«شاگی بین» [Shuggie Bain] که نخستین رمان داگلاس استوارت [Douglas Stuart] است عنوان برنده بوکر ۲۰۲۰ [The Booker Prize 2020] را از آن خود کرد.
![شاگی بین» [Shuggie Bain] داگلاس استوارت [Douglas Stuart]](/files/160595322465683958.jpg)
به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، «شاگی بین» نخستین رمان این نویسنده آمریکایی – اسکاتلندی است و بر مبنای کودکی خود وی در گلاسکوی دوران تاچر در دهه ۱۹۸۰ و با مادری که با اعتیاد دست و پنجه نرم می کرد، شکل گرفته است.
استوارت ۴۴ ساله این کتاب را به مادرش تقدیم کرده است. وی وقتی پسرش تنها ۱۶ سال داشت بر اثر اعتیاد به الکل جان باخت.
این نویسنده پس از فارغ‌التحصیل شدن از کالج سلطنتی هنر به نیویورک رفت و به عنوان طراح مد شروع به کار و با برندهای مشهور همکاری کرد. او نوشتن را از یک دهه پیش آغاز کرد و نوشته‌هایش ابتدا در لیت‌هاب و نیویورکر منتشر شدند.
وی در مصاحبه‌ای گفت که کتاب «چقدر دیر بود، چقدر دیر» برنده بوکر ۱۹۹۴ نوشته جیمز کلمن بود که زندگی او را عوض کرد و او با آن کتاب توانست با مردم سرزمینش و لهجه آنها روی صفحات کاغذ آشنا شود. وی نوشتن دومین رمانش را هم به پایان برده که داستانش در گلاسکو می‌گذرد.
مارگارت بابسی رییس هیات داوران از این کتاب به عنوان اثری یاد کرد که قرار است یک اثر کلاسیک باشد، یک پرتره متحرک و غوطه‌ور در یک دنیای اجتماعی در هم پیچیده از مردم و ارزش‌هایشان.
وی افزود: این رمان داستان دلخراشی از عشق بی‌قید و شرط آگنس بین و شرایط سخت زندگی او به دلیل اعتیاد به الکل و پسر کوچکش را تصویر می‌کند. شوگی با مسئولیت‌پذیری فراتر از سنش برای نجات مادرش از دست خودش مبارزه می‌کند و هم‌زمان با احساساتش و سوال‌هایی درباره خودش و دیگران روبه‌روست. این رمان با کمال ظرافت و قدرتمندی نوشته شده و به دلیل ظرفیت‌های احساسی و عاطفی فراوانش و با توصیفات دقیقش که ناشی از دقت مشاهده وی است، موجب شده تا هیچ چیز به هدر نرود.
استوارت دومین نویسنده اسکاتلندی است که موفق به کسب این جایزه ادبی می‌شود. وی روز دوشنبه در یک برنامه رسمی کتابخوانی و مصاحبه حضور می‌یابد.
دیگر فینالیست‌های بوکر امسال شامل دایان کوک برای «بیابان جدید»، آونی دوشی برای «شکر سوخته»، برندن تیلور برای «زندگی واقعی»، تسیتسی دانگارمبگا برای رمان «پیکر سزاوار سوگواری» و مازا منگیستی برای «شاه سایه» هر یک ۲۵۰۰ پوند دریافت می‌کنند.
