کتاب «تو رئیس من نیستی: ایمن سازی کودک چهار تا دوزاده ساله‌تان از بدرفتاری» [You're not the boss of me : brat-proofing your four- to twelve-year-old child] نوشته بتسی براون براون [Betsy Brown Braun] با ترجمه سعید فرمانی و مریم رستمی خرم از سوی انتشارات ارجمند روانه بازار نشر شد.

تو رئیس من نیستی: ایمن سازی کودک چهار تا دوزاده ساله‌تان از بدرفتاری» [You're not the boss of me : brat-proofing your four- to twelve-year-old child] نوشته بتسی براون براون [Betsy Brown Braun]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا؛ سعید فرمانی درباره این اثر گفت: امروزه در حال زندگی در دنیایی هستیم که مفروض اصلی آن پیشرفت‌گرایی است. در این فرهنگ حاکم افراد درگیر مسابقه‌ای برای داشتن چیزهای بهتر و بیشتر هستند؛ مسابقه‌ای که نباید در آن از دیگری جا ماند حتی در فزندپروری. در این شرایط کودکان در فشارند تا نمرات بهتری بگیرند، مهارت‌های بیشتری بیاموزند و از همسالانشان عقب نمانند. والدین در تلاشند تا بهترین امکانات را برای فرزندان فراهم کنند و گویی مأموریت دارند فرزندشان را به عالی‌ترین درجات برسانند.

او ادامه داد: اگرچه این فرهنگ در برخی جنبه‌ها رفاه بیشتری به ارمغان آورده اما در این رقابت مهمترین جنبه‌های زندگی کودکان به جرم عیان و قابل اندازه‌گیری نبودن محلی از اعراب ندارد و حتی مانع پیشرفت درنظر گرفته می‌شوند. خصوصیاتی همچون صداقت، همدلی و مهربانی، مسئولیت‌پذیری و قناعت. عجیب اینکه عمده شکایت‌های والدین در خصوص فرزندانشان به نقص در چنین خصوصیاتی برمی‌گردد.

او با بیان اینکه والدین تحت فشار هیجانات منفی همچون حس شکست، ناکامی و جاماندن از دیگری و ناکافی بودن چیزها در تلاشند تا بهترین‌ها را برای فرزندشان فراهم کنند اما غافل از اینکه بهترین چیزها از جنس داشتن‌ها و بودن‌ها نیست بلکه خصایص شخصیتی است که برای پرورش آنها باید سال‌ها تلاش کرد و مراقب بود یادآور شد: کتاب حاضر نه تنها توجه والدین را به مهترین جنبه‌های زندگی حال و آینده کودکان جلب می‌کند، بلکه راه و رسم پرورش این جوانب را به خوبی نشان می‌دهد. بتسی بروان با نثری ساده و روان و در عین حال دقیق و خردمندانه مطالبی را مطرح می‌کند که فرزند پروری را برای والدین لذت بخش‌تر و دوران کودکی را پرنشاط‌تر و پر ثمرتر می‌کند.

فرمانی گفت: والدین با پرورش خصوصیات ذکر شده در این کتاب میراثی را برای فرزندانشان به جا می‌گذارند که در طی عمر از سلامت روانی و اجتماعی آنها مراقبت خواهد کرد.

«تو رئیس من نیستی: ایمن سازی کودک چهار تا دوزاده ساله‌تان از بدرفتاری» با ترجمه سعید فرمانی و مریم رستمی خرم در 254صفحه و با قیمت 95 هزار تومان توسط انتشارات ارجمند منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

او «آدم‌های کوچک کوچه»ــ عروسک‌ها، سیاه‌ها، تیپ‌های عامیانه ــ را از سطح سرگرمی بیرون کشید و در قامت شخصیت‌هایی تراژیک نشاند. همان‌گونه که جلال آل‌احمد اشاره کرد، این عروسک‌ها دیگر صرفاً ابزار خنده نبودند؛ آنها حامل شکست، بی‌جایی و ناکامی انسان معاصر شدند. این رویکرد، روایتی از حاشیه‌نشینی فرهنگی را می‌سازد: جایی که سنت‌های مردمی، نه به عنوان نوستالژی، بلکه به عنوان ابزاری برای نقد اجتماعی احیا می‌شوند ...
زمانی که برندا و معشوق جدیدش توطئه می‌کنند تا در فرآیند طلاق، همه‌چیز، حتی خانه و ارثیه‌ خانوادگی تونی را از او بگیرند، تونی که درک می‌کند دنیایی که در آن متولد و بزرگ شده، اکنون در آستانه‌ سقوط به دست این نوکیسه‌های سطحی، بی‌ریشه و بی‌اخلاق است، تصمیم می‌گیرد که به دنبال راهی دیگر بگردد؛ او باید دست به کاری بزند، چراکه همانطور که وُ خود می‌گوید: «تک‌شاخ‌های خال‌خالی پرواز کرده بودند.» ...
پیوند هایدگر با نازیسم، یک خطای شخصی زودگذر نبود، بلکه به‌منزله‌ یک خیانت عمیق فکری و اخلاقی بود که میراث او را تا به امروز در هاله‌ای از تردید فرو برده است... پس از شکست آلمان، هایدگر سکوت اختیار کرد و هرگز برای جنایت‌های نازیسم عذرخواهی نکرد. او سال‌ها بعد، عضویتش در نازیسم را نه به‌دلیل جنایت‌ها، بلکه به این دلیل که لو رفته بود، «بزرگ‌ترین اشتباه» خود خواند ...
دوران قحطی و خشکسالی در زمان ورود متفقین به ایران... در چنین فضایی، بازگشت به خانه مادری، بازگشتی به ریشه‌های آباواجدادی نیست، مواجهه با ریشه‌ای پوسیده‌ است که زمانی در جایی مانده... حتی کفن استخوان‌های مادر عباسعلی و حسینعلی، در گونی آرد کمپانی انگلیسی گذاشته می‌شود تا دفن شود. آرد که نماد زندگی و بقاست، در اینجا تبدیل به نشان مرگ می‌شود ...
تقبیح رابطه تنانه از جانب تالستوی و تلاش برای پی بردن به انگیره‌های روانی این منع... تالستوی را روی کاناپه روانکاوی می‌نشاند و ذهنیت و عینیت او و آثارش را تحلیل می‌کند... ساده‌ترین توضیح سرراست برای نیاز مازوخیستی تالستوی در تحمل رنج، احساس گناه است، زیرا رنج، درد گناه را تسکین می‌دهد... قهرمانان داستانی او بازتابی از دغدغه‌های شخصی‌اش درباره عشق، خلوص و میل بودند ...