مراسم اعلام برنده جایزه بوکر بین‌المللی برگزار شد و «شب‌ها همه خون‌ها سیاه است» [At Night All Blood Is Black] نوشته دیوید دیوپ [David Diop]، نویسنده سیاه‌پوست فرانسوی به عنوان برنده معرفی شد تا دیوپ اولین نویسنده فرانسوی برنده بوکر شود.

شب‌ها همه خون‌ها سیاه است» [At Night All Blood Is Black] نوشته دیوید دیوپ [David Diop]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، مراسم اعلام برنده بوکر بین‌المللی به دلیل شیوع ویروس کرونا به صورت آنلاین برگزار شد و دیوید دیوپ فرانسوی و آنا موسچوواکیس، مترجم کتاب موفق شدند جایزه 50 هزار پوندی را با خود به خانه ببرند. آقای دیوپ پیش از این در میان نامزدهای جایزه معتبر گنکور در فرانسه هم قرار گرفته است.

«شب‌ها همه خون‌ها سیاه است» از زاویه دید آلفا نادیه، سربازی فرانسه در جنگ جهانی اول روایت می‌شود و داستان دیوانه شدن نادیه در میدان نبرد را هنرمندانه ارائه می‌کند.

لوسی هیوز-هالت، رییس هیئت داوران امسال درباره برنده گفت: «داستانی جذاب و شگفت‌انگیز که شاعرانه و در عین حال شوکه‌کننده است و به شکلی وارد ناخودآگاه خواننده می‌شود که فراتر از عقل و حتی موضوع کتاب است. باید این کتاب را بخوانید و بی‌شک پس از خواندنش تغییر می‌کنید.»

دیوید دیوپ در فرانسه به دنیا آمد و در سنگال بزرگ شد و در حال حاضر در دانشگاه پاو در جنوب فرانسه به تدریس ادبیات مشغول است. دیوپ اولین نویسنده فرانسوی است که برنده جایزه معتبر بوکر می‌شود.

جایزه 50 هزار پوندی بوکر بین‌المللی، که طبق قانون باید به طور مساوی بین نویسنده و مترجم اثر برنده تقسیم شود، پیش از این به نویسندگانی چون اولگا توگارچوک، نویسنده لهستانی و نوبلیست سال 2018 و هان کنگ، نویسنده کره‌ای رسیده است.

فرانسه و اسپانیا هر کدام با داشتن دو نماینده بیشترین حضور را در فهرست نهایی داشتند. پس از آن دانمارک و روسیه هر کدام با یک اثر در میان نامزدهای نهایی بوکر بین‌المللی در سال 2021 حضور داشتند.

«خطرات سیگار کشیدن در رختخواب» نوشته ماریانا انریکز و ترجمه مگان مکداول از اسپانیا، «وقتی جهان را درک نمی‌کنیم» نوشته بنجامین لاباتوت و ترجمه آدرین نستان وست از اسپانیا، «کارمندان» نوشته اُلگا ریون و ترجمه مارتین آیتکن از دانمارک، «به یاد خاطره» نوشته ماریا استوپونوا و ترجمه ساشا داگدیل از روسیه، «جنگ بیچارگان» نوشته اریک وویلارد و ترجمه مارک پولیزوتی از فرانسه دیگر آثار حاضر در فهرست نهایی بودند.

هیئت پنج نفره داوران برای انتخاب نامزدهای اولیه 125 کتاب را مورد بررسی قرار دادند. لوسی هیوز-هالت، مورخ و رییس هیئت داوران درباره آثار بررسی‌شده امسال گفت: «مهاجرت، دردهای ناشی از آن و همچنین ارتباط بین دنیای مدرن از موضوعات اصلی آثار شرکت‌کننده در سال جاری بود. همه نویسندگان در کشورهای خودشان نیستند. خیلی‌ها در کشور خودشان حضور دارند و داستان‌های شگفت‌انگیزی می‌نویسند. نویسندگان از مرزها عبور می‌کنند و کتاب‌ها نیز مرزها را درمی‌نوردند.»

جایزه بوکر بین‌المللی هر سال برگزار و به آثاری تعلق می‌گیرد که به زبان انگلیسی ترجمه و در بریتانیا و ایرلند منتشر شده باشد. تلاش بنیاد بوکر ترغیب و تشویق آثار داستانی در سراسر دنیا و ارتقای کار مترجمین است. رمان‌ها و مجموعه‌های داستان کوتاه اجازه حضور در این رقابت بزرگ و مهم را دارند. جایزه پنجاه هزار پوندی بین نویسنده و مترجم اثر برنده به طور مساوی تقسیم می‌شود.

سال گذشته «ناراحتی شب» نوشته ماریکه لوکاس رینولد و ترجمه میشل هاچیسون از هلند به عنوان برنده معرفی شد.

................ هر روز با کتاب ...............

مهم نیست تا چه حد دور و برِ کسی شلوغ است و با آدم‌ها –و در بعضی موارد حیوان‌ها- در تماس است، بلکه مهم احساسی است که آن شخص از روابطش با دیگران تجربه می‌کند... طرفِ شما قبل از اینکه با هم آشنا شوید زندگی خودش را داشته، که نمی‌شود انتظار داشت در زندگی‌اش با شما چنان مستحیل شود که هیچ رد و اثر و خاطره‌ای از آن گذشته باقی نماند ...
از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...
موران با تیزبینی، نقش سرمایه‌داری مصرف‌گرا را در تولید و تثبیت هویت‌های فردی و جمعی برجسته می‌سازد. از نگاه او، در جهان امروز، افراد بیش از آن‌که «هویت» خود را از طریق تجربه، ارتباطات یا تاریخ شخصی بسازند، آن را از راه مصرف کالا، سبک زندگی، و انتخاب‌های نمایشی شکل می‌دهند. این فرایند، به گفته او، نوعی «کالایی‌سازی هویت» است که انسان‌ها را به مصرف‌کنندگان نقش‌ها، ویژگی‌ها و برچسب‌های از پیش تعریف‌شده بدل می‌کند ...
فعالان مالی مستعد خطاهای خاص و تکرارپذیر هستند. این خطاها ناشی از توهمات ادراکی، اعتماد بیش‌ازحد، تکیه بر قواعد سرانگشتی و نوسان احساسات است. با درک این الگوها، فعالان مالی می‌توانند از آسیب‌پذیری‌های خود و دیگران در سرمایه‌گذاری‌های مالی آگاه‌تر شوند... سرمایه‌گذاران انفرادی اغلب دیدی کوتاه‌مدت دارند و بر سودهای کوتاه‌مدت تمرکز می‌کنند و اهداف بلندمدت مانند بازنشستگی را نادیده می‌گیرند ...