رمان «بی‌قرارها» نوشته دجایلی امادو امل [Djaïli Amadou Amal] نویسنده اهل کامرون موفق به کسب جایزه گنکور دبیرستانی‌ها در سال 2020 شد.

بی‌قرارها» گنکور 2020دجایلی امادو امل [Djaïli Amadou Amal] ن

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، رمان «بی‌قرارها» نوشته دجایلی اماداو امل، نویسنده اهل کامرون که تا روز دوشنبه در فهرست نهایی جایزه گنکور قرار داشت سرانجام قافیه را به اوره لوتلیه، برنده گنکور 2020 باخت؛ اما در مقابل موفق شد نظر جوانان دبیرستانی‌ فرانسه را جلب کند و برنده سی‌وسومین دوره جایزه گنکور دبیرستانی‌ها در سال 2020 شود.

گفتنی است که برنده این جایزه نیز همچون جایزه اصلی گنکور برای اولین بار در تاریخ این جایزه به منظور پیشگیری از شیوع کوید-19 بدون مراسم رسمی و از طریق یک ویدئوکنفرانس آنلاین اعلام شد.

«بی‌قرارها» که از سوی انتشارات امانوئل کولاس منتشر شده چهارمین رمان دجایلی اماداو امل است که از زمان انتشار در ردیف کتاب‌های پرفروش در فرانسه قرار گرفته و تاکنون بیش از 6 هزار نسخه از آن در بازار کتاب فرانسه به فروش رفته است. «بی‌قرارها» رمانی قوی درباره وضعیت زنان در قاره افریقا است.

رئیس هیئت منصفه این جایزه درباره اثر برگزیده گفت «نوشتار او ساده و قابل لمس است. کتابی تکان‌دهنده که از خلال آن با پدیده ازدواج اجباری و تبعات دردناک آن در جایی از این کره خاکی آشنا می‌شویم.»

دجایلی اماداو امل تاکنون جوایز ارزشمند دیگری را از زمان انتشار نخستین اثرش دریافت کرده است. او در سال 2017 جایزه کتاب اورنج قاره سیاه را برای انتشار سومین رمان خود «مونیال، اشک‌های صبر» و در سال 2019 نیز جایزه پان افریقا برای ادبیات را برای همین اثر برنده شد.

سال گذشته جایزه گنکور دبیرستانی‌ها به کارین توییل، نویسنده فرانسوی برای رمان«چیزهای انسانی» تعلق گرفت و نزدیک به 180 هزار نسخه از آن در بازار کتاب فرانسه به فروش رفت.

جایزه گنکور دبیرستانی ها یکی از جوایز مهم ادبی در فرانسه است که به عنوان شاخه‌ای از جایزه گنکور در سال 1987 با همكاري فرهنگستان ادب گنكور و وزارت آموزش ملي فرانسه بنيانگذاري شد.

ده عضو آکادمی گنکور، دوازده اثر ادبی را به عنوان نامزد دریافت این جایزه برمی‌گزینند و حدود دو هزار دانش‌آموز دبیرستانی، پس از مطالعه و به بحث گذاشتن نامزدها، با رأی خود برنده نهایی را تعیین می‌کنند. این جایزه معمولا روي فروش كتاب‌هاي منتخب تاثير زيادي دارد.

................ هر روز با کتاب ...............

صدام حسین بعد از ۲۴۰ روز در ۱۴ دسامبر ۲۰۰۳ در مزرعه‌ای در تکریت با ۷۵۰ هزار دلار پول و دو اسلحه کمری دستگیر شد... جان نیکسون تحلیلگر ارشد سیا بود که سال‌های زیادی از زندگی خود را صرف مطالعه زندگی صدام کرده بود. او که تحصیلات خود را در زمینه تاریخ در دانشگاه جورج واشنگتن به پایان رسانده بود در دهه ۱۹۹۰ به استخدام آژانس اطلاعاتی آمریکا درآمد و علاقه‌اش به خاورمیانه باعث شد تا مسئول تحلیل اطلاعات مربوط به ایران و عراق شود... سه تریلیون دلار هزینه این جنگ شد ...
ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...