«شاگی بین» [Shuggie Bain] که نخستین رمان داگلاس استوارت [Douglas Stuart] است عنوان برنده بوکر ۲۰۲۰ [The Booker Prize 2020] را از آن خود کرد.

شاگی بین» [Shuggie Bain]  داگلاس استوارت [Douglas Stuart]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، «شاگی بین» نخستین رمان این نویسنده آمریکایی – اسکاتلندی است و بر مبنای کودکی خود وی در گلاسکوی دوران تاچر در دهه ۱۹۸۰ و با مادری که با اعتیاد دست و پنجه نرم می کرد، شکل گرفته است.

استوارت ۴۴ ساله این کتاب را به مادرش تقدیم کرده است. وی وقتی پسرش تنها ۱۶ سال داشت بر اثر اعتیاد به الکل جان باخت.

این نویسنده پس از فارغ‌التحصیل شدن از کالج سلطنتی هنر به نیویورک رفت و به عنوان طراح مد شروع به کار و با برندهای مشهور همکاری کرد. او نوشتن را از یک دهه پیش آغاز کرد و نوشته‌هایش ابتدا در لیت‌هاب و نیویورکر منتشر شدند.

وی در مصاحبه‌ای گفت که کتاب «چقدر دیر بود، چقدر دیر» برنده بوکر ۱۹۹۴ نوشته جیمز کلمن بود که زندگی او را عوض کرد و او با آن کتاب توانست با مردم سرزمینش و لهجه آنها روی صفحات کاغذ آشنا شود. وی نوشتن دومین رمانش را هم به پایان برده که داستانش در گلاسکو می‌گذرد.

مارگارت بابسی رییس هیات داوران از این کتاب به عنوان اثری یاد کرد که قرار است یک اثر کلاسیک باشد، یک پرتره متحرک و غوطه‌ور در یک دنیای اجتماعی در هم پیچیده از مردم و ارزش‌هایشان.

وی افزود: این رمان داستان دلخراشی از عشق بی‌قید و شرط آگنس بین و شرایط سخت زندگی او به دلیل اعتیاد به الکل و پسر کوچکش را تصویر می‌کند. شوگی با مسئولیت‌پذیری فراتر از سنش برای نجات مادرش از دست خودش مبارزه می‌کند و هم‌زمان با احساساتش و سوال‌هایی درباره خودش و دیگران روبه‌روست. این رمان با کمال ظرافت و قدرتمندی نوشته شده و به دلیل ظرفیت‌های احساسی و عاطفی فراوانش و با توصیفات دقیقش که ناشی از دقت مشاهده وی است، موجب شده تا هیچ چیز به هدر نرود.

استوارت دومین نویسنده اسکاتلندی است که موفق به کسب این جایزه ادبی می‌شود. وی روز دوشنبه در یک برنامه رسمی کتابخوانی و مصاحبه حضور می‌یابد.

دیگر فینالیست‌های بوکر امسال شامل دایان کوک برای «بیابان جدید»، آونی دوشی برای «شکر سوخته»، برندن تیلور برای «زندگی واقعی»، تسیتسی دانگارمبگا برای رمان «پیکر سزاوار سوگواری» و مازا منگیستی برای «شاه سایه» هر یک ۲۵۰۰ پوند دریافت می‌کنند.

................ هر روز با کتاب ...............

زمانی که برندا و معشوق جدیدش توطئه می‌کنند تا در فرآیند طلاق، همه‌چیز، حتی خانه و ارثیه‌ خانوادگی تونی را از او بگیرند، تونی که درک می‌کند دنیایی که در آن متولد و بزرگ شده، اکنون در آستانه‌ سقوط به دست این نوکیسه‌های سطحی، بی‌ریشه و بی‌اخلاق است، تصمیم می‌گیرد که به دنبال راهی دیگر بگردد؛ او باید دست به کاری بزند، چراکه همانطور که وُ خود می‌گوید: «تک‌شاخ‌های خال‌خالی پرواز کرده بودند.» ...
پیوند هایدگر با نازیسم، یک خطای شخصی زودگذر نبود، بلکه به‌منزله‌ یک خیانت عمیق فکری و اخلاقی بود که میراث او را تا به امروز در هاله‌ای از تردید فرو برده است... پس از شکست آلمان، هایدگر سکوت اختیار کرد و هرگز برای جنایت‌های نازیسم عذرخواهی نکرد. او سال‌ها بعد، عضویتش در نازیسم را نه به‌دلیل جنایت‌ها، بلکه به این دلیل که لو رفته بود، «بزرگ‌ترین اشتباه» خود خواند ...
دوران قحطی و خشکسالی در زمان ورود متفقین به ایران... در چنین فضایی، بازگشت به خانه مادری، بازگشتی به ریشه‌های آباواجدادی نیست، مواجهه با ریشه‌ای پوسیده‌ است که زمانی در جایی مانده... حتی کفن استخوان‌های مادر عباسعلی و حسینعلی، در گونی آرد کمپانی انگلیسی گذاشته می‌شود تا دفن شود. آرد که نماد زندگی و بقاست، در اینجا تبدیل به نشان مرگ می‌شود ...
تقبیح رابطه تنانه از جانب تالستوی و تلاش برای پی بردن به انگیره‌های روانی این منع... تالستوی را روی کاناپه روانکاوی می‌نشاند و ذهنیت و عینیت او و آثارش را تحلیل می‌کند... ساده‌ترین توضیح سرراست برای نیاز مازوخیستی تالستوی در تحمل رنج، احساس گناه است، زیرا رنج، درد گناه را تسکین می‌دهد... قهرمانان داستانی او بازتابی از دغدغه‌های شخصی‌اش درباره عشق، خلوص و میل بودند ...
من از یک تجربه در داستان‌نویسی به اینجا رسیدم... هنگامی که یک اثر ادبی به دور از بده‌بستان، حسابگری و چشمداشت مادی معرفی شود، می‌تواند فضای به هم ریخته‌ ادبیات را دلپذیرتر و به ارتقا و ارتفاع داستان‌نویسی کمک کند... وقتی از زبان نسل امروز صحبت می‌کنیم مقصود تنها زبانی که با آن می‌نویسیم یا حرف می‌زنیم، نیست. مجموعه‌ای است از رفتار، کردار، کنش‌ها و واکنش‌ها ...