کتاب نخست از مجموعه کارآگاهی «آدام دالگلیش» [Adam Dalgliesh] با عنوان «صورتش را بپوشان» منتشر شد.

صورتش را بپوشان»  [Cover her face] اثر پی.دی. جیمز [P. D. James]

به گزارش کتاب نیوز، رمان «صورتش را بپوشان»  [Cover her face] اثر پی.دی. جیمز [P. D. James] با ترجمه لیدا صدرالعلمایی توسط نشر برج به چاپ رسیده است.

پی. دی. جیمز (۱۹۲۰ – ۲۰۱۴) در آکسفورد به دنیا آمد و در دبیرستان دخترانه کمبریج تحصیل کرد. از سال ۱۹۴۹ تا ۱۹۶۸ در سازمان بهداشت ملی کار کرد و بعد از آن در وزارت کشور؛ اول در دپارتمان پلیس و بعد در دپارتمان پلیس جنایی. او از همه این تجربیات در رمان‌هایش استفاده کرد. جیمز عضو انجمن سلطنتی ادبیات و انجمن سلطنتی هنر بود و مدتی هم عضو هیئت مدیره بی‌بی‌سی. همچنین عضو شورای هنر شد و آنجا در هیئت شورای فرهنگی بریتانیا ریاست هیئت شورای ادبی را بر عهده گرفت.

جیمز برای نوشتن داستان‌های جنایی در بریتانیا، آمریکا، ایتالیا و اسکاندیناوی جوایز زیادی دریافت کرد؛ از جمله جایزه بزرگ نویسندگان داستان‌های رازآلود آمریکا و مدال افتخار باشگاه ملی هنر برای ادبیات. او از هفت دانشگاه انگلیسی مدرک افتخاری گرفت و در سال ۱۹۸۳ نشان امپراتوری بریتانیا را دریافت کرد. در سال ۱۹۹۱ به او مقام اشرافیت انتصابی اعطا کردند و در سال ۱۹۹۷ به عنوان رئیس انجمن نویسندگان انتخاب شد.

ناشر در معرفی این اثر او نوشته است:

این کتاب اولین داستان از مجموعه داستان‌های کارآگاه آدام دالگلیش است و به گفته‌ی بسیاری از منتقدان بهترین داستانش. نویسنده در پرداخت طرح و توطئه‌‌‌ی داستانی بسیار موفق بوده و هر چه داستان جلو می‌رود معمایی که ساخته پیچیده‌تر می‌شود.
خصیصه‌ی مهم دالگلیش، کاراکتر اصلی رمان‌های جیمز، چه در این رمان چه در رمان‌های بعد خواندن ذهن شخصیت‌هاست. او اگرچه معما را در گفت‌و‌گوهای طولانی با کاراکترها حل و فصل می‌کند اما مهمترین چیز در خلال این گفت‌و‌گوها حرف‌هایی است که گفته نمی‌شود. دالگلیش با استفاده از گفته‌های شخصیت‌ها چیزهای پنهان را آشکار می‌کند.
پی‌دی‌جیمز را بعد از آگاتا کریستی از مهمترین جنایی‌نویسان انگلیسی می‌دانند. مهمتر از آن او یکی از کاراکترهای ماندکار ادبیات انگلستان را در این رمان خلق کرده است «کارآگاه آدام دالگلیش».
صورتش را بپوشان از آن دست رمان‌های معمایی است که تمام شخصیت‌ها انگیزه‌ای محکم برای قتل دارند و پیدا کردن قاتل واقعی از میان این همه قاتل بالقوه هیجان خاصی به داستان داده است.
صورتش را بپوشان با محوریت قتل دختری مرموز در جامعه‌ای کوچک و سنتی، به مسائلی چون دغدغه‌های فرهنگی و اجتماعی اطرافیان مقتول می‌پردازد و نگاهی می‌اندازد بر تناقضات رفتاری جامعه‌ی سنتی و تاثیر کلیسا بر رفتارهای مردمان حاشیه‌نشین.

«صورتش را بپوشان» اثر  پی. دی. جیمز در 264 صفحه و با قیمت 68 هزارتومان در کتابفروشی ها در دسترس علاقمندان قرار دارد.

................ هر روز با کتاب ...............

هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...
هنگام خواندن، با نویسنده‌ای روبه رو می‌شوید که به آنچه می‌گوید عمل می‌کند و مصداق «عالِمِ عامل» است نه زنبور بی‌عسل... پس از ارائه تعریفی جذاب از نویسنده، به عنوان «کسی که نوشتن برای او آسان است (ص17)»، پنج پایه نویسندگی، به زعم نویسنده کتاب، این گونه تعریف و تشریح می‌شوند: 1. ذوق و استعداد درونی 2. تجربه 3. مطالعات روزآمد و پراکنده 4. دانش و تخصص و 5. مخاطب شناسی. ...