به گزارش مهر به نقل از انترتینمنت ویکلی، مهمترین آثار غیرداستانی در آمریکا که بر دیدگاههای مردم اثرگذاشتند و در فهرست پرفروشها هم جای گرفتند و در عین حال نظر منتقدان را به خود جلب کردند عبارتند از:
۱. «بین دنیا و من» نوشته تا-نهیسی کوتس
اغلب در مورد نژادپرستی به عنوان مسئلهای قلبی صحبت میشود؛ اما این کتاب که به عنوان نامهای سرگشاده به پسر نویسنده نوشته شده از درد تماشا کردن این مسئله می گیود که دادستانهای سنلوییس از محکوم کردن درن ویلسون افسر پلیس سفیدپوستی که مایکل براون یک نوجوان سیاهپوست را کشته بود سر باز میزنند. این نامه خوانندگان را در واقعیت سرکوب نژادی به عنوان تجربهای غرق میکند که روی بدنهای فیزیکی سیاهپوستان اثر میگذارد و آنها را خرد میکند. در تضاد با این، کوتس همچنین به زیبایی درباره آمریکاییهای سفیدپوست در اشاره به رویای آمریکایی به عنوان افرادی که «در رویا گم شدهاند» مینویسد. دوام این افسانه که آمریکا بزرگترین کشور جهان است و خدا آن را مقدس کرده و تا ابد صادق است میتواند پیروان آن را نسبت به آثار خشونت نژادی کور کند. کوتس توانست به این توهم نفوذ کند. در کنار ظهور جنبش «زندگی سیاهپوستان اهمیت دارد» و انتقال دردناک از رییسجمهوری باراک اوباما به دونالد ترامپ، کتاب «بین دنیا و من» نقشی مهم در تغییر دادن نحوه بینش آمریکاییهای تمام رنگها نسبت به نژاد در این دهه داشت.
۲. «فقط کودک» نوشته پتی اسمیت
این کتاب برنده جایزه ملی کتاب نوشته پتی اسمیت شاعر به این دلیل اوج میگیرد که لایههای متفاوتی دارد. ماجرای کتاب که به زیبایی در دنیای پیش از دیجیتال نیویورک سیتی -که دیگر تا حدود زیادی ناپدیدشده -اتفاق میافتد، بیداری هنری اسمیت را از طریق دوستی او با رابرت میپلتورپ عکاس به تصویر میکشد. رابطه ۲۱ ساله آنها به شیوهای تراژیک با مرگ او به خاطر ایدز در سال ۱۹۸۹ به پایان رسید اما اسمیت هرگز کدر نشد. عشق، نور و درک از هر صفحه این کتاب میبارد.
۳. «پشت ابدیتهای زیبا» نوشته کاترین بو
هند اغلب به عنوان کشوری نامیده میشود که دارای اقتصادی است که یکی از سریعترین رشدها در دنیا را دارد، اما همه نمیتوانند در این رشد سهیم بشوند. این کتاب استادانه از گزارش و خبرنگاری خوانندگان را داخل یکی از زاغههای بمبئی میبرد و مردمی که آنجا زندگی میکنند را نشان میدهد: کار، دراماها و رویاهای آنها.
۴. «وقتی نفس تبدیل به هوا میشود» نوشته پل کالانیتی
هر کتابی که به عنوان کتاب خاطرات پس از مرگ یک شوهر و پدر ۳۷ ساله توصیف بشود از همان ابتدا هشدار یک بار احساسی سنگین را در بر دارد و بازتعریف کالانیتی از نبرد او با سرطان ریه، آن هم در حالیکه سعی داشته ازدواج خود را حفظ کند و دوره فوق تخصصی جراحی اعصاب در استنفورد را به پایان برساند، دقیقا به همان اندازهای که تصور میشود، نابودکننده بود. البته شاید چیزی که کمتر انتظار آن میرفت این بود که چقدر زیبایی، امید و صداقت هم در آن صفحهها دیده میشد.
۵. «قاتلان فلاورمون» نوشته دیوید گرن
این یک کتاب تاریخی غیرداستانی است که خواندنش مثل خواندن یک رمان تریلر میماند و مارتین اسکورسیزی هم از همین حالا قرار است اقتباس سینمایی آن را بسازد. بررسی دقیق گرن از مجموعهای از قتلهای بومی در منطقه اوسیج در دهه ۱۹۲۰ اوکلاهما در نهایت منجر به محکوم شدن افبیآی که آن زمان تازه شکل گرفته بود، صنعت نفت و در نهایت خود آمریکا در داستانی میشود که غنی از جزییات سینمایی و حقیقتهای محکومکننده است.
۶. «چیزی نگو» نوشته پاتریک ردن کیف
تمام آثار سنگین غیرداستانی به حل جرم نمیپردازند، اما کتاب «چیزی نگو» پاتریک ردن کیف وارد قتلی مرموز میشود که طی بازه پرتنش درگیریهای اواخر دهه شصت میلادی ایرلند به وقوع میپیوندد و مثل یک رمان درباره اینکه چه کسی مرتکب قتل شده بال و پر میگیرد. نویسنده بدون اطلاع وارد یک جامعه محلی میشود، چند دهه درد و رنج را بیرون میکشد و در نهایت از طریق مصاحبه کردن با دهها نفر از مردم محلی که خیلی مشتاق نیستند، اما اطلاعات بسیاری دارند به حقیقتی شوکهکننده نزدیک میشود. این متنی مهم درباره اتفاقات بعد از آن تراژدی است و خط داستانی آن هم تا جایی که ممکن است سفتوسخت و تعجبآور نوشته شده است.
۷. «زندگی ابدی هنریتا لکس» نوشته ربکا اسکلوت
هنریتا لکس در سال ۱۹۵۲ به خاطر سرطان رحم از دنیا رفت اما سلولهایی که پیش از مرگ از بدن او گرفته شدند به ساختن داروهایی برای درمان سرطان خون، بیماری پارکینسون و بیماریهای بسیار دیگر کمک کردهاند. کتاب خیرهکننده و به شدت تحقیقاتی ربکا اسکلوت با جزییات به تحقیقات علمی این ماجرا میپردازد اما فراتر از آن به عمق پیامدهای اجتماعی و نژادی این ماجرا نفوذ میکند.
۸.«بازیابی» نوشته لزلی جیمیسون
نزدیک به آغاز دهه، الیویا لینگ کتاب «سفر به اکو اسپرینگ» را منتشر کرد که یک بررسی فوقالعاده از ارتباط بین نویسندگان افسانهای و اعتیاد به الکل بود. بنابراین چقدر شایسته بود که نزدیک به پایان دهه، لزلی جیمیسون کتاب «بازیابی» را منتشر کرد که یک کتاب خاطرات از بازیابی افراد الکلی بود که افسانههای خدایان ادبی را در بررسی رابطه مسموم خود این نویسنده با الکل و نحوه ارتباط آن با عشق، هنر، خلق و زندگی فرا میخواند. در این ژانر بیش از حد شلوغ، جیمیسون توانست اثری سرسخت از انتقاد و خودنگری خلق کند که نمادی است برای قدرت داستانها در ساخته شدن شخصیت ما.
۹.«گره باز کردن» نوشته جورج پکر
کتابهای بسیاری در دهه ۲۰۱۰ نوشته شدند که به نحوی وضعیت جدایی و خصومت سیاسی آمریکا را پیشبینی کردند. با این حال هیچ یک از آنها این کار را با ظرافت و جذابیت بررسی غوطهورکننده پکر از ملتی در بحران انجام ندادند. کتاب او مانند یک رمان کلاسیک آمریکایی پیش میرود و چهرههایی با تضادهای روحی و ایدئولوژیکی از نیوت گرینویچ گرفته تا جیزی را به عنوان راویان خود انتخاب میکند و اجازه نفس کشیدن به داستانهای آنها میدهد و در نهایت آنها را با بینشی خارقالعاده به هم متصل میکند. این کتاب که در سال ۲۰۱۳ نوشته شده، به طور غیرقابل تحملی حس نوشته شدن در حال حاضر را دارد.
۱۰. «چطور از آفت جان سالم به در ببریم» نوشته دیوید فرنس
ایدز در این کتاب همان اثر شخصی، دردناک، شکننده و خارقالعادهای را دریافت میکند که مدتها بود پرداختن به آن لازم بود. تاریخچه عالی دیوید فرنس که با اقتباس از مستند خودش با همین نام نوشته شده، یک بینش درونی غنی از تلاشهای اعضای سازمان ACT UP برای جلوگیری از این بیماری مرگبار را توصیف میکند که بیشتر سیاستمداران واشینگتن حتی نمیتوانند وانمود کنند که به آن اهمیت میدهند. این کتاب هم تجلیلی از قدرت این فعالان است و هم انتقادی شدید از بیتوجهی دولت و شکست سازمانها.
۱۰ کتاب بعدی که بهترینهای غیرداستانی دهه بودند عبارتند از:
«آرگوناتها» نوشته مگی نلسون
«خون بیرون میریزد» نوشته والتر کرن
«تمیز شدن» نوشته لارنس رایت
«اچ مثل هاوک» نوشته هلن مکدونالد
«سنگین» نوشته کیس لیمون
«خانه دعا شماره ۲» نوشته مارک ریچارد
«چطور یک رمان اتوبیوگرافیکی بنویسیم» نوشته الکساندر چی
«جیم کرو جدید» نوشته میشل الکساندر
«سفر به اکو اسپرینگز» نوشته الیویا لینگ
«خانه زرد» نوشته سارا ام. بروم
................ هر روز با کتاب ...............