مواضع اجتماعیِ هنجارهای خود و رهیافت بلوغ و رستگاری نفس پس از گذر از تجارب پختگی زد.

از آثار دیگر وی می‌توان به گفتارها(در فواید علوم و هنرها /منشا نابرابری)، قراردادهای اجتماعی، نامه‌هایی از کوهستان و نامه‌ها به اسقف بومون، اعترافات، روسو در قضاوت ژان ژاک‌، نامه به دالامبر در باب آسیب‌شناسی نمایش نو، تفکرات تنهایی در طبیعت اشاره کرد.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...