کنگره یک‌صدمین سال تولد پروین اعتصامی اسفندماه در دانشگاه اراک برگزار می‌شود. این کنگره به‌صورت ملی و با دعوت از صاحبان نظر و شاعران، در ماه تولد این شاعر در روزهای 28 و 29 اسفندماه سال جاری برگزار خواهد شد.

 گرامیداشت یکصدمین سال تولد پروین در اراک

فراخوان مقاله‌های این کنگره، در بخش‌های "پروین و شعر سیاسی و اجتماعی"، "نقد اصالت زن" و "زیباشناسی و موسیقی شعر پروین" و ... اعلام شده است.

دانشگاه آزاد اسلامی اراک، استانداری مرکزی و سازمان آموزش و پرورش این استان در برگزاری گنگره یادشده شرکت دارند.

پروین اعتصامی ‌25 اسفندماه ‌1285 در تبریز به دنیا آمد و بیش‌تر عمر کوتاه خود را در تهران گذراند. پدرش میرزا یوسف خان آشتیانی ملقب به اعتصام‌الملک، دارنده و نویسنده مجله ادبی «بهار» و مترجم آثار فراوان فرانسه و عربی به فارسی است.

پروین اعتصامی ادبیات فارسی و عربی را نزد پدر آموخت و از همان ابتدای کودکی سرودن شعر را آغاز کرد. تحصیلاتش را در کالج آمریکایی به پایان رساند و در سال ‌1303 و در ‌18سالگی فارغ‌التحصیل شد.

پروین پس از فراغت از تحصیل، مدتی در دفتر همان مدرسه آمریکایی به کار مشغول بود. بعضی از شعرهای او در مجله «بهار» منتشر شده و دیوانش که متجاوز از پنج‌هزار بیت شعر دارد، نخستین‌بار با مقدمه‌ای به قلم ملک‌الشعرا بهار در سال ‌1314 به چاپ رسید.

پروین اعتصامی نیمه‌شب ‌16 فروردین در سن 35سالگی درگذشت که بنا بر وصیت خود، در حرم حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد.

................ هر روز با کتاب ...............

پیوند هایدگر با نازیسم، یک خطای شخصی زودگذر نبود، بلکه به‌منزله‌ یک خیانت عمیق فکری و اخلاقی بود که میراث او را تا به امروز در هاله‌ای از تردید فرو برده است... پس از شکست آلمان، هایدگر سکوت اختیار کرد و هرگز برای جنایت‌های نازیسم عذرخواهی نکرد. او سال‌ها بعد، عضویتش در نازیسم را نه به‌دلیل جنایت‌ها، بلکه به این دلیل که لو رفته بود، «بزرگ‌ترین اشتباه» خود خواند ...
دوران قحطی و خشکسالی در زمان ورود متفقین به ایران... در چنین فضایی، بازگشت به خانه مادری، بازگشتی به ریشه‌های آباواجدادی نیست، مواجهه با ریشه‌ای پوسیده‌ است که زمانی در جایی مانده... حتی کفن استخوان‌های مادر عباسعلی و حسینعلی، در گونی آرد کمپانی انگلیسی گذاشته می‌شود تا دفن شود. آرد که نماد زندگی و بقاست، در اینجا تبدیل به نشان مرگ می‌شود ...
تقبیح رابطه تنانه از جانب تالستوی و تلاش برای پی بردن به انگیره‌های روانی این منع... تالستوی را روی کاناپه روانکاوی می‌نشاند و ذهنیت و عینیت او و آثارش را تحلیل می‌کند... ساده‌ترین توضیح سرراست برای نیاز مازوخیستی تالستوی در تحمل رنج، احساس گناه است، زیرا رنج، درد گناه را تسکین می‌دهد... قهرمانان داستانی او بازتابی از دغدغه‌های شخصی‌اش درباره عشق، خلوص و میل بودند ...
من از یک تجربه در داستان‌نویسی به اینجا رسیدم... هنگامی که یک اثر ادبی به دور از بده‌بستان، حسابگری و چشمداشت مادی معرفی شود، می‌تواند فضای به هم ریخته‌ ادبیات را دلپذیرتر و به ارتقا و ارتفاع داستان‌نویسی کمک کند... وقتی از زبان نسل امروز صحبت می‌کنیم مقصود تنها زبانی که با آن می‌نویسیم یا حرف می‌زنیم، نیست. مجموعه‌ای است از رفتار، کردار، کنش‌ها و واکنش‌ها ...
می‌خواستم این امکان را از خواننده سلب کنم؛ اینکه نتواند نقطه‌ای بیابد و بگوید‌ «اینجا پایانی خوش برای خودم می‌سازم». مقصودم این بود که خواننده، ترس را در تمامی عمق واقعی‌اش تجربه کند... مفهوم «شرف» درحقیقت نام و عنوانی تقلیل‌یافته برای مجموعه‌ای از مسائل بنیادین است که در هم تنیده‌اند؛ مسائلی همچون رابطه‌ فرد و جامعه، تجدد، سیاست و تبعیض جنسیتی. به بیان دیگر، شرف، نقطه‌ تلاقی ده‌ها مسئله‌ ژرف و تأثیرگذار است ...