«ادبیات تطبیقی کودکان» [Comparative children's literature] کتابی پژوهشی ویژه اولیای تربیتی، مربیان و پژوهش‌گران است که به ما می‌گوید چگونه ادبیات کودک از مرزهای زبانی و فرهنگی فراتر رفته است.

ادبیات تطبیقی کودکان» [ ایمر اَسالیون [Emer O'Sullivan] Comparative children's literature

به گزارش کتاب نیوز به نقل از  مهر، ایمر اَسالیون [Emer O'Sullivan]، استاد دانشگاه و پژوهش‌گر آلمانی این کتاب را نوشته است، او به این موضوع اشاره کرده که مطالعات ادبیات کودک، بیشتر وقت‌ها مبتنی بر این ایده است و آنچه برای کودکان نوشته می‌شود، ماهیتی فراملی و جهانی دارد و باید به صورت یک مجموعه در نظر گرفته شود.

نویسنده همچنین متوجه این نکته بوده که از وقتی کتاب‌ها و مجله‌ها، به‌ویژه آن‌ها که برای مخاطب کودک و نوجوان‌اند در اروپای قرن ۱۸ با شمارگان بالا تولید شدند ادبیات کودک از مرزهای زبانی و فرهنگی فراتر رفت. از آنجا که بخش بزرگی از این تولیدات، اثرهای ترجمه شده بود، همین امر عرصه مناسبی برای پژوهش‌های تطبیقی فراهم آورد.

کتاب پژوهشی «ادبیات تطبیقی کودکان» را که به تازگی از سوی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان منتشر شده است، مریم جلالی و محبوبه فرهنگی ترجمه کرده‌اند.

این کتاب شش فصل را دربر می‌گیرد. فصل اول تا سوم، تلاشی برای توصیف و طبقه‌بندی ادبیات تطبیقی کودک از نظر تاریخی و قلمروهای عملکرد آن است. فصل چهارم تا ششم، پژوهشی دقیق و ژرف از ترجمه و دریافت ادبیات کودک در اختیار می‌گذارد که جزو بحث‌های اصلی در مطالعات تطبیقی است.

«ادبیات تطبیقی کودکان» با شمارگان ۱ هزار نسخه و قیمت ۵۵ هزار تومان در فروشگاه‌های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و فروشگاه اینترنتی محصولات کانون در دسترس علاقه‌مندان قرار دارد.

از مجموعه «کتاب‌های پژوهشی» کانون سه عنوان دیگر با نام‌های «درآمدی بر رویکردهای زیبایی‌شناختی به ادبیات کودک»، «قرون کودکی، تاریخ اجتماعی، زندگی خانوادگی» و «فلسفه کودکی» منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

که واقعا هدفش نویسندگی باشد، امروز و فردا نمی‌کند... تازه‌کارها می‌خواهند همه حرف‌شان را در یک کتاب بزنند... روی مضمون متمرکز باشید... اگر در داستان‌تان به تفنگی آویزان به دیوار اشاره می‌کنید، تا پایان داستان، نباید بدون استفاده باقی بماند... بگذارید خواننده خود کشف کند... فکر نکنید داستان دروغ است... لزومی ندارد همه مخاطب اثر شما باشند... گول افسانه «یک‌‌شبه ثروتمند‌ شدن» را نخورید ...
ایده اولیه عموم آثارش در همین دوران پرآشوب جوانی به ذهنش خطور کرده است... در این دوران علم چنان جایگاهی دارد که ایدئولوژی‌های سیاسی چون مارکسیسم نیز می‌کوشند بیش از هر چیز خود را «علمی» نشان بدهند... نظریه‌پردازان مارکسیست به ما نمی‌گویند که اگرچه اتفاقی رخ دهد، می‌پذیرند که نظریه‌شان اشتباه بوده است... آنچه علم را از غیرعلم متمایز می‌کند، ابطال‌پذیری علم و ابطال‌ناپذیری غیرعلم است... جامعه‌ای نیز که در آن نقدپذیری رواج پیدا نکند، به‌معنای دقیق کلمه، نمی‌تواند سیاسی و آزاد قلمداد شود ...
جنگیدن با فرهنگ کار عبثی است... این برادران آریایی ما و برادران وایکینگ، مثل اینکه سحرخیزتر از ما بوده‌اند و رفته‌اند جاهای خوب دنیا مسکن کرده‌اند... ما همین چیزها را نداریم. کسی نداریم از ما انتقاد بکند... استالین با وجود اینکه خودش گرجی بود، می‌خواست در گرجستان نیز همه روسی حرف بزنند...من میرم رو میندازم پیش آقای خامنه‌ای، من برای خودم رو نینداخته‌ام برای تو و امثال تو میرم رو میندازم... به شرطی که شماها برگردید در مملکت خودتان خدمت کنید ...
رویدادهای سیاسی برای من از آن جهت جالبند که همچون سونامی قهرمان را با تمام ایده‌های شخصی و احساسات و غیره‌اش زیرورو می‌کنند... تاریخ اولا هدف ندارد، ثانیا پیشرفت ندارد. در تاریخ آن‌قدر بُردارها و جهت‌های گونه‌گون وجود دارد که همپوشانی دارند؛ برآیندِ این بُردارها به قدری از آنچه می‌خواستید دور است که تنها کار درست این است: سعی کنید از خود محافظت کنید... صلح را نخست در روح خود بپروران... همه آنچه به‌نظر من خارجی آمده بود، کاملا داخلی از آب درآمد ...
می‌دانم که این گردهمایی نویسندگان است برای سازماندهی مقاومت در برابر فاشیسم، اما من فقط یک حرف دارم که بزنم: سازماندهی نکنید. سازماندهی یعنی مرگ هنر. تنها چیزی که مهم است استقلال شخصی است... در دریافت رسمی روس‌ها، امنیت نظام اهمیت درجه‌ی اول دارد. منظور از امنیت هم صرفاً امنیت مرز‌ها نیست، بلکه چیزی است بسیار بغرنج‌تر که به آسانی نمی‌توان آن را توضیح داد... شهروندان خود را بیشتر شبیه شاگرد مدرسه می‌بینند ...