مایکل روزن [Michael Rosen] نویسنده بریتانیایی برنده جایزه قلم پینتر ۲۰۲۳ برای مجموعه آثار بی‌باکانه‌اش شد.

مایکل روزن [Michael Rosen]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، مایکل روزن، نویسنده بیش از ۲۰۰ کتاب برای کودکان و بزرگسالان، برنده جایزه قلم پینتر سال ۲۰۲۳ برای آنچه داوران از آن به عنوان مجموعه‌ آثار «بی باکی» ‌خواندند که «درس انسانیت» می‌دهد، شد.

روزن این جایزه را در مراسمی که ماه اکتبر در کتابخانه بریتیش برگزار می‌شود، دریافت خواهد کرد. این جایزه که به یاد نمایشنامه‌نویس انگلیسی هارولد پینتر تأسیس شد، به نویسنده‌ای مقیم بریتانیا، ایرلند یا کشورهای مشترک المنافع که - به قول پینتر در سخنرانی سال ۲۰۰۵ برای دریافت جایزه نوبل - عزم ذهنی شدید برای تعریف واقعی حقیقت زندگی و جوامع ما داشته باشد، اهدا می‌شود.

روزن این جایزه را با نویسنده شجاعی تقسیم خواهد کرد که به انتخاب خودش از فهرستی شامل نویسندگان بین‌المللی که فعالانه از آزادی بیان دفاع کرده‌اند و اغلب در معرض خطر هستند، برمی‌گزیند.

روزن ضمن تشکر از دریافت این جایزه گفت: درد و رنج بسیار واقعی است و همیشه وجود دارد.

این نویسنده خالق کتاب‌های پرفروشی است که کتاب پرفروش سال ۱۹۸۹ با عنوان «ما به شکار خرس می‌رویم»، کتابی غم‌انگیز که تجربه غم و اندوه روزن پس از مرگ پسرش را بررسی می‌کند، از جمله آنهاست. از جدیدترین کتاب‌های او هم «انواع خیلی متفاوت عشق» است که او تجربه نزدیک به مرگش را از ابتلا به بیماری کووید ۱۹ شرح داده است.

روث بورثویک، داور این رقابت و رییس بنیاد پن انگلیس، گفت: روزن پیشگام سبکی برای کودکان شده که دنیای روزمره آنها را منعکس می‌کند و با استفاده از طنز و بازی کلمات برای اعتبار بخشیدن به روش‌های تخیلی آنها شکل می‌گیرد.

در کنار بورثویک در هیات داوران، ریموند آنتروبوس شاعر و آمبر میسی بلومفیلد نویسنده و کارگردان تئاتر هم جای داشتند. آنتروبوس از روزن به عنوان یک زبان شناس پرشور، انسان شناس با استعداد، گنج ملی و سفیر چرندیات یاد کرد و افزود: تأثیر چشمگیر و غیرقابل انکار روزن بر زبان، ادبیات و سواد انگلیسی منحصر به فرد و شایسته پاداش‌های مهم است.

میسی بلومفیلد هم از روزن چنین یاد کرد: او یک موهبت نادر و ارزشمند دارد: توانایی پرداختن به جدی‌ترین مسایل زندگی با روحیه شادی، شوخ طبعی و امید. او در پاسخگویی به قدرت جسور است و با این حال درس انسانیت می‌دهد و یادآوری می‌کند چگونه در مواقع آسیب‌پذیری می‌توانیم بهترین نمونه خود را کشف کنیم.

این کارگردان در ادامه روزن را یک «الگو» خواند نه فقط برای «میلیون‌ها کودکی که او در شکل‌دهی دنیایشان نقش داشته است»، بلکه برای «بزرگ‌ترهایشان» و تاکید کرد: ما به چهره‌های شبیه او بیشتری نیاز داریم.

روزن ۷۷ ساله بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹ ملک‌الشعرای کودکان بریتانیا بود و در حال حاضر استاد ادبیات کودک در گلداسمیتز، دانشگاه لندن است.

جایزه قلم پینتر سال ۲۰۰۹ تأسیس شد و مالوری بلکمن در سال ۲۰۲۲ این جایزه را دریافت کرد. کارول آن دافی، حنیف قریشی، کاکونسا بوکیراباشاایجا نویسنده اوگاندایی که پس از انتشار اولین کتابش در سال ۲۰۲۰ بازداشت و شکنجه شد و امانوئل آسترا که توسط دولت اریتره در سپتامبر ۲۰۰۱ دستگیر شد از برندگان قبلی این جایزه هستند.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...