رفیع افتخار نویسنده کودک و نوجوان از انتشار دو کتاب جدید خود با عناوین «خنده‌های پرتقالی» و «خنده‌های زنجبیلی» برای کودکان خبر داد.

رفیع افتخار «خنده‌های زنجبیلی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، «طلسم خانه‌ عنکبوت‌ها»، «برعسوس»، «برسد به دست دوست»، «دنیای آرزوها»، «از ورای یک خاطره»، «تعطیلات بامزه یخمک»، «ساپروفیت»، «شب‌نشینی با عموبسک»، «راز صورتی من»، «پنبه و پری و پستچی»، «کلاس اولی‌ها» و «شاه در قاب» آثار پیشین این‌مولف هستند.

افتخار درباره مضمون کتاب‌ تازه خود گفت: از آنجایی که معتقدم بچه‌ها به فضای شاد اقبال زیاد نشان می‌دهند و شادی و نشاط را حق آنان می‌دانم سعی می‌کنم بیشتر داستان‌های دارای مخاطب کودک و نوجوانم از چنین فضایی بهره‌مند یا لااقل ا ز درون‌مایه طنز برخوردار باشد؛ ضمن اینکه درصدی از بچه‌های کتاب‌خوان نیز صرفاً دنبال کتاب و داستان‌های حاوی طنز و شوخی هستند.

«خنده‌های پرتقالی» شامل ١٢ داستان طنز نوجوان برای گروه سنی ۱۲ تا ۱۵ سال است. نشر آرون این کتاب را در ١٠۴ صفحه با شمارگان ١١٠٠ جلد و قیمت ٣۵ هزار تومان عرضه کرده است.

این‌عضو انجمن نویسندگان کودک و نوجوان همچنین از ورود کتاب «خنده‌های زنجبیلی» به بازار نشر کتاب کودک خبر داد و افزود: این کتاب نیز اثری طنز با داستان‌های پر کشش و شیرین است که شادی در کنار تأمل را برای کودکان و نوجوانان به ارمغان می‌آورد.

خنده‌های پرتقالی و زنجبیلی وارد بازار نشر کودک شدند

این کتاب هفتمین اثر طنز رفیع افتخار است که مرضیه قائدی تصویرگری آن را انجام داده و نشر جمال آن را با قیمت ٢٨ هزار تومان به بازار نشر کتاب کودک عرضه کرده است.

در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:

… خاله با صدایی که رگه‌های حسادت در آن مشهود است می‌گوید: «شنیدم این مدلش خیلی گرونه، پنج شش تومنی می‌ارزه نه؟»
و به بچه‌هایش تشر می‌زند: «آقا کوچول،آقا موچول، از کنار اون تلویزیون بکشین کنار.» و عصبی بشقاب میوه‌اش را می‌کوبد به میز: «چه می‌شد اگر دروغم کنتور داشت!»

................ هر روز با کتاب ...............

ایده اولیه عموم آثارش در همین دوران پرآشوب جوانی به ذهنش خطور کرده است... در این دوران علم چنان جایگاهی دارد که ایدئولوژی‌های سیاسی چون مارکسیسم نیز می‌کوشند بیش از هر چیز خود را «علمی» نشان بدهند... نظریه‌پردازان مارکسیست به ما نمی‌گویند که اگرچه اتفاقی رخ دهد، می‌پذیرند که نظریه‌شان اشتباه بوده است... آنچه علم را از غیرعلم متمایز می‌کند، ابطال‌پذیری علم و ابطال‌ناپذیری غیرعلم است... جامعه‌ای نیز که در آن نقدپذیری رواج پیدا نکند، به‌معنای دقیق کلمه، نمی‌تواند سیاسی و آزاد قلمداد شود ...
جنگیدن با فرهنگ کار عبثی است... این برادران آریایی ما و برادران وایکینگ، مثل اینکه سحرخیزتر از ما بوده‌اند و رفته‌اند جاهای خوب دنیا مسکن کرده‌اند... ما همین چیزها را نداریم. کسی نداریم از ما انتقاد بکند... استالین با وجود اینکه خودش گرجی بود، می‌خواست در گرجستان نیز همه روسی حرف بزنند...من میرم رو میندازم پیش آقای خامنه‌ای، من برای خودم رو نینداخته‌ام برای تو و امثال تو میرم رو میندازم... به شرطی که شماها برگردید در مملکت خودتان خدمت کنید ...
رویدادهای سیاسی برای من از آن جهت جالبند که همچون سونامی قهرمان را با تمام ایده‌های شخصی و احساسات و غیره‌اش زیرورو می‌کنند... تاریخ اولا هدف ندارد، ثانیا پیشرفت ندارد. در تاریخ آن‌قدر بُردارها و جهت‌های گونه‌گون وجود دارد که همپوشانی دارند؛ برآیندِ این بُردارها به قدری از آنچه می‌خواستید دور است که تنها کار درست این است: سعی کنید از خود محافظت کنید... صلح را نخست در روح خود بپروران... همه آنچه به‌نظر من خارجی آمده بود، کاملا داخلی از آب درآمد ...
می‌دانم که این گردهمایی نویسندگان است برای سازماندهی مقاومت در برابر فاشیسم، اما من فقط یک حرف دارم که بزنم: سازماندهی نکنید. سازماندهی یعنی مرگ هنر. تنها چیزی که مهم است استقلال شخصی است... در دریافت رسمی روس‌ها، امنیت نظام اهمیت درجه‌ی اول دارد. منظور از امنیت هم صرفاً امنیت مرز‌ها نیست، بلکه چیزی است بسیار بغرنج‌تر که به آسانی نمی‌توان آن را توضیح داد... شهروندان خود را بیشتر شبیه شاگرد مدرسه می‌بینند ...
عدالت در یک جامعه پسادیکتاتوری چگونه باید تأمین شود؟... آلمان پیش از این نیز مجبور شده بود با بقایای حکومت دیکتاتوری هیلتر و جرائم آنها مواجه شود... آیا باید دست به پاکسازی ادارات دولتی از افرادی زد که با حکوت کمونیستی همکاری داشته‌اند؟... احکام بر اساس قانونی تنظیم می‌شدند که کمترین مجازات را مقرر کرده بود... رسیدگی به هتک حیثیت افراد در رژیم گذشته... بسیاری از اساتید و استادیاران به عنوان خبرچین برای اشتازی کار می‌کردند ...