کتاب «تو رئیس من نیستی: ایمن سازی کودک چهار تا دوزاده ساله‌تان از بدرفتاری» [You're not the boss of me : brat-proofing your four- to twelve-year-old child] نوشته بتسی براون براون [Betsy Brown Braun] با ترجمه سعید فرمانی و مریم رستمی خرم از سوی انتشارات ارجمند روانه بازار نشر شد.

تو رئیس من نیستی: ایمن سازی کودک چهار تا دوزاده ساله‌تان از بدرفتاری» [You're not the boss of me : brat-proofing your four- to twelve-year-old child] نوشته بتسی براون براون [Betsy Brown Braun]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا؛ سعید فرمانی درباره این اثر گفت: امروزه در حال زندگی در دنیایی هستیم که مفروض اصلی آن پیشرفت‌گرایی است. در این فرهنگ حاکم افراد درگیر مسابقه‌ای برای داشتن چیزهای بهتر و بیشتر هستند؛ مسابقه‌ای که نباید در آن از دیگری جا ماند حتی در فزندپروری. در این شرایط کودکان در فشارند تا نمرات بهتری بگیرند، مهارت‌های بیشتری بیاموزند و از همسالانشان عقب نمانند. والدین در تلاشند تا بهترین امکانات را برای فرزندان فراهم کنند و گویی مأموریت دارند فرزندشان را به عالی‌ترین درجات برسانند.

او ادامه داد: اگرچه این فرهنگ در برخی جنبه‌ها رفاه بیشتری به ارمغان آورده اما در این رقابت مهمترین جنبه‌های زندگی کودکان به جرم عیان و قابل اندازه‌گیری نبودن محلی از اعراب ندارد و حتی مانع پیشرفت درنظر گرفته می‌شوند. خصوصیاتی همچون صداقت، همدلی و مهربانی، مسئولیت‌پذیری و قناعت. عجیب اینکه عمده شکایت‌های والدین در خصوص فرزندانشان به نقص در چنین خصوصیاتی برمی‌گردد.

او با بیان اینکه والدین تحت فشار هیجانات منفی همچون حس شکست، ناکامی و جاماندن از دیگری و ناکافی بودن چیزها در تلاشند تا بهترین‌ها را برای فرزندشان فراهم کنند اما غافل از اینکه بهترین چیزها از جنس داشتن‌ها و بودن‌ها نیست بلکه خصایص شخصیتی است که برای پرورش آنها باید سال‌ها تلاش کرد و مراقب بود یادآور شد: کتاب حاضر نه تنها توجه والدین را به مهترین جنبه‌های زندگی حال و آینده کودکان جلب می‌کند، بلکه راه و رسم پرورش این جوانب را به خوبی نشان می‌دهد. بتسی بروان با نثری ساده و روان و در عین حال دقیق و خردمندانه مطالبی را مطرح می‌کند که فرزند پروری را برای والدین لذت بخش‌تر و دوران کودکی را پرنشاط‌تر و پر ثمرتر می‌کند.

فرمانی گفت: والدین با پرورش خصوصیات ذکر شده در این کتاب میراثی را برای فرزندانشان به جا می‌گذارند که در طی عمر از سلامت روانی و اجتماعی آنها مراقبت خواهد کرد.

«تو رئیس من نیستی: ایمن سازی کودک چهار تا دوزاده ساله‌تان از بدرفتاری» با ترجمه سعید فرمانی و مریم رستمی خرم در 254صفحه و با قیمت 95 هزار تومان توسط انتشارات ارجمند منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ایده اولیه عموم آثارش در همین دوران پرآشوب جوانی به ذهنش خطور کرده است... در این دوران علم چنان جایگاهی دارد که ایدئولوژی‌های سیاسی چون مارکسیسم نیز می‌کوشند بیش از هر چیز خود را «علمی» نشان بدهند... نظریه‌پردازان مارکسیست به ما نمی‌گویند که اگرچه اتفاقی رخ دهد، می‌پذیرند که نظریه‌شان اشتباه بوده است... آنچه علم را از غیرعلم متمایز می‌کند، ابطال‌پذیری علم و ابطال‌ناپذیری غیرعلم است... جامعه‌ای نیز که در آن نقدپذیری رواج پیدا نکند، به‌معنای دقیق کلمه، نمی‌تواند سیاسی و آزاد قلمداد شود ...
جنگیدن با فرهنگ کار عبثی است... این برادران آریایی ما و برادران وایکینگ، مثل اینکه سحرخیزتر از ما بوده‌اند و رفته‌اند جاهای خوب دنیا مسکن کرده‌اند... ما همین چیزها را نداریم. کسی نداریم از ما انتقاد بکند... استالین با وجود اینکه خودش گرجی بود، می‌خواست در گرجستان نیز همه روسی حرف بزنند...من میرم رو میندازم پیش آقای خامنه‌ای، من برای خودم رو نینداخته‌ام برای تو و امثال تو میرم رو میندازم... به شرطی که شماها برگردید در مملکت خودتان خدمت کنید ...
رویدادهای سیاسی برای من از آن جهت جالبند که همچون سونامی قهرمان را با تمام ایده‌های شخصی و احساسات و غیره‌اش زیرورو می‌کنند... تاریخ اولا هدف ندارد، ثانیا پیشرفت ندارد. در تاریخ آن‌قدر بُردارها و جهت‌های گونه‌گون وجود دارد که همپوشانی دارند؛ برآیندِ این بُردارها به قدری از آنچه می‌خواستید دور است که تنها کار درست این است: سعی کنید از خود محافظت کنید... صلح را نخست در روح خود بپروران... همه آنچه به‌نظر من خارجی آمده بود، کاملا داخلی از آب درآمد ...
می‌دانم که این گردهمایی نویسندگان است برای سازماندهی مقاومت در برابر فاشیسم، اما من فقط یک حرف دارم که بزنم: سازماندهی نکنید. سازماندهی یعنی مرگ هنر. تنها چیزی که مهم است استقلال شخصی است... در دریافت رسمی روس‌ها، امنیت نظام اهمیت درجه‌ی اول دارد. منظور از امنیت هم صرفاً امنیت مرز‌ها نیست، بلکه چیزی است بسیار بغرنج‌تر که به آسانی نمی‌توان آن را توضیح داد... شهروندان خود را بیشتر شبیه شاگرد مدرسه می‌بینند ...
عدالت در یک جامعه پسادیکتاتوری چگونه باید تأمین شود؟... آلمان پیش از این نیز مجبور شده بود با بقایای حکومت دیکتاتوری هیلتر و جرائم آنها مواجه شود... آیا باید دست به پاکسازی ادارات دولتی از افرادی زد که با حکوت کمونیستی همکاری داشته‌اند؟... احکام بر اساس قانونی تنظیم می‌شدند که کمترین مجازات را مقرر کرده بود... رسیدگی به هتک حیثیت افراد در رژیم گذشته... بسیاری از اساتید و استادیاران به عنوان خبرچین برای اشتازی کار می‌کردند ...