کتاب «تئاتر عروسکی مدرن از نظریه تا عمل» [Puppetry : a reader in theatre practice] نوشته پنی فرانسیس [Penny Francis] با ترجمه پوپک عظیم‌پور منتشر شد.

تئاتر عروسکی مدرن از نظریه تا عمل» [Puppetry : a reader in theatre practice] نوشته پنی فرانسیس [Penny Francis]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از هنرآنلاین، این کتاب که برای تمام طیف‌های طرفدار تئاتر در نظر گرفته شده شامل مباحثی است که پنی فرانسیس نویسنده آن در سیر تکاملی هنر عروسکی فرا گرفته است. او به خوبی افت و خیزهای این هنر عمیق و فلسفی را تشریح کرده است تا به امروز که بتوان از آن با عنوان تئاتر عروسکی یاد کرد.

«رویکرد»، «هنرهای مرتبط»، «تکنیک‌ها»، «اجرا»، «دراماتورژی»، «زیبا شناسی» و «تاریخچه تئاتر عروسکی» عناوین فصل‌های کتاب هستند. «هنر عروسکی، هنر و کنش»، «بازی‌دهنده عروسک»، «ماسک‌ها»، «عروسک‌های نخی و میله‌ای»، «عروسک‌های دستکشی یا دستی»، تئاتر اسباب‌بازی یا کاغذی»، «نور سیاه و تئاتر سیاه»، «طراحی نورپردازی»، «طراحی و ساخت»، «نمایشنامه‌های تولیدات عروسکی»، «تولیدات رسانه‌ای ابداعی و ترکیبی»، «زیباشناسی هنر عروسکی در آغاز قرن بیست و یکم»، «شکل هنری خالص چیست؟»، «نمایش‌های اولیه عروسکی»، «مدرنیسم و زبانی جدید»، «ثروت‌های شوروی» و «هنر تئاتری مجزا» از جمله مباحثی محسوب می‌شود که نویسنده به آن‌ها پرداخته است.

تاکید کتاب «تئاتر عروسکی مدرن از نظریه تا عمل» بر پیشرفت‌هایی است که از چشم‌انداز اروپای غربی مدرن مشاهده شده‌اند، اما استناد به سنت‌های باستانی غرب و شرق، که اغلب سبک‌های اجراهای امروزی را به‌شدت تحت‌تاثیر قرار داده‌اند نیز فراموش نشده است. این مطالعه شامل بونراکو- زای ژاپن، وایانگ اندونزی و ضد قهرمان‌های کمیک شکست‌ناپذیر و جهانی در کمدیا دلارته برای مثال، پولچینلا و پانچ است. رویکردهای آیینی و معنوی هنر عروسکی نیز به‌طور خلاصه بررسی شده به این دلیل که درک هنر اجرایی باستان و اعتقاد آنان به روح امری لازم و ضروری است.

در بخشی از یادداشت مترجم، آمده است: «عنوان تئاتر عروسکی از نیمه دوم قرن بیستم و در پی تغییر و تحولات چشمگیری که در عرصه هنر، سیاست و جامعه به وقوع پیوست در کتب و مقالات عنوان شد هر چند حتی در زمانی که با عناوینی همچون هنر عروسکی و نمایش عروسکی هم که به کار برده می‌شد رسالت خود را به‌عنوان رسانه‌ای قدرتمند و یا شیوه بیان هنری به خوبی ایفا کرده است».

به اعتقاد نویسنده کتاب، «برخی افراد عروسک‌ها را تجلی معنویت انسان، نشان اتحاد بشر با الوهیت در نظر می‌گیرند. سایرین آن‌ها را بازیچه کودکان یا مترسک‌های چوبی در نمایش ساده‌ترین جشن تولدها می‌دانند. گروهی هم عروسک‌ها را آثار هنری برجسته تلقی می‌کنند که در یک متن هنری و محرمانه به نمایش درمی‌آیند. اما هنوز هستند عروسک‌هایی که برای خشنود ساختن جمعیتی به‌واسطه تغییر شکل و حقه‌هایشان ساخته شده باشند. هر چشم‌اندازی درباره عروسک‌ها گستره خاص خود را دارد و هر یک در حیطه خود معتبر است. علی‌رغم تصورات و تعصبات فردی، براستی مسیر اصلی تئاتر معاصر اهمیت استعاری و نمادین عروسک‌ها را درک کرده و قدرت تئاتری آن‌ها و ارزششان را به صورت اجراگران نمایشی در موقعیت‌های بی‌شماری که بازیگر انسانی ناتوان از انجام آن است به کار می‌گیرد. عروسک‌ها، این اشیا جان‌بخشی شده در جریان اجرا دائم در حال انعکاس، تاکید و تفسیر هستند. آن‌ها با کمترین کلام ممکن با جهانیان سخن گفته و توسط ایشان درک می‌شوند».

کتاب «تئاتر عروسکی مدرن از نظریه تا عمل» نوشته پنی فرانسیس با ترجمه پوپک عظیم‌پور به‌مناسبت برگزاری هجدهمین جشنواره تئاتر عروسکی تهران-مبارک ۱۳۹۹، به‌تازگی از سوی انتشارات نمایش منتشر شده است. عنوان اصلی این کتاب «هنر عروسکی: خوانشی بر تئاتر در عمل» است. سپاس‌نامه نویسنده کتاب، پیشگفتار دبیر مجموعه سایمون شفرد، سخن فرشاد فرشته‌حکمت، یادداشت مترجم و مقدمه نویسنده نیز ضمیمه اثرست.

................ هر روز با کتاب ...............

هنر |
ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...