ریموند کارور، نویسنده صاحب سبک آمریکایی که داستان‌های کوتاهش الهام‌بخش فیلم «برش‌های کوتاه» رابرت آلتمن بود، با چهره جدیدی در برابر مخاطبانش قرار می‌گیرد.

در حالی که سال‌ها از مرگ این نویسنده می‌گذرد، بیوه او قصد دارد مشهورترین کتاب همسرش را که زمانی به شدت ویرایش شده بود، دوباره منتشر کند تا نشان دهد مشهورترین داستان‌های کوتاه او، توسط "گوردون لیش" ویراستار برجسته و سرشناس آمریکایی به شیوه‌ای لخت و تهی از آرایه‌های ادبی و حتی واژه‌های ضروری عرضه شده بود.

به گزارش ایبنا به نقل از نیویورک تایمز، محققان و منتقدان ادبی هر چند با این نظر که نوشته‌های قدیمی‌تر کارور از نظر ادبی موفق‌ترند موافقند، اما همین گروه خود به دو دسته تقسیم می‌شوند و درباره داستان‌های قدیمی کارور وحدت نظر ندارند.

ویلیام استال، استاد می‌توان درباره نقش لیش در کتاب‌های کارور بحث کرد، اما اگر داستان‌ها به صورت اصلی شان چاپ شوند، با توجه به ویرایش‌های انجام شده، موجب خدشه‌دار شدن اعتبار کارور می‌شوند دانشگاه "هارتفورد" که اصل داستان‌ها را از آرشیو فراموش شده ویراستارها بیرون کشیده، بر این امر پافشاری می‌کند که چاپ مجدد و بدون ویرایش این داستان‌ها موجب افزایش اعتبار کارور می‌شود و در عین حال می‌تواند مانند بقیه کارهای کارور به عنوان نمونه‌های درخشانی از آثار مینی مالیستی محسوب شود.

او همچنین معتقد است به این ترتیب، نقش گوردون لیش که در ربع پایانی قرن بیستم تاثیری عظیم بر ادبیات آمریکا به جا گذاشت، روشن می‌شود.

در برابر این نظر، "براین اونسون" از دیگر اساتید دانشگاه، این اقدام را یک اشتباه بزرگ نامیده که می‌تواند «به شکلی اساسی به اعتبار ادبی کارور آسیب بزند.»

 او می‌گوید: «می‌توان درباره نقش لیش در کتاب‌های کارور بحث کرد، اما اگر داستان‌ها به صورت اصلی‌شان چاپ شوند، با توجه به ویرایش‌های انجام شده، موجب خدشه‌دار شدن اعتبار کارور می‌شوند.»

او می‌افزاید: «ممکن است بپذیریم که این داستان ها نباید تا این حد ویرایش می شدند، اما به نظر می رسد که حالا دیگر زمان تجدید  استاد دانشگاه "هارتفورد" که اصل داستان ها را از آرشیو فراموش شده ویراستارها بیرون کشیده، بر این امر پافشاری می کند که چاپ مجدد و بدون ویرایش این داستان ها موجب افزایش اعتبار کارور می شود  نظر در این زمینه نباشد.»

از کارور، پسر یک کارگر دایم الخمر چوب‌بری، گاه به عنوان چخوف آمریکایی‌ها نام برده می‌شود. او خود پس از نبردی دایم با الکل در سال 1988 در 50 سالگی در برابر سرطان ریه از پا درآمد.

مهم‌ترین اثر کارور، مجموعه 17 داستان کوتاه است که در سال 1981 با عنوان «وقتی از عشق سخن می‌گوییم، درباره چه حرف می‌زنیم؟» با ویرایش سنگین "لیش" منتشر شد. کارور وقتی دست‌نویس ویرایش شده کارهایش را از "لیش" دریافت کرد، متوجه شد این ویراستار، بیش از نیمی از کلمات را حذف کرده، پایان 10 داستان را تغییر داده و عناوین تعدادی از داستان‌ها را نیز عوض کرده است.

این اقدام ویراستار، با واکنش شدید نویسنده روبه‌رو شد. اینک بیوه کارور "تس گالاگر" که خود شاعر است، در نظر دارد اصل این نوشته‌ها را با عنوان اصلی که کارور برایشان برگزیده بود به نام "آغازگران" منتشر کند. او در این باره به نیویورک‌تایمز گفته تنها فکرش این است که این کار برای کتاب «ری» ‍[ریموند] مهم است و باید آنچه تاکنون در پرده ابهام نهفته بود، فاش شود. 

از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...
موران با تیزبینی، نقش سرمایه‌داری مصرف‌گرا را در تولید و تثبیت هویت‌های فردی و جمعی برجسته می‌سازد. از نگاه او، در جهان امروز، افراد بیش از آن‌که «هویت» خود را از طریق تجربه، ارتباطات یا تاریخ شخصی بسازند، آن را از راه مصرف کالا، سبک زندگی، و انتخاب‌های نمایشی شکل می‌دهند. این فرایند، به گفته او، نوعی «کالایی‌سازی هویت» است که انسان‌ها را به مصرف‌کنندگان نقش‌ها، ویژگی‌ها و برچسب‌های از پیش تعریف‌شده بدل می‌کند ...
فعالان مالی مستعد خطاهای خاص و تکرارپذیر هستند. این خطاها ناشی از توهمات ادراکی، اعتماد بیش‌ازحد، تکیه بر قواعد سرانگشتی و نوسان احساسات است. با درک این الگوها، فعالان مالی می‌توانند از آسیب‌پذیری‌های خود و دیگران در سرمایه‌گذاری‌های مالی آگاه‌تر شوند... سرمایه‌گذاران انفرادی اغلب دیدی کوتاه‌مدت دارند و بر سودهای کوتاه‌مدت تمرکز می‌کنند و اهداف بلندمدت مانند بازنشستگی را نادیده می‌گیرند ...
هنر مدرن برای او نه تزئینی یا سرگرم‌کننده، بلکه تلاشی برای بیان حقیقتی تاریخی و مقاومت در برابر ایدئولوژی‌های سرکوبگر بود... وسیقی شوئنبرگ در نگاه او، مقاومت در برابر تجاری‌شدن و یکدست‌شدن فرهنگ است... استراوینسکی بیشتر به سمت آیین‌گرایی و نوعی بازنمایی «کودکانه» یا «بدوی» گرایش دارد که می‌تواند به‌طور ناخواسته هم‌سویی با ساختارهای اقتدارگرایانه پیدا کند ...